Vandaag kwam het SCP (Sociaal Cultureel Planbureau) met een verkennend onderzoek naar de leefsituatie van Poolse, Bulgaarse en Roemeense kinderen in Nederland. Uit dit rapport komt een ontluisterend beeld tevoorschijnt. De conclusie loog er dan ook niet om: het SCP-rapport omschrijft hen als ‘de nieuwe verloren generatie’.
Volgens het rapport wonen er in Nederland ongeveer 150 duizend migranten uit Midden- en Oost-Europa, waarvan 41.000 kinderen tussen de 0 en 18 jaar. Tweederde van hen is van Poolse komaf. Maar vermoedelijk ligt dit aantