in

De EU als ‘Vredestichter’

7704908148 200c96553a eu babel1

In december 2012 ontving de Europese Unie de Nobelprijs voor de Vrede. Thans is zij een hoofdrolspeler in de bedreiging van de wereldvrede.

Het kan verkeren. De Europese Unie, door de stichters ooit bedoeld als vredesproject, ‘Nie Wieder Krieg’, is erin geslaagd, samen met die onvaste president in Washington, de wereldvrede in gevaar te brengen. In plaats van het conflict met Rusland over ‘bufferstaat’ Oekraïne te de-escaleren en een diplomatieke oplossing na te streven, gooit zij olie op het vuur. Begrijp mij goed, het gedrag van Poetin staat me ook niet aan en verdient evenzeer kritiek, want ook Rusland heeft provocerende acties ondernomen. Maar als burger van Nederland, dat deel uitmaakt van de EU, richt ik mijn pijlen eerst op degenen die menen mij te vertegenwoordigen. En dat is in de eerste plaats de Nederlandse regering, dan een hele tijd niks, en in de tweede plaats de ambtenaren in Brussel, die over mijn hoofd besluiten nemen waar ik als burger part noch deel aan heb gehad, maar die mogelijk grote gevolgen zullen hebben voor u en mij en onze kinderen.

De recente internationale ontwikkelingen vervullen me met grote zorg, vooral ook, omdat we daar als Nederland bij betrokken zijn geraakt via dat supra-nationale ‘vredesinstituut’ in Brussel, waarvan je je kunt afvragen wat daarvan de democratische legitimiteit is. Die zorg betreft niet alleen de situatie in Oost-Oekraïne, die uit de hand dreigt te lopen, maar ook en vooral de situatie in Noord-Irak, waar islamitische volidioten iedereen afslachten die niet hun doodscultus adoreren. De Westerse mogendheden, waaronder Rusland, zouden er beter aan doen de handen inéén te slaan om een gezamenlijke krachtige vuist te maken tegen de barbaren die zich scharen onder de banieren van IS(IS). De ware vijand staat voor de poort, maar oude bondgenoten maken onderling ruzie. Het is eigenlijk te zot voor woorden.

De openlijke ruzie begon allemaal met de onrust op het Maidan en is vooralsnog geëindigd op de slagvelden in Oost-Oekraïne, maar daar ging eerst nog een heel traject aan vooraf. Zullen we de aanleiding van het conflict in Oekraïne nog even kort met u nalopen?

Op een top in Parijs, in september 2008, werd de beslissing genomen om te beginnen aan onderhandelingen over een associatieovereenkomst tussen de EU en Oekraïne. Met deze associatieovereenkomst wilde de EU haar politieke invloedssfeer verder uitbreiden. Tijdens de initiële besprekingen kwam de EU echter tot de conclusie, dat Oekraïne nog niet voldeed aan de onvolprezen ‘Europese Waarden’. Zo bleek ‘gaskoningin’ Gulia Timosjenko zichzelf enorm te hebben verrijkt uit de (Russische) gasleveranties. Miljarden werden schaamteloos in eigen zak gestoken in plaats van dat het geld besteed werd aan de verbetering van de economische infrastructuur van het land. Intussen zegde de EU in het kader van die Associatieovereenkomst alvast € 610 miljoen ‘hulp’ toe aan het corrupte regime.

Eén-en-ander belette beide partijen niet om ook maar alvast ‘vrijhandels besprekingen’ op te starten, op initiatief van de EU overigens. Dit was natuurlijk zeer tegen de zin van Rusland, dat Oekraïne bij haar Euraziatische douane unie wil trekken. Dit was in Brussel genoegzaam bekend, maar dat weerhield de EU er niet van om tot deze provocatie over te gaan.

Lees asjeblieft verder via www.dagelijksestandaard.nl.

doneer

JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer. De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.


0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
7023934977 d520a34246 torentje1

Beste regering, Hoe lang moet dit nog zo doorgaan?, waarom sloopt u alles?

4609550305 5a70e866c7 NWO1

Dit is de NWO en iedereen werkt er aan mee!