Undercover journalist Zvi Yehezkeli, beroemd in Israël, gebruikt andere identiteiten voor zijn reportages. Zijn kennis van het arabisch verschafte hem diepe inzichten in de moslimwereld. Voor zijn vijfdelige serie “Vase identiteiten” was hij ook op reis in Duitsland.
Onder de titel “De Moslimbroederschap in Duitsland en Turkije” heeft hij in zijn reportage ontmoetingen gehad met een Duitse extremisme-deskundige, met ambtenaren en moslims. Zij bevestigen allemaal dat de islam al diep geworteld is in de Duitse samenleving – de Moslimbroederschap zou zelfs al zijn binnengedrongen in de hoogste regeringskringen, en veelvuldig met Angela Merkel om tafel zitten….
In februari van dit jaar plaatste de website GeenStijl een artikel over het werk van de Israëlische undercover-journalist Zvi Yehezkeli. Inmiddels heeft hij – na reportages over de VS en Frankrijk – ook een reportage gemaakt over Duitsland.
Hier de belangrijkste delen uit zijn reportage:
“De islam zal terugkeren en heersen over Europa en het Westen. Moet de verovering door het zwaard plaatsvinden? Nee, dat is niet nodig. Er is zoiets als de stille verovering.”
Deze woorden zijn van Sjeik Yusuf Al Qaradawi. Hij wordt beschouwd als de meest invloedrijke islamitische geestelijke en zijn boodschap is overal ter wereld te horen. Stil, wijdverspreid buiten het gezichtsveld, groeit het islamitische kalifaat door de zachte jihad in het Westen.
Het doel: de introductie van sharia-wetten wereldwijd.
Zijn leger is de Moslimbroederschap, die een enorme invloed heeft in het Westen. De relatie tussen haar en Turkije is momenteel de grootste bedreiging voor de westerse wereld. “Om de verborgen kracht te onthullen, kan men niet werken met de gebruikelijke journalistieke middelen. Ik moet grenzen overschrijden. Ik moet stoppen met Zvi Yehezkeli te zijn. Ik moet Abu Hamza worden. Ik verander mijn identiteit en wordt de moslim Sjeik Abu Hamza”, legt de Israëlische journalist uit.
Met behulp van de geheime dienst krijgt hij voor zijn reis naar Turkije valse papieren.
“In Turkije heeft de zachte jihad al gewonnen. Het land, ooit een seculiere staat, doorstaat de stille revolutie door middel van de politieke islam. Het heeft een paar decennia geduurd, maar tegenwoordig grijpt de islam in op alle gebieden van het leven. De bouw van moskeeën, het versluieren van vrouwengezichten, de verwijdering van de seculiere staat van Turkije, gesticht door Atatürk.
Voor dat alles is één man verantwoordelijk. Hij noemt zichzelf Sultan of Kalief: Recep Tayyip Erdoğan.
Als president regeert hij Turkije in de geest van de Moslimbroederschap. Hij begroet met de boodschap van de Broederschap, de “Fabia” – een hand die zijn duim buigt en vier vingers richt. Erdoğan heeft miljoenen vluchtelingen in het land. Hij controleert wie nog steeds naar Europa reist en wie niet. En hij is degene die de islam met hen naar Europa stuurt, en zij tonen hun dankbaarheid ervoor. Ik breng je naar Europa en je zult me trouw zijn. Hier ontwerp ik het land volgens de islam van de Moslim Broederschap en je neemt deze regels mee naar Europa en verspreidt ze daar – dat is de deal. De vluchtelingen en met name de Turkse bevolking in Duitsland zijn nuttige hulpmiddelen tegen de EU. De samenwerking van de Moslim Broederschap (MB) met Turkije is momenteel de grootste bedreiging voor het Westen … “.
Het Syrische paspoort is het ticket naar Europa en iedereen die het bezit wordt in Duitsland erkend als vluchteling en krijgt meteen politiek asiel. Zvi Yehezkeli gaat op zoek naar een Syrisch paspoort in Istanbul. Hij pretendeert niet een Israëlische maar een Jordaanse handelaar te zijn en gaat naar een van de vele gsm-winkels in de stad die bekend staan om de paspoorthandel.
De verkoper vertelt hem enthousiast over zijn goede leven in Turkije: “In Duitsland scheiden de vrouwen vanwege ruzies van hun echtgenoten. Ze denken dat ze rechten hebben. Daar mag je je vrouw niet slaan. Als je tegen haar uitvalt, haalt ze meteen de politie erbij … Hier in Turkije kun je alles doen. Hier wordt de man beschermd, in Duitsland de vrouw.”, zegt de pashandelaar.
Voor een bedrag van ongeveer $ 1.000 krijgt hij drie dagen later zijn nieuwe identiteit. Hij is nu de Syrische “Abdullah Alatrash”, geboren in 1958.
Kort daarna komt de 47-jarige Yehezkeli alias Abdullah Alatrash aan bij Berlijn-Tempelhof, voorheen de luchthaven, nu het grootste vluchtelingenmeldpunt in de Duitse hoofdstad. Hij moet zich melden bij Hangar 1, vertelt de bewaker bij de ingang hem.
Daar wacht een overheidsmedewerker op hem in een kleine cabine. “De eerste keer hier?”, vraagt de oudere man met een bril. “Ja, de eerste keer”, bevestigt “Abdullah”. “Heeft u een paspoort?”. Hij overhandigt de man zijn nep-ID-kaart.
Vanaf nu gaat het snel. Hij krijgt de boodschap dat “Abdullah” een kort medisch onderzoek van vijf minuten moet ondergaan,en een paar papieren moeten worden ingevuld. “Abdullah” heeft nog een vraag. Hoe zit het met mijn familie? Mijn vrouw en kinderen zijn nog steeds in Syrië …
Het antwoord: “Je moet drie jaar in Duitsland wonen voordat je recht hebt op gezinshereniging,” zegt de man in het blauwe shirt. “Maar als ik haar nu wil over laten komen?” De arabisch sprekende medewerker heeft een oplossing: “Er is de mogelijkheid om haar eruit te smokkelen. Ze kan via Griekenland komen. Smokkel haar via Griekenland,” zei de ambtenaar. “Met een beetje coördinatie kun je dat regelen,” weet hij zeker. De Duitse officiële vertegenwoordiger, betaald door Duitse belastingbetalers, legt aan de vermeende Syriër uit hoe hij het Duitse systeem voor de gek houdt.
Nog een laatste handtekening, een snelle foto met de mobiele telefoon voor identificatie, waarna de ambtenaar de documenten inlevert. Zijn asielaanvraag wordt verwerkt en hij heeft nu met het “O.K.” toegang tot alle steunverlenende instanties en regelingen van de overheid.
Het nieuwe islamitische leven kan beginnen. “Abdullah” kan nu door Berlijn lopen als een Syrische vluchteling, zonder dat iemand weet wie hij werkelijk is.
De medewerker komt uit Gaza, komt “Abdullah” te weten. Er worden wat grapjes gemaakt, de deal is rond. “Abdullah” verlaat de kamer tevreden glimlachend – de verslaggever Zvi Yehezkeli, aan de andere kant, is zichtbaar geschokt over hoe gemakkelijk zich de Duitsers er van af maken om zijn identiteit te verifiëren.
Zvi Yehezkeli vertrekt vervolgens naar Berlijn in de voetsporen van de Moslim Broederschap. Hij ontmoet twee Syrische vluchtelingen. Ahmed en Yusuf kwamen vorig jaar via de route Turkije-Griekenland. Nu wonen ze in Neukölln, het arabische centrum van de stad. “We hebben hulp gekregen van een islamitische Britse organisatie.” De meeste leden zijn moslims, zeggen ze snel.
De twee verlieten Syrië als seculiere moslims en toonden weinig interesse in hun religie. Op weg naar Berlijn woonden ze een jaar in een kamp in Pristina in Kosovo. Er zijn MB’s actief die hen hebben gevormd tot vrome moslims. Wanneer de twee in Berlijn aankomen, bidden ze vijf keer per dag en vasten natuurlijk tijdens de ramadan.
“Denk je dat de islam hier regeert? Alle Duitsers zijn christenen?” vraagt de “Syriër”. “Ik zal de een na de ander benaderen. Ik begin met degenen in mijn omgeving. Ze zullen naar me luisteren. Als elke moslim dat doet, zal het zonder problemen gebeuren”, is het overtuigende antwoord.
“Denk je dat er een gewelddadige reactie van de Duitsers op de moslims zal komen?”
De vluchteling antwoordt: “Je bidt met hen, je dwingt hen niet. Je confronteert ze niet met geweld. Dat doe je langzaam. Ik zeg je, dat zal gebeuren. Er zullen botsingen zijn, maar die zullen verdwijnen en de mensen zullen de realiteit accepteren. Er is geen uitweg. Elke verandering brengt botsingen met zich mee. Wat is de droom van elke moslim? Dat is de islamitische staat. Een islamitische samenleving. De moslims geven de voorkeur aan sharia-wetgeving. Het doel is dat de sharia over twintig jaar deel zal uitmaken van Duitsland. Dat de sharia deel is gaan uitmaken van de staat … we bouwen een goede islamitische samenleving.”
