Het is zo simpel om kennis te verbergen voor het publiek als je juist die industrie runt, waarvan mensen het idee hebben dat zij deze nodig hebben. Er wordt zoveel kennis over glyfosaat weggestopt of genegeerd omdat het publiek op dit moment denkt dat de chemische stof Roundup noodzakelijk is voor zowel de landbouw als voor de verzorging van het gazon. De industrie die van glyfosaat een absolute noodzaak heeft gemaakt is dezelfde industrie die genetisch gemodificeerde zaden heeft gecreëerd. Zaden, die werden uitgevonden om glyfosaat te weerstaan, waardoor een voortdurende behoefte aan deze chemische stof werd gecreëerd.
De waarheid is echter, dat glyfosaat zich een weg baant naar hedendaagse ziekten door het vernietigen van zowel de bodem-microbiologie als de menselijke darm-microbiologie. Op dit moment is vrijwel elk voedsel in het voedingspatroon van de westerse wereld besmet met resten van glyfosaat. De microbiologie van de bodem-systemen die worden gebruikt voor het verbouwen van voedsel zijn zo uitgeput, dat de natuurlijke voedingswaarden van ons voedsel worden vernietigd.
Monsanto creëert een tweeledig monopolie met glyfosaat
Hoe kan het toch dat dit antibioticum-herbicide zo alomtegenwoordig is in de westerse wereld? Enkele van de meest intelligente en meest achterbakse zakenlieden in de wereld hebben een manier bedacht om in de landbouw een behoefte te creëren voor deze chemische stof. Hoe kunnen deze ‘meesterbreinen’ dit dan afdwingen? Zij begonnen in het laboratorium plantaardig genoom te manipuleren om zodoende genetisch gemodificeerde gewassen te ontwikkelen die specifiek gemaakt zijn om bestand te zijn tegen glyfosaat. Zo zouden complete landbouwsystemen glyfosaat moeten accepteren als vereiste om voedsel te verbouwen.
In 1974 verscheen Roundup op de markt – een glyfosaatbrouwsel dat een kant-en-klaar antwoord op een nieuwe wereld van gepatenteerde GMO zaden zou worden. Deze zakelijke manoeuvre zorgt ervoor dat de landbouw afhankelijk wordt van zowel genetisch gemodificeerde (gemanipuleerde) gewassen als van het chemische verdelgingsmiddel glyfosaat, een idee van niemand anders dan de beruchte Monsanto Company.
Vandaag de dag wordt maar liefst 80% van de genetisch gemodificeerde gewassen, met name maïs, soja, canola, katoen en suikerbieten gecreëerd met specifieke genen die resistent zijn voor glyfosaat, oftewel: zij zijn ‘Roudup ready’ (klaar voor Roundup).
Wereldbankier: vermindering bevolking door ziekte!
Voordat glyfosaat de monstrueuze agrarische noodzaak werd die het vandaag is, werd het gebruikt als een reinigingsmiddel om kalk- en andere afzettingen te verwijderen uit industriële leidingen. In 1970 ontdekte John E. Franz, organisch chemicus werkzaam bij Monsanto, dat glyfosaat tevens een krachtig herbicide is. Twee jaar later gaf het hoofd van de Wereldbank, Robert McNamara, een verklaring uit ter ondersteuning van bevolkingscontrole, die werd gepubliceerd in het Franse tijdschrift J’ai Tout Compris.
Slechts twee jaar daarna ontving het glyfosaatonderzoek belangrijke financiële steun van de Rockefeller Foundation en werd het door Monsanto in de markt geïntroduceerd,Hij stelde in die verklaring: “Men moet draconische maatregelen treffen inzake demografische reductie, tegen de wil van de bevolking in. Het verlagen van het geboortecijfer blijkt onmogelijk, of is in ieder geval niet voldoende. Derhalve dient het sterftecijfer te stijgen. Hoe? Door natuurlijke oorzaken: hongersnood en ziekten.”
Lees verder via WantToKnow.nl
