Minstens 15% van de Nederlandse huishoudens heeft problematische tot onoplosbare schulden. Dit aantal groeit snel. De hoofdoorzaak ligt niet in onverantwoord koopgedrag, maar in de enorme stijging van vaste lasten, die vooral de gezinnen met lagere inkomens treft. Huren, energie en zorglasten zijn de grootste boosdoeners. Zorgtoeslag en huurtoeslag zijn er voor de minst verdienende, maar die verhinderen niet dat het grootste deel van de lagere inkomens opgaat aan huur, energie en zorg.
Meer dan de helft van de Nederlanders moet zien rond te komen van een inkomen waarbij niets mag gebeuren dat buiten een strak patroon valt. Onverwachte grote uitgaven, zoals aan de tandarts, het vervangen van huishoudelijke apparaten en reparaties zijn vaak niet uit het inkomen op te brengen. Als gevolg hiervan ontstaan er gaten en wordt het ene gat met een ander gat gestopt. Als een gezin eenmaal geconfronteerd wordt met achterstanden dan is een neerwaartse spiraal vaak het gevolg.
Het wordt erger gemaakt door het strakke incassobeleid dat de schuldeisers voeren. Daarbij worden –absurd- hoge rente en kosten in rekening gebracht en worden schulden in korte tijd verdrievoudigd. Hierdoor lopen schulden op tot in de tienduizenden en belandt een gezin uiteindelijk bij de schuldhulpverlening na eerst door een uiterst pijnlijk en vernederend proces van deurwaarders, huisuitzetting, openbare verkoop en onterecht schuldgevoel te zijn gegaan.
De gemiddelde schuld van gezinnen die in de schuldhulpverlening komen, bedraagt € 40.000 en de samenleving betaalt gemiddeld € 50.000 voor een schuldhulpverleningstraject.
De oorzaak van dit groeiende probleem ligt niet primair bij de mensen die in de financiële problemen komen zelf. De autoriteiten, leveranciers en financiële instellingen geven wel graag deze voorstelling van zaken, maar voor de meeste gezinnen in de problemen gaat deze vlieger niet op. De oorzaak van het probleem ligt vooral in een laag inkomen in verhouding tot de vaste lasten en daardoor te weinig besteedbaar geld voor de Nederlandse levensstandaard.
Meer dan de helft van de Nederlandse gezinnen kan alleen uit de problemen blijven als ze gevrijwaard blijven van onverwachte hoge uitgaven en als ze zichzelf systematisch tekort doen door af te zien van de dingen die het leven kunnen veraangenamen, die ruimte bieden voor persoonlijke ontwikkeling, of die hen in staat stellen om kwaliteit te kopen, bijvoorbeeld bij de aanschaf van kleding en schoenen.
Een modaal gezinsinkomen heeft in dit voorbeeld 714 euro per maand beschikbaar voor: kleding, schoenen, voeding, contributies, vervoer, ontspanning, vakantie, tandarts, woninginrichting, opleidingen, persoonlijke ontwikkeling, telefoon, internet, tv, krant, boeken, inclusief btw, accijnzen en doorbelaste reclame en vermogenskosten (die prijsverhogend werken)
Ook de manier waarop schuldeisers met schuldenaren omgaan draagt bij aan de verergering van de problemen. ‘Rente en kosten’, iedereen die wel eens te maken heeft gehad met problematische schulden gruwelt ervan. Wat geeft welke leverancier, bank, overheidsinstelling of wie dan ook het recht om gezinnen die al in de hoek zitten waar de klappen vallen nog eens het vel over de oren te halen? Overheid, doe daar wat aan. Sta niet toe dat schulden door incassobureaus en aanverwanten worden verdrie- of viervoudigd. Niemand mag zijn –ruime- inkomen baseren op de ellende van anderen.
De huurverhogingen van de afgelopen jaren moeten worden teruggedraaid en de teveel betaalde huur moet worden terugbetaald aan de huurders. Hetzelfde geldt voor de energiekosten en voor de volkomen uit de hand gelopen zorgkosten. Kom op overheid, de Grondwet (artikel 20) houdt jullie aansprakelijk voor het welzijn van alle burgers en voor een goede spreiding van de welvaart.
Kijk niet langer weg van deze problematiek, door te beweren dat het economisch zo goed gaat met Nederland en dat niemand in dit land gebrek hoeft te lijden. Voor iets minder dan de helft van de Nederlandse gezinnen klopt dit, maar voor de rest niet. Ook die gezinnen vallen onder jullie verantwoordelijkheid.
Lees verder via de Bron: ‘Coöperatie De Vrije Media – geen vraag die we niet stellen