Ahmed en Yusuf zijn niet de enigen die dromen van het vestigen van een sharia-staat in Duitsland. De Israëlische undercover-verslaggever weet na een bezoek aan Neukölln: “Wil je als moslim leven volgens Europese wetgeving of sharia-wetgeving?”, vraagt hij de twee mannen in een hoofdstraat van Neukölln, die al lang de indruk hebben dat de straat zich in het Midden-Oosten bevindt en niet in het voormalige Berlijnse arbeidersdistrict.
“De sharia, wij zijn moslims … deze straat wordt niet voor niets de arabische straat genoemd. Hier zie je geen enkele Duitser, geen blonde mensen, alleen moslims … sharia – wat moet ik met hun wetten doen? Wat is beter Da’wah of geweld?
– Da’wah … We willen volgens onze regels leven zonder dat de Duitsers zich met ons bemoeien. Wij zullen hun leraren zijn. We zullen ze onze religie eigen maken voorstellen zodat ze verheugd zullen zijn”, zijn de duidelijke aankondigingen van de” Duitse “moslims.
Op naar Schöneberg, een bijzonder populaire homowijk in het oude West-Berlijn. Op het metrostation van de idyllische Auguste Viktoria-Platz wacht een extremisme-expert, die anoniem wil blijven.
“Waarom ontmoeten we elkaar hier? Zijn er doodsbedreigingen tegen jou? “
“Helaas, ja. Ik heb jarenlang te maken gehad met islamitisch extremisme. Voor verschillende media in Duitsland en Europa. Natuurlijk heb ik kritiek op elementen van de islam die tot radicalisering leiden. Daarom word ik met de dood bedreigd. De dreigementen kwamen van alle kanten,” zegt de informant.
“Maar je leeft toch in een vrije samenleving?”
“Vrij voor degenen die hun mond houden … Daesh is hier (Islamitische Staat) … Ikhawan (MB), Al Qaeda zijn hier …
Ikhawan zegt:” We hebben geen explosieven nodig om de islam in Europa te introduceren. Nee, de focus is gericht op de media en zo wordt geprobeerd de acceptatie van de islam te verspreiden.”
“De massamedia, het internet en het politieke systeem winnen aan invloed,” beweert de man.
“Er is geen ontmoeting met bondskanselier Angela Merkel, waarbij de Moslimbroederschap niet deelneemt en op de voorste rij zit. We hebben het over mensen die de afgelopen vier jaar in de grootste campagne ter wereld alles hebben gedaan om de Europese samenleving ervan te overtuigen dat geweld dat plaatsvindt in naam van islam niets met de islam te maken heeft,” luidt de controversiële verklaring van de expert.
“Daesh zal uiteindelijk ophouden te bestaan. Maar de grootste bedreiging voor Duitsland is de mens wiens benadering jegens de politieke opstelling van de islam is. Ze identificeren zich met Mursi, Erdoğan en Qatar. Ze zijn elke dag bezig met het verspreiden van de islamitische geloofsbelijdenis op internet en in de moskeeën. Dat is het grootste gevaar. Niet de komende paar jaar, maar in de komende 20, 30, 40 jaar. In de volgende generatie zal er een groeiend aantal jonge Duitsers geboren worden die zich verzetten tegen alles wat Duits is, zoals de politieke benadering, de regels, de wetten. Dat is het gevaar. Dit proces, geïnitieerd door Qatar en Erdoğan, vindt onder de oppervlakte plaats in Duitsland.”
“De geruisloze revolutie die plaatsvindt in Turkije onder Erdoğan gaat zijn actieve fase in. Erdoğan gaat op zijn doel af. Hij gaat in tegen de politieke oppositie, zuivert de media en elimineert andere verontrustende elementen. Het is een constante, strategische en langzame mars … Maar in dit land is de droom van de Moslimbroederschap vervuld. Het gewenste islamitische kalifaat is hier te vinden in Chershamba, een district in Istanboel. Een oud en groeiend district in het hart van de stad waar alleen de wet van de islam regeert. Iedereen kent iedereen hier,” legt de undercover journalist uit.
