Juridisch is het allemaal wel ‘vastgeschroefd’. Zolang je als schuldenaar de afgesproken aflossing en rente betaalt, mag jij je ‘eigenaar’ noemen. En ziet de belastingdienst jou ook als zodanig. Waarbij er uiteraard een compleet doolhof aan ‘vluchtroutes’ beschikbaar is om de fiscus het nakijken te geven. Zonder dat je ‘eigendomsrechten’ in gevaar komen. Maar mocht je de aflossing en/of rente niet meer kunnen ophoesten, dan kom je er vrij snel achter wie de échte eigenaar is: De Bank!
Hoe De Bank! vervolgens omspringt met haar eigendom, dat verschilt van geval tot geval. Maar reken er niet op dat jouw belang, als degene die zich ooit als ‘koper‘ meldde, in het ‘verhaal‘ een voorname plaats inneemt.
Tot zover vertel ik vermoedelijk niet echt iets nieuws?
Maar wat gebeurt er nou, als De Bank! in gebreke blijft? Ah! Ook daar weet u het antwoord op, sinds 2008. Dan zuivert de belastingbetaler het tekort aan. En kan De Bank! gewoon verder gaan met het plunderen van de economie. Want dat geld dat de belastingbetaler op moet hoesten betekent ‘onder de streep‘ dat de ‘eigenaar‘, in de persoon van ‘degene die iets kocht‘, extra wordt ‘aangeslagen‘ door de overheid, die immers veel geld moest neertellen om die failliete Banken! uit te kopen? Wat per saldo betekent dat sommige ‘eigenaren‘, die niet hadden gerekend op die extralasten, het loodje leggen. En hun ‘eigendom‘ over gaat in handen van De Bank!.
Over dat soort ‘loops‘ heeft Charles Hugh-Smith het in zijn bijdrage over de volgende ‘Crisis die Niemand aan zag komen‘. Anders verwoordt dan ik hierboven. Met grafieken van ‘FRED‘, de Federal Reserve Economic Data. De ‘loop‘ die maakt dat bedrijven failliet gaan, en burgers aan de hongerpaal raken. Wat dan dus resulteert in steeds meer ‘bezit‘ voor De Banken!. Totdat iedereen beseft dat al die ‘assets‘ die op de balans staan ‘gebakken lucht‘ zijn, omdat er geen ‘markt‘ voor is. (Zie 2008). En die banken weer aan moeten kloppen bij de overheid, omdat ze ‘onder water‘ staan. De overheid die de belastingen weer verder moet verhogen, terwijl er van die ‘kale kip‘, de ‘belastingbetaler‘, niks meer te plukken valt.
Kortom, één stapje verder is het de vraag welke LANDEN er nou begraven liggen onder de schuld. Dat heeft de website ‘Visualcapitalist‘ leuk in kaart gebracht. Zie HIER. (Ook ‘overschotlanden‘, staan afgebeeld, omdat particulieren en ondernemingen in die landen wel degelijk grote schulden kunnen hebben. Daarom is de ‘kleurcode‘ belangrijk, die aangeeft hoe hoog de schuld is ten opzichte van het GDP).
Binnen de logica van het hierboven geschetste systeem, met zijn ‘loops‘, is degene die aan het ‘eind van de lijn‘ zit de feitelijke ‘eigenaar‘, als ‘puntje bij paaltje‘ komt. Zo geredeneerd zijn de grootste schuldenlanden, met alles wat er aan hangt, ‘eigendom‘ van de ‘overschotlanden‘. Echter…….
Dat gaat niet op als die ‘overschotlanden‘ niet de controle hebben over de ‘drukpers‘ die het geld drukt waarin die schulden staan ‘genoteerd‘. En daar is al die onrust in de wereld op terug te voeren. De VS verzuipt in de schuld, maar door de ‘drukpers‘ aan te zetten, kan het land degenen die aan het ‘eind van de lijn‘ zitten de facto onteigenen. Iets waar de ‘overschotlanden‘, en ‘overschot-kapitalisten‘ (zoals onze pensioenfondsen), steeds nadrukkelijker protest tegen aantekenen. Ik meen dat dat beslist niet ten onrechte is, want één ding is zeker: De ‘consument‘, tevens ‘belastingbetaler‘, en de oprechte ondernemer, die actief is in de échte economie, is de dupe.
De gloednieuwe handelsverdragen TTIP en TPP, en het ‘sanctiebeleid‘, waar Frans Timmermans (van ‘Maidan-fame‘), zich het vuur voor uit zijn sloffen loopt, hebben tot doel de eigendom ‘vast te nagelen‘, en nationale regeringen ondergeschikt te maken aan de ‘eindoverwinnaars‘. De ‘corporaties‘ die loyaal zijn aan degene die de ‘Dollars drukt‘. Een extreem ongezonde situatie, die de burgers in die landen afhankelijk maakt van de ‘korstjes brood‘ die de ‘corporaties‘ ons gunnen. Waarbij zij zelf verscholen gaan achter juridische beschermingsconstructies en loyaliteit van ‘hun‘ gekochte politici. Bijgestaan door psychologen die de instructies schrijven voor programma’s die ertoe dienen de burger ‘dom en loyaal’ te houden.
Lees verder via de Bron: Stop de bankiers
