Ineens zijn de zuidelijke EU-lidstaten weer furieus op de noordelijke EU-landen, met Italië voorop. Heftig wijzend naar Nederland, het kleine polderlandje, dat het lef had om de zuidelijke staten te beschuldigen van een wanordelijke staatshuishouding.
Met paginagrote advertenties in ‘Deutsche Zeitungen’ proberen Italiaanse politici bij het Duitse publiek op het sentiment te spelen. Hier wordt dus op de man gespeeld. Wordt het menselijk leed, aangericht door een pandemie, aangegrepen om meelij op te wekken.
Nooit geluisterd
Ik weet niet waaronder ik dit soort acties van Italiaanse en ook de politici van Portugal en zo moet rangschikken. Het inspelen op de emotie van burgers is een sluwe manier van politiek bedrijven. Het lijkt op het gedrag van een stout jochie die na onophoudelijk vervelend gedrag de wacht krijgt aangezegd door de schoolmeester en na schooltijd bij pa en ma de meester gaat beklagen.
Italië is een land dat nooit heeft geluisterd naar ‘de meester in Brussel’ en altijd eigenwijs z’n eigen gang ging met het verkwistende gedrag van hun staatsportemonnee. Eigenwijs veel geld bleef uitgeven, ondanks de afspraken die je gezamenlijk had gemaakt met andere landen in eenzelfde muntunie.
Samen sterk?
Landen die graag gezamenlijk in een muntunie willen deelnemen om mee te kunnen doen in de globalisering van de wereldeconomie, en willen concurreren tegen de sterke dollar van de VS. Landen die willen worden gezien als een hechte commune en die zich houden aan gemaakte afspraken en als zodanig worden aangemerkt als betrouwbare landen waarmee je goed kunt handel drijven.
Over en weer elkaars producten kunt afnemen zonder dat er teveel fluctuaties optreden door valutaverschillen. Pas dan kan er een goede handelsstroom op gang komen zonder dat er haperingen optreden doordat de munt zo nodig afgewaardeerd of opgewaardeerd moest worden. Zo ging dat vroeger met Italië waarmee het lastig handelen was doordat de lire zo vaak werd gedevalueerd. Dan kon je in dat land niets meer kwijt van je eigen nering, want te duur.
Discipline werkt niet
Als je betrouwbare handelscontacten wilt opbouwen dan moet je handelen met een betrouwbare munteenheid. Dat was natuurlijk de voornaamste doelstelling van de oprichting van de euro-muntunie. Daartoe verplichtten zich de deelnemende landen in een verdrag. Om dat verdrag te handhaven is er discipline nodig en daar heeft het te vaak aan gemankeerd binnen de EU-lidstaten die meedoen in de euro-muntunie.
Het zijn altijd de zuidelijke lidstaten geweest die telkens uitstel vroegen om hun begrotingen op orde te krijgen. En ook hun schuldenberg lieten oplopen tot ver in de gevarenzone. Als dan blijkt dat sommige landen, met Italië en Griekenland voorop, afspraken met handen en voeten overtreden, dan lijkt de ‘krijgstucht’ vanuit Brussel niet te werken.
Als een klein gedisciplineerd landje zijn vingertje opsteekt dan kun je verwachten dat de grote jongens een grote muil opzetten. Hoe durf je Nederig landje. Kijk toch eens hoe slecht wij er voor staan. Vooral nu met die verschrikkelijke pandemie.
Schijnheiligheid ten top
Maar wacht even, die slechte staat van de boekhouding was er al veel eerder. Hoe vaak is daar al niet voor gewaarschuwd? En ho even, die Corona-crisis treft natuurlijk elke lidstaat van de EU. Dat het ene land meer slachtoffers telt dan een ander (klein) landje is puur afhankelijk van hoe het met de staat van de gezondheid van de bevolking en met de inrichting van de verzorgingsstaat is gesteld.
Dat Italiaanse politici nu moord en brand schreeuwen over de ruggen van hun ernstig zieken is op zijn minst misselijkmakend. Hypocrisie ten top. Dat je nu andere landen, met NL en Duitsland voorop, gaat beschuldigen van hardvochtigheid lijkt mij nogal misplaatst in een gezondheidscrisis die parallel beweegt met een financiële crisis die is ontstaan door eigen onachtzaamheid.
Het nonchalant omgaan met het eigen huishoudboekje heeft gezorgd voor enorme tekorten. Daarvoor is regelmatig gewaarschuwd door helaas een klein en daardoor minder invloedrijk landje.
Italië, prachtig vakantieland met relaxed volkje
Ook de waarschuwende vinger van het machtige Duitsland zette doorgaans kwaad bloed bij de Italianen. Dit is dus het gevaar van een muntunie die wordt gevormd door landen met sterk verschillende economische snelheden.
Ook de culturen tussen bijvoorbeeld NL en Italië wijken nogal af. Veel Nederlandse vakantiegangers vinden Italië een prachtig mooi land met een gastvrije bevolking die een totaal andere levenswijze hanteren dan wij nuchtere noorderlingen. De druk gebarende Italianen die het niet zo heel nauw nemen met de regeltjes komen bij ons over als een volkje dat geen stress kent.
Lekker druk doen en heftig gebarend, zo kennen we de Italianen. Een heerlijk volkje dat zich niet zo druk maakt om de economie als wij gedisciplineerde Nederlanders. Daarom is het een heerlijk vakantieland waar je direct het vakantiegevoel krijgt als je er nog maar één dag vertoeft.
Verschil mag er wezen
Bijna hetzelfde gevoel krijg je in de andere zuidelijke lidstaten, Frankrijk, Spanje en Portugal. Niet zo verwonderlijk want de temperaturen zijn daar nu eenmaal een paar graadjes hoger dan bij ons. Dat geeft meer temperament bij hun bevolking. Wij Hollanders en de andere dooie noordelijke lidstaten zijn een stukje koeler en daarom minder temperamentvol.
Helemaal niet erg, verschil in cultuur en leefstijl en zoveel meer maken juist het verschil. We willen en kunnen als volk ook niet gelijk zijn aan andere volkeren met andere culturen. Dat is wensdenken van veel politici die een groot verenigd wereldrijk voor ogen hebben. Het moet nu zachtjes aan duidelijk zijn dat de globalisering op zijn retour is.
En daarmee ook de grote unieverbanden zoals een EU met volkeren die onderling sterk verschillen in cultuur en leefstijl. En nog altijd soeverein zijn.
Rampenfonds, geen coronabonds
Een handelsunie met open grenzen is het enige wat zou kunnen werken. Een muntunie vereist een totale en absolute solidariteit en dat betekent ook dat afspraken dringend moeten worden nagekomen. Dus niet alleen verbondenheid bij rampen.
Daarom is het hypocrisie van de bovenste plank dat Italiaanse politici nu moord en brand schreeuwen. Het is zaak dat Rutte en co juist nu de rug recht houden. Een land dat in nood verkeert zou je kunnen steunen vanuit een rampenfonds, maar niet met eurobonds, die de naam van Corona moeten dragen.
Dat is inspelen op het sentiment van de EU-bevolking die gezamenlijk moeten opdraaien voor de enorme schulden van de lidstaten die erg slordig waren met hun huishoudportemonnee. Mag ik bij deze mijn lidmaatschap van de EU opzeggen? Alvast bedankt.
Lees verder bij de bron: Biflatie.nl