“Hier worden regels en beperkingen beheerst door de sharia-wetgeving. De verkoop van alcohol is verboden. Vroeger wemelde het van de toeristen uit heel Europa. Vandaag de dag ziet het er uit als een plek in het Midden-Oosten. Zonder alcohol en met veel arabische tekens … De nieuwe toeristen komen uit Jordanië, Syrië, Koeweit, Egypte, Libanon, etc. Het arabisch is booming. Arabische koranscholen zijn overal in het land geopend. Het is een terugkeer naar de islamitische cultuur … De Turkse staat bevordert islamitische lichamelijke opvoeding … Erdoğan heeft voetbalvelden gebouwd in de arme gebieden. De coaches zijn allemaal islamitisch en trekken een nieuwe generatie aan.”
“We leren hen niet alleen voetbal. Als ik ze train, respecteren ze ook mij en mijn manier van leven. Hoe de wetten op te volgen en te vasten … Voor ons is dit een missie,” zegt de voetbaltrainer trots.
Het naleven van islamitische wetten en regels, de terugkeer naar de arabische taal, de sport als toegang tot de “ware” islam, het verbod op alcohol. Dit alles behoort tot de klassieke methoden van de Moslimbroeders, weet Zvi Yehezkeli.
“De Moslim Broederschap is een nest van extremisten. Niet langer Qatar, maar Ankara is nu hun centrum. De samenwerking van de Moslimbroederschap met Turkije is op dit moment de grootste bedreiging voor de westerse wereld omdat de Moslimbroeders legitiem worden door Turkije “, zegt een informant met een zwartgemaakt gezicht. “Omdat ze faalden in het Midden-Oosten, proberen ze nu het grote experiment te voltooien van het langzaam veranderen van dit land, dat tussen het Midden-Oosten en Europa ligt, in een islamitische staat,” besluit Zvi Yehezkeli zijn bijna een uur durende reportage.
Met de hulp van een vastbesloten leider als president Erdogan, die hen graag begroet met de groet van de Moslimbroeders, Fabia, zijn de Moslimbroeders in staat om hun islamitische geloofsbelijdenis niet alleen in het oosten maar ook in het westen, in Europa, te verspreiden.
Dat is de conclusie van de undercover-journalist.
N.B. De Binnenlandse Veiligheidsdienst van de Oost-Duitse staat Saksen-Anhalt waarschuwde anderhalf jaar geleden al voor de Moslimbroederschap, die steeds meer invloed zou krijgen op moslims in de staat. Ook in ons land heeft de AIVD al eerder haar zorgen uitgesproken over de toenemende invloed van de Moslimbroederschap in onze maatschappij. Het zal onze dames en heren politici aan hun kont roesten – zo lang zij hun overbetaalde baantjes maar kunnen houden (en moslims worden voor hen een steeds belangrijker bron van stemmen).
Zo lang er niets fundamenteel verandert in de Nederlandse politiek, verandert er weinig: de grenzen blijven open, gezinshereniging blijft een “recht”, importbruiden en kindbruiden worden gedoogd want “cultuur”, en migranten in alle vormen en maten blijven uit moslimlandenkomen. En waarom?
Europese politici willen de moslimbevolking koste wat het kost niet voor het hoofd stoten, anders zouden er wel eens relletjes, verkrachtingen of moorden kunnen worden begaan. Uiteraard heeft de politiek ook schijt aan de eigen bevolking, omdat de linkse ideologie die ten diepste wantrouwt. Het probleem wordt door de meeste politici dan ook niet onderkend, namelijk dat moslims een gevaarlijke ideologie aanhangen die te vergelijken is met nationaalsocialisme (joden-, homo- en vrouwenhaat, eerwraak, sharia-wetgeving, lijfelijke straffen enz). Men verwijst slechts naar het recht op godsdienstvrijheid – dat blijkt dan ook meteen een vrijbrief om te doen en laten wat men wil.
En vergeet ook niet dat Europa bij verdragen in de zeventiger jaren heeft afgesproken dat het vele miljoenen moslims in hun midden zou opnemen
En om dit artikel deprimerend af te sluiten moeten we constateren dat we heden ten dage leven in een verloederde maatschappij, waarin het ieder voor zich is geworden, waarin zaken mensen geheel niet interesseren, waarin taal- en kennisarmoede tot grote hoogte wordt gestuurd (met dank aan de politiek) en waar bijna geen onderscheid meer gemaakt kan worden tussen wat goed en fout is. Kortom, de Nederlanders geloven nergens meer in, vooral niet in de eigen cultuur, normen en waarden. Dat alles in combinatie met een niet-democratisch gekozen fascistische Europese Unie, waar alles door een marxistische bril wordt bekeken, biedt weinig perspectief op een mooie toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen.
Lees ook eens verder bij de bron: Stop de Bankiers
