De voorlaatste ronde van de trialoog-onderhandelingen om de laatste hand te leggen aan de formulering van de EU-Auteursrechtenrichtlijn, vond op 3 december plaats.
Opnieuw op de agenda: Het omstreden artikel 13, dat onlineplatforms aansprakelijk stelt voor inbreuken op het auteursrecht door hun gebruikers en hen dwingt om uploadfilters te installeren. Hier zijn de bijgewerkte documenten met vier kolommen: artikelen, overwegingen.
Het front voor artikel 13 brokkelt af
In de aanloop naar de onderhandelingen zorgde een lobbybrief aan Europarlementariërs van grote filmindustrie verenigingen en sportbonden voor opschudding. Hun boodschap: zij zijn van mening dat zowel de versies van artikel 13 van het Parlement als die van de Raad ten goede zouden komen aan de grote onlineplatforms — en willen daarom liever niets meer met het hele project te maken hebben.
Ze dringen erop aan dat hun sectoren uitdrukkelijk worden uitgesloten van het toepassingsgebied van artikel 13. Behalve in het hoogst onwaarschijnlijke geval dat beide instellingen al hun werk laten vallen en terugkeren naar het oorspronkelijke voorstel van de Commissie uit 2016.
Daarmee verloochenen zij de media-lobby’s die in september veel leden van het Europees Parlement hebben overtuigd van artikel 13 door te beweren — onder het voorwendsel namens “Europese creatieve werkers” te spreken — dat de wet noodzakelijk zou zijn om “cultuur te redden” (vooral in de Parlementaire versie).
Deze brief laat de aanhangers van artikel 13 nu eenzaam achter: waarom willen degenen die wij met de wet dachten te redden er plotseling niets meer mee te maken hebben?
Dit is waar we na twee jaar debatteren en onderhandelingen zijn aanbeland:
- Kiezers zien artikel 13 niet zitten — de petitie ertegen breekt alle records en nadert snel de 4 miljoen handtekeningen
- Jonge creatieve werkers zien hun broodwinning bedreigd — bekijk bijvoorbeeld deze informatieve rap door een van Duitslands meest populaire YouTubers
- Kleinere internetplatforms waarschuwen dat dit het internet zou ruïneren
- En nu nemen zelfs enkele van de beoogde begunstigden er afstand van
- Onafhankelijke wetenschappers en deskundigen hebben al jarenlang felle kritiek geuit
Het kan redelijkerwijs niet langer worden ontkend: artikel 13 was van meet af aan een misvatting. In plaats van de probleemstelling helder te formuleren en toe te werken naar een evenwichtige oplossing, probeerden wetgevers het auteursrecht te gebruiken om de macht te herschikken tussen de verschillende grote industrieën, zonder rekening te houden met de nevenschade die zij veroorzaken.
In plaats van deze zorgen op te lossen en op een redelijke middenweg uit te komen hebben deze onderhandelingen het water nog meer vertroebeld.
Hoe nu verder?
Als het probleem dat we willen oplossen is dat YouTube te weinig betaalt aan de muziekindustrie, dan is er een oplossing: laten we platforms, waar veel inbreuk op het auteursrecht plaatsvindt, verplichten om licenties van auteursrechtenorganisaties te nemen — en in ruil daarvoor de moderne remix- en fancultuur legaliseren.
Dit is mogelijk zonder vast te lopen in de misvatting dat uploadfilters meer problemen oplossen dan zij veroorzaken — en zonder innovatieve start-ups en platforms te belasten die niet eens te maken hebben met inbreuken op het auteursrecht.
Maar als we het er niet eens over eens kunnen worden dat dit het is dat we willen bereiken — dan is er maar één redelijke uitweg: laat artikel 13 geheel vallen en de richtlijn terugsturen naar de tekentafel.
Lees verder bij de bron: Piratenpartij
Dit allemaal om de waarheid te censureren….. en het meest vreemde is, dat iedereen er met open ogen intuint.
