Ons contante geld blijft een hot item, vooral nu bij de aanvang van de coronacrisis ons wordt aangeraden om zoveel mogelijk met ‘pin’ te betalen omdat de briefjes en munten besmet zouden kunnen zijn met het virus.
“Contant geld is vies.” Zou best kunnen, maar voor mij niet te vies om aan te pakken.
Heb dat mijn leven lang gedaan en heb er nooit geldkoorts van gekregen, of geldzucht, of wat dan ook. Hooguit een tekort aan geld en dat voelt ongeveer hetzelfde als mensen met een slechte gezondheid. Natuurlijk betaal ik ook met de pin want ik ga met de tijd mee. Betaal mijn rekeningen via internetbankieren en reken af in een appgroep met een tikkie.
Hoe sneller het geld van de rekening vliegt, hoe beter. Weet je tenminste direct wat je saldo is. Het moet allemaal snel in deze wereld van digitale systemen. Dan bedoel ik het geld dat rond tolt in het bancaire fiat geldsysteem, niet het digitaal geld zoals de bitcoins etc. Dat is misschien het betaalsysteem van de toekomst als tenminste het internet de digitale boeven uitsluit van deelname.
(lees verder op : https://biflatie.nl/cashloze-samenleving-bijna-een-feit-digitale-controlestaat-is-geboren/)
“Big brother Is Watching You.”
Misdaad is een veel gebruikt argument van banken en de overheid om de burger over te halen om helemaal over te stappen op pinbetalingen. Dat zou plofkraken en een poffer op je kop op straat voorkomen. Wordt het stukken veiliger op straat, mits je ook je Rolex thuis achter laat in de kluis. Flauwekul natuurlijk want straatroof is van alle tijden.
Je leest het in de krant maar nooit ben ik zelf het slachtoffer. Een gewiekste zakkenroller ziet direct wel dat ik platzak over straat ga. Ik wacht nog op het moment dat de overheid mij adviseert om mijn auto te laten staan, want in het verkeer vallen namelijk ook slachtoffers. Het valt mij op dat mede door de coronamaatregelen de burger onder een totale controle komt te staan van de overheid.
Het bekende verhaal uit de dystopische roman uit 1984 van de Britse schrijver George Orwell, “Big brother Is Watching You.” Het lijkt wel of het anno 2020 allemaal samen valt. De coronacrisis, “the war on cash”, de financiële (krediet)crisis, de aankondiging van een nieuw Bretton Woods, en al die andere repressieve maatregelen die overheden wereldwijd afkondigen.
Vertrouwen in wie of wat
Met bovengenoemde constatering zullen tegensprekers mij direct in het kamp plaatsen van de complotgekkies, maar dat is een normaal verschijnsel in tijden van grote verwarring. Heeft te maken met angst die heerst onder de massa. De wereld verkeert in een gezondheidscrisis en tegelijk in een geldcrisis. Veroorzaakt door ons wankele fiat geldsysteem dat dreigt om te vallen door de dreiging van de hellende schuldenberg.
Ik zeg met opzet “ons” fiat geldsysteem omdat ik vind dat het systeem als betaalsysteem ten dienste staat van de totale bevolking op onze aardkloot. Arm of rijk, het maakt niet uit, het fiduciair geldsysteem is van elementair belang om te voorzien in ons levensonderhoud. Het is niet ontwikkeld voor monetaire beleidsmakers van centrale banken die zichzelf hebben aangesteld als heerser en bewaker van het fiduciair geld.
Geld dat zijn waarde niet ontleent aan de materie waaruit het gemaakt is, maar aan het vertrouwen dat er goederen en diensten mee gekocht kunnen worden(wikipedia).
Het wankele fundament van vertrouwen
We vertrouwen er op dat hoog geplaatste officials over de waarde van ons geld waken. Dat ze met de overheid als toezichthouder een veilig systeem besturen waarbij er monetair en fiscaal gewaakt wordt dat er evenwichtig aan de touwtjes wordt getrokken. Wijs ik even fijntjes op de geschiedenis waarin monetair en fiscaal beleid keer op keer faalden.
