32 keer meer doden door medicijnen dan door verkeersongevallen

Wanneer ergens op een provinciale weg een aantal doden vallen, wordt alles uit de kast getrokken om te zorgen dat dit niet meer kan gebeuren.

Wanneer er duizenden mensen per jaar overlijden aan de gevolgen van farmaceutische medicijnen, dan schrijven we nog wat meer recepten uit.

Ze zijn gevaarlijk, soms zelfs dodelijk, maar er wordt heel veel geld aan verdiend. Het gaat dan over de medicijnen zoals die door artsen worden voorgeschreven en geproduceerd door de almachtige farmaceutische industrie. Dezelfde industrie die erom bekend staat dat ze artsen en politici (om)kopen.

Mensen zijn vaak angstig om tegen het advies van hun arts in te gaan en slikken dan vervolgens toch maar braaf wat hen wordt voorgeschreven. Op zich begrijpelijk, maar toch is het alleen diezelfde patiënt die een einde kan maken aan het grote gevaar dat farmaceutische medicijnen heet.

Precies een jaar geleden werd ons land opgeschrikt door het volgende bericht:

Forensisch arts Selma Eikelenboom had in RTL Late Night een verontrustende boodschap. „Er vallen in Nederland jaarlijks 17.000 tot 20.000 doden door verkeerde medicijnen of medische fouten [met medicijnen].” Zij en haar man, DNA-onderzoeker, worden ingeschakeld om misdrijven nader te onderzoeken, en verbazen zich over het gebrek aan kennis van autoriteiten.

Ter vergelijking en om dit enigszins in perspectief te zetten:

In 2015 zijn 621 mensen omgekomen in het verkeer. Dit is 9 procent meer dan in 2014, toen 570 dodelijke verkeersslachtoffers vielen.

Er gaan per jaar ongeveer 32 keer meer mensen in ons land dood aan de gevolgen van het gebruik van chemische medicijnen en fouten die daarmee worden gemaakt, dan dat er doden vallen in het verkeer.

In een land als Amerika gebruikt 60 procent van de bevolking medicijnen en 15 procent minimaal 5 verschillende soorten.

In datzelfde land gebruikt 25 procent van de bevolking in de leeftijd boven 45 jaar de levensgevaarlijke statines. Zoals wij in een eerder artikel schreven is dit waarschijnlijk één van de meest schadelijke “medicijnen” die door het Frankenstein kartel zijn bedacht.

Bij ons zullen die cijfers niet veel anders zijn dan in Amerika en bij ons worden jaarlijks 41.000 mensen met spoed opgenomen in het ziekenhuis door verkeerd medicijngebruik. Tweederde van de opgenomen patiënten is ouder dan 65.

In 2013 schreef de RIVM het volgende:

Mede door de vergrijzing telt Nederland in 2030 circa 7 miljoen mensen met een chronische ziekte. Dat is ongeveer 40% van de bevolking; nu is dat nog 32%.

De SER, begin dit jaar:

Het aantal chronisch zieken in Nederland groeit. Hoe kunnen we hen aan het werk houden en krijgen?

Er wordt niet gekeken naar de meest voor de hand liggende oplossing:

Hoe kan het aantal chronisch zieke mensen drastisch worden teruggedrongen. Nee, er wordt gekeken naar hoe men door kan gaan met het permanent vergiftigen van mensen en ze toch nog aan het werk proberen te houden. De opmerking van de SER laat ook duidelijk zien dat de spectaculaire toename van chronisch zieken geen probleem van vergrijzing is, want die mensen hoef je niet meer te proberen aan het werk te krijgen.

We kunnen een lang verhaal kort houden. De farmaceutische industrie wil omzet scoren en heeft daarom patiënten nodig. Hoe meer en hoe chronischer, hoe beter, want medicijnen is big business en ook bij de aandeelhouders moet de schoorsteen blijven roken.

Hoe kunnen we een einde maken aan dat idiote aantal chronisch zieke mensen?

Dr. Roel Veldhuizen schreef in een van zijn columns bij Orjana het volgende:

Een ziekenhuis is de enige plek waar zich een mortuarium bevindt; ik heb er nog nooit een gezien bij de Bijenkorf of Albert Heijn.

Alleen al hieruit blijkt dat het ziekenhuis de gevaarlijkste plek is om je te bevinden. Als je er niet absoluut moet zijn, blijf er dan uit de buurt. Als je er naartoe gaat met een klacht dan kun je een behandeling verwachten en weet je nooit hoe dat afloopt, in ieder geval ga je met een doos medicijnen naar huis.

Voor sommigen klinkt dat misschien wat overdreven, maar lees dan even het volgende:

“In 2000 voerden Israëlische doktoren in openbare ziekenhuizen actie. Ze sloten poliklinieken en stelden routine-operaties uit. En deze beperkte stakingsactie had de nodige onverwachte gevolgen. In heel Israël, terwijl de doktoren staakten, daalde het sterftecijfer. De kustplaats Netanya heeft slechts één ziekenhuis, wiens werknemers een ‘geen stakings’ clausule in hun contract hebben, waardoor doktoren in Netanya door bleven werken – en het sterftecijfer bleef steevast ongewijzigd en weerspiegelde dus niet de vermindering die de rest van het land vertoonde. En dat was niet de eerste keer!

Doktoren staakten in 1973 en brachten hun totale dagelijkse patiëntencontact terug van 65.000 naar slechts 7.000. De staking duurde een maand en gedurende die tijd ging het sterftecijfer, volgens de Juruselam Burial Society, met de helft naar beneden.

Dit gebeurt niet alleen in Israël. In de jaren 1960 ondernamen artsen in Canada een staking en het sterftecijfer daalde. In 1976, in Bogota, Columbia, weigerden doktoren gedurende een periode van 52 dagen iedereen te behandelen, met uitzondering van noodgevallen, en het sterftecijfer zakte met 35%. In hetzelfde jaar daalde het sterftecijfer met 18% tijdens een ‘langzaamaanactie’ van doktoren in Los Angeles. Na de staking steeg het stertecijfer vijf weken lang naar 3% boven het normale cijfer, terwijl de doktoren hun achterstand met papierwerk inhaalden.”

De vraag die je dan ook kunt stellen, is hoeveel mensen chronisch ziek zijn door de medicijnen die ze slikken, waarvan bekend is dat deze vaak talloze bijwerkingen hebben.

Zou het aantal chronisch zieke mensen niet drastisch dalen, wanneer ze zouden beginnen met het afbouwen van al die chemische ellende en te vertrouwen op het prachtige immuunsysteem dat standaard bij ieder mens is ingebouwd?

En het is natuurlijk prima om dat immuunsysteem een handje te helpen, maar blijf zoveel mogelijk weg van de farmaceutische industrie en de door hen gekochte witte jassen.

Lees verder via de Bron: Niburu.co