Het financieel ondersteunen van mensen die het niet breed hebben door de overheid is best een goede zaak.
De onverlaat die echter ooit heeft bedacht dat ze dit moeten doen in de vorm van toeslagen en dat dan door de belastingdienst te laten afhandelen, zouden ze moeten verbannen naar Guantanamo Bay als adviseur “martelpraktijken”.
Er is in de achtergrond zoveel ellende in ons land waar nooit over wordt geschreven, maar van een dusdanige omvang dat het mensen tot complete wanhoop drijft.
Die ellende wordt veroorzaakt door een afdeling van de Belastingdienst die zich met toeslagen bezighoudt. Dat is de afdeling waar we vandaag over schrijven.
Ondertussen publiceerden we al diverse artikelen over dit onderwerp, maar dit probleem wordt zo urgent voor een aantal mensen dat er echt iets moet gebeuren.
Ook wij hebben de afgelopen jaren veel praktijkgevallen onder ogen gekregen en het blijkt dat de grootste problemen zich voordoen als er een te hoog bedrag aan toeslagen is uitbetaald. Het is natuurlijk zo langzamerhand een bekend feit dat gedurende de afgelopen jaren heel veel toeslagen eigenlijk automatisch werden uitbetaald, terwijl deze allang stop gezet hadden moeten worden.
Soms ligt dat aan de burger, maar ook heel vaak aan de belastingdienst, zoals bijvoorbeeld in de volgende situatie die wij onder ogen kregen. Iemand krijgt kinderopvangtoeslag en moet daarvoor regelmatig verantwoordingen indienen dat er inderdaad kinderopvang is geweest. Mensen die dit soort toeslagen willen stopzetten en bellen met de belastingdienst krijgen dan te horen dat de toeslagen vanzelf stoppen als er geen verantwoording meer binnenkomt bij de belastingdienst.
Klinkt logisch, maar wij hebben gevallen gezien, waar ondanks deze mededeling en ondanks het feit dat er geen verantwoording wordt ingediend die toeslagen tóch een tijd blijven doorlopen. En dan komt er op een gegeven moment natuurlijk de ellende van het terugbetalen.
Nu is dat één ding, maar in de praktijk blijkt dat bij de belastingdienst mensen die om wat voor reden dan ook een teveel aan toeslagen hebben ontvangen, eigenlijk beschouwd worden als een soort fraudeur en ze worden dan vervolgens ook zo behandeld.
Wanneer wij bijvoorbeeld namens een burger die in de problemen is gekomen de belastingdienst bellen, dan voel je vanaf het eerste moment weerstand. Alsof ze te maken te hebben met iemand die hen persoonlijk heeft benadeeld. Dit is keer op keer de tendens, wie je ook aan de lijn krijgt.
De acties binnen de belastingdienst toeslagen reflecteren dat dan ook. Wij hebben nu ondertussen een zodanig dik dossier dat we gerust kunnen concluderen dat mensen die geld terug moeten betalen aan de afdeling toeslagen van de belastingdienst, moedwillig worden dwars gezeten.
Dat blijkt bijvoorbeeld uit dingen zoals beloftes dat er door de dienst zal worden teruggebeld om dat vervolgens struktureel niet doen. Ze verrekenen bijvoorbeeld de broodnodige huurtoeslag van een gezin met de openstaande schuld, zonder rekening te houden met een aangevraagde beslagvrije voet.
Wanneer er dan wordt gebeld krijg je het doorschuifsysteem. Iedere keer krijg je een ander anoniem iemand aan de lijn die je dan vervolgens weer doorverbindt met een ander anoniem iemand en wanneer je uitlegt dat het probleem nu moet worden opgelost, omdat anders een gezin op straat komt te staan omdat de huur niet betaald kan worden, worden ze defensief en laten duidelijk blijken dat dit hun probleem niet is.
Toezeggingen wanneer iets dan wel opgelost wordt, doen ze niet en wanneer na geduldig wachten blijkt dat er weer geen toeslagen zijn betaald, begint het hele circus opnieuw. Mensen moeten soms urenlang aan de telefoon hangen en dan maar bidden en smeken dat hun toeslagen uiteindelijk wel binnen zullen komen zodat ze nog even langer een dak boven hun hoofd hebben.
Wanneer dan eindelijk zaken zijn opgelost, dan hoeft er maar het minste of geringste te gebeuren of alles stopt weer. En keer op keer zitten mensen zonder geld wat ze nodig hebben. En voor je het weet, is het jaar weer voorbij, moet er opnieuw een beslagvrije voet worden aangevraagd en kunnen ze bij de afdeling toeslagen opnieuw beginnen met terroriseren door dingen niet goed of half te verwerken, waardoor de betrokken mensen weer hun geld niet krijgen. Bovendien is die beslagvrije voet pas aan te vragen op het moment dat belastingdienst al onterechte verrekeningen heeft gemaakt en duurt het maanden voor dat dat weer recht is gezet; als dat al gebeurt.
Wij hebben mensen gesproken die dankzij de afdeling toeslagen van de Belastingdienst in depressies terecht zijn gekomen of zelfs zelfmoord hebben overwogen, omdat het treiteren simpelweg niet ophoudt en keer op keer opnieuw begint.
In een eerder artikel hebben we al geschreven over dat deze afdeling mensen moedwillig veel te hoge boetes oplegt, waar pas een eind aan komt als iemand naar de rechter stapt, omdat ze standaard ingediende bezwaren afwijzen. En als ze dan door een rechter worden teruggefloten, dan gebeurt dit zonder één enkele consequentie voor hen, want de wet is zodanig in elkaar geknutseld dat instellingen van de overheid alle voordelen genieten en dingen mogen doen zoals boetes opleggen, maar hun wandaden blijven altijd onbestraft omdat zoals een rechter in een recent vonnis stelde “er geen wettelijke grondslag bestaat” voor het opleggen van een boete door een burger aan de belastingdienst wanneer er sprake is van grove fouten of erger.
Eenrichtingsverkeer en toenemende klassenjustitie. Dat is waar we in dit land naartoe gaan. Het is zelfs zo erg dat advocaten nu zelfs protesteren tegen het steeds verder uitkleden van rechtsbijstand voor burgers.
Volgens de advocaten hebben bezuinigingen hun tol geëist. Er wordt al jarenlang gepraat over verbeteringen, maar daar is volgens hen geen budget voor. Zowel de toegang tot het recht als de vergoedingen voor advocaten staan volgens hen onder druk. ,,Recht voor iedereen” en ,,Red de rechtsbijstand”, was op hun spandoeken te lezen.
De commissie-Van der Meer concludeerde in oktober dat sprake is van ‘ernstig achterstallig onderhoud in het stelsel van gesubsidieerde rechtsbijstand’. Als advocaten vergoeding zouden krijgen voor de uren die zij echt besteden, dan zou dat per jaar 125 miljoen euro extra kosten.
Met andere woorden, wanneer mensen met weinig geld dan uiteindelijk een advocaat in de arm nemen via rechtsbijstand dan zal deze zeker zuinig omgaan met zijn of haar energie/uren, want er wordt maar heel beperkt vergoed uit de toevoeging. En de advocaat moet ook eten.
En zo zijn mensen met weinig geld aan alle kanten de klos. Zelfs voor de wet zijn het tweederangs burgers en een speelbal van gekmakende instanties zoals de belastingdienst toeslagen.
Lees ook eens verder bij de bron: Niburu.co
