De onderzoeksjournalisten van Kleintje Muurkrant komen met opzienbarende ontwikkelingen over MH-17
Spectaculaire ontwikkelingen in de zaak MH17, die de regering Rutte juist denkt af te sluiten met de JIT, de rechtzaak volgend jaar en de aangewezen vier verdachten, hebben een oude bekende opgeleverd: Jozef Resch, privé-detective en ‘privé-onderzoeker’.
In 2014 stonden in verschillende Nederlandse dagbladen interviews met deze Resch, waarin hij vertelde te werken voor geheime opdrachtgevers (via een Zwitserse bemiddelaar), die maar liefst 30 miljoen euro (later aangevuld met nog eens 17 miljoen extra), uitloofden voor het vinden van de daders van MH17.
Hij werd afgedaan als een charlatan en verdween in het geweld van de door Rutte c. s. geprogrammeerde afwikkeling van de zaak waarin de schuldige (‘Poetin’) bij voorbaat vaststond.
Het verhinderde Resch niet gewoon door te werken. In verband met de hoge som uitgeloofd door de anonieme opdrachtgevers werd Resch bestookt met informatie van allerlei kanten, het meeste ‘flauwekul’ volgens de onderzoeker.
Zo sprak hij met ene Lord Paul Johnson die met een ‘veiligheidsbedrijf’ voor de Britse regering in Oekraïne werkte en beweerde bewijs te hebben in de vorm van afgeluisterde telefoongesprekken van ‘de daders’. Die wilden ze voor 17 miljoen aan Resch verkopen.
Resch ging daar niet op in en merkte dat het om dezelfde afgeluisterde telefoongesprekken ging die even later door het JIT werden gepubliceerd in haar onderzoek. In een brief uit 2016 aan Duitse justitie en het JIT vroeg Resch waarom men met de openbaarmaking zo lang gewacht had.
Resch had tijdens zijn ontmoetingen met het Britse team deze afgeluisterde taps heimelijk opgenomen en aan zijn opdrachtgever gestuurd. Deze eiste echter alle data van de dag van de aanslag en de week ervoor, en niet alleen die van de separatisten in de Donbass, maar ook die van de regering in Kiev. De Brit had hem namelijk verteld dat hij in opdracht van de Britse regering alle telefoonverkeer in Oekraïne had verzameld.
Het sterkte Resch in de opvatting dat de Engelse en Duitse geheime diensten geheel op de hoogte waren van de cover up van de aanslag op MH17, zoals hij in een brief aan de Duitse justitie schreef. Zij zouden volgens Resch net als hij ook de naam kennen van de Oekraïnse gevechtspiloot die meer zou kunnen vertellen over wat zich op de dag van de aanslag heeft afgespeeld.
Ook deelde Resch mee over de Amerikaanse radarbeelden die niet mochten worden gepubliceerd te beschikken.
Na de brief had de Duitse justitie plotseling geen belangstelling meer voor zijn informatie. Hij meldde dit alles in een brief aan JIT-chef Westerbeke met een afschrift aan verschillende internationale media om de zaak niet te laten versloffen en ook voor zijn eigen veiligheid. JIT liet niets van zich horen.
Vervolgens meldde zich volgens Resch in 2015 een informant met ‘steekhoudende informatie en bewijsmateriaal’ waarover de opdrachtgever zo tevreden bleek dat hij er in mei 2015 15,5 miljoen euro voor betaalde.
Nadat Resch vervolgens een boek (‘Gevaar is mijn beroep’) het licht had laten zien, waarin hij overigens zonder feiten te noemen over de zaak schreef, liet de Duitse justitie in maart 2016 bij Resch huiszoeking doen en de inhoud van een kluis van Resch in Zwitserland in beslag nemen.
JIT weigerde dus Resch, die zich bereid verklaarde alle door hem vergaarde informatie (waaronder de gesprekken tussen de gevechtspiloten en de luchtverkeersleiding van het militaire vliegveld, het Oekraïense leger zowel als de separatisten) ter beschikking te stellen op voorwaarde dat er internationale media bij de overdracht aanwezig zouden zijn, te horen
De inhoud van Resch’ materiaal blijft zo dus onbekend en het JIT-materiaal ‘de enige waarheid’.
Volkomen onaanvaardbaar uiteraard.
Opmerkelijk was eveneens de arrestatie twee weken geleden door een Oekraïense eenheid op grondgebied van de separatisten van een voormalige commandant van de luchtverdediging van Donbass die verantwoordelijk zou zijn geweest voor het neerhalen. Deze ontvoering zou ‘bewijsmateriaal’ moeten opleveren in het beoogde JIT-proces tegen de 4 ‘verdachten’.
Lees verder bij de bron: Kleintje Muurkrant via Tref