De vele muntsoorten die voorbij kwamen en bezweken door falend beleid van centrale banken; regeringen die rommelden met het belastingstelsel, en konden vertrekken. Het eeuwenoude spreekwoord, “vertrouwen komt te voet maar gaat te paard,” is nog altijd van toepassing. Kijken we naar de euro die met alle mooie beloften werd uitgezet in de landen van de EU, maar in 20 jaar niet verder is gekomen dan 19 van de 27 lidstaten.
Kijken we naar de dollar die als wereldmunt bezig is af te takelen. Kijken we naar het fiscale beleid van bijvoorbeeld westerse economieën dat er op is gericht een verzorgingsstaat in leven te houden door middel van het opbouwen van een schuldenberg. Zie hier het wankele fundament van vertrouwen.
ECB, kassier van de EU
Er vormt zich een machtsconcentratie van centrale banken en overheden die gedwongen door financiële nood op elkaar zijn aangewezen. Nogmaals, noodgedwongen, door de financiële nood tot elkaar gebracht. Dat lijkt op een samenzwering, een noodgedwongen complot. Oké, maak me uit voor een complotgekkie, misschien ook virusgekkie, als ik niet weet of ik 100 procent kan vertrouwen op de snel op de markt gebrachte vaccins.
Vaccins die veel geld in het laatje brengen van beursgenoteerde farmaceuten. Aan wie beleggers hun geld kwijt kunnen in plaats van de depositorekening waarop ze interen. Geef het volk een injectie en zie de farmaceuten juichen samen met hun investeerders. Is dit een toeval? Of is het georkestreerd?
Bedoeld om massaal te beleggen in Techbedrijven en farmaceuten om het beurskapitaal op te krikken en de banken te ontlasten van hun overgewicht aan spaargelden waarover ze een strafrente(!) betalen aan de ECB, sinds kort kassier van de EU. Ach ja, zomaar een gedachte, hoe kom ik er op.
Geen straatroof meer maar digitale roof
Komt door mijn wantrouwen t.o.v. beleidsmakers die morrelen aan ons cashgeld dat moet verdwijnen. Is onveilig, maakt slachtoffers en geen straat in Nederland wil nog een pinautomaat vanwege de nachtrust. We moeten met de tijd mee, allemaal digitaal. Geef banken de volledige controle over ons geld.
Geen spaarvarkens voor de kinderen. Geen envelop met inhoud voor de verjaardag, geen spulletjes verkopen op de rommelmarkt, enzovoort, enzovoort. Geen witwaspraktijken meer met ‘vies’ geld. Gewoon een digitale blokkade bij een vermeende misstap met een simpele muisklik. Geen straatroof meer, maar gewoon een digitale roof via je mailbox. Gaat mooi zonder bloedvergieten. Op naar het nieuwe tijdperk van totale controle, de nieuwe dictatoriale digitale controlestaat is geboren.
Op naar robotisering
De overgang naar het volgende tijdperk van robotisering. We zijn hard op weg, eerst al het materiaal digitaal, daarna de mens op het digitaal kanaal met besturing via een chip. De kleuterklas zonder leesplankje maar met programmeerles op digitale tablet. Met de smartphone door de scanpoort in de super waar de vakken geautomatiseerd worden gevuld vanaf de laadvloer van de koelwagen.
De kassajuffrouw en de vakkenvuller worden koeriers die hun bezorgadressen thuis oppikken, hun bestelbusjes langs de gerobotiseerde uitgifteluiken sturen van het distributiemagazijn. Welkom in de nieuwe wereld. Ach, waar blijft de gezelligheid in de winkelstraat. “Google, doe het licht uit.”
Lees verder bij de bron: Columns van Gerrit Welbergen
