Hoe on-ge-lo-fe-lijk dom kun je als overheid zijn?! Is er eigenlijk een grens aan ambtelijk en bestuurlijk onbenul? Met man en macht probeert de overheid al jaren om identiteitsfraude tegen te gaan. Er zijn campagnes, folders, websites: Kern van de adviezen – ik citeer: ‘Burgers moeten terughoudend zijn met uitwisseling van hun persoonsgegevens'.
Citaat uit de overheidsfolder ‘3 simpele stappen tegen identiteitsfraude': als een bedrijf om een kopie van paspoort of rijbewijs vraagt, ‘streep dan op de kopie uw burgerservice-nummer door'. Ze hadden er bij kunnen zetten: ‘De Belastingdienst verspreidt dit nummer wel voor u, daar hoeft u verder zelf geen moeite voor te doen'.
Maandag zat ik bij de Kamer van Koophandel om me officieel in te schrijven als zzp'er. Een eenmanszaak. Daar kreeg ik een btw-nummer. En ik ontdekte wat anderen vóór mij al hebben ervaren: dat btw-nummer is ‘gewoon' mijn BSN-nummer met de toevoeging B01. Hatsiekiedee! Burgerservice-nummer op straat. Op elke factuur die ik ga verzenden, staat dit nummer. Sterker nog: ik moet dit nummer gaan vermelden op mijn website. Niet vermelden is een economisch delict.
En ik wil nu graag het BSN-nummer weten van minister van Financiën dijsselbloem en staatssecretaris Wiebes. Nog vandaag verstuur ik daartoe een Wob-verzoek'(Wet openbaarheid van bestuur). Gelijke monniken, gelijke kappen. Wedje maken dat er een afwijzing komt wegens ‘eerbiediging persoonlijke levenssfeer'? Enne, heren Dijsselbloem en Wiebes: als er óóit via deze BTW-route misbruik wordt gemaakt van mijn persoonlijke gegevens, dien ik bij jullie een schadeclaim in. Een hele dikke vette. Zónder BTW-nummer.
Alles bij de bron; ThePostOnline