En dan kom je in de bijstand…leuker kunnen we het niet maken…
Je moet er eerst om smeken en bedelen of je in aanmerking mag komen. Dan begint de ellende…naar het uwv. Zo een vriendelijke aardige man….(kots) Laat je cv maar zien…is dit een cv? dit doen we ermee, hup in de prullenbak. Nee je moet vooral mij niet helpen met die cv te verbeteren. En weer doorgestuurd naar de gemeente. De een weet niet wat de ander heeft gezegd of afgesproken, iedereen werkt om elkaar heen, ook handig. Dan bel ik maar weer voor een afspraak, want ja dat moet. Ok, we bellen je terug. Niet dus. Hoor ik weken niets, toch maar weer zelf bellen, want ik ben welwillend he.
Je contactpersoon? Nee die werkt hier niet meer.
Wie dat nu is? Geen idee. We bellen je weer. Ik ben maar een nummer he, nummer honderdzoveel. Toch zelf maar weer bellen. Eindelijk een lieve man die ik toegewezen kreeg. Iemand met een hart, die me begrijpt, behulpzaam is, vriendelijk, je niet als een nummer zien. Die snapt waarom je in de bijstand zit, waarom je niet full time kan werken als alleenstaande moeder, die eerlijk is dat er geen banen zijn. Goede gesprekken gehad, goeie vent.
Maaaar…de beste moeten eruit, te aardig, wegbezuinigd. Heel jammer.
Weer een aantal personen verder krijg ik een mail, ik moet een traject volgen. Okee weer met goede moed weer naar de gemeente, jippie…..Ondertussen ben ik zo moe van alles en iedereen. Grote opkomst bij het “traject” welgeteld 4 mensen.
Het hele riedeltje weer met cijfertjes, zoveel % heeft mbo, zoveel % hbo, en die groep komt zoveel % niet aan het werk omdat bla bla bla. Hallo, hier kom ik niet voor, voor cijfertjes. Weer zo een stom voorstelrondje er nog bij ook. Boeiend!! Op het einde, 2 vacatures. Een op schiphol catering, ja hoor ik ga wel op gesprek. Oppas regelen, kom ik bij het uitzendbureau uit, een groepsbespreking.
ALWEER cijfertjes, voorstelrondje…oooohhh wat vermoeiend. Blijkt; het is voor de vroege ochtenden en late avonden. Joehoe, ik ben alleenstaande moeder!!!! Dat is bekend bij de gemeente, hoe kunnen ze mij hierheen sturen. De vrouw van het traject was al onbereikbaar, bleek nu ziek, een vervanger die van niets weet, ik tegen hem uitgevallen dat dit zeer dom is mij hier uit te nodigen.
Ik ga het doorgeven zegt meneer. Nooit meer iets over gehoord. Geen sorry, vergissing of wat dan ook.
Tjonge jonge. 2e vacature word afgezegd terwijl ik al onderweg was, gebouw afgesloten door een storing. Ik hoor er niets meer over, 2 x weer zelf gebeld, ik weet het ook niet zegt mevrouw. Tja, zo schiet het aardig op allemaal! Waarom leiden ze geen mensen op bij de gemeente die leren met mensen om te gaan? Een beetje organiseren kan geen kwaad. Jij krijgt die en die onder je hoede en jij die en die. Je begeleid ze naar een passende baan en doet dat hele traject. Hoe moeilijk kan dat zijn om te organiseren??
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
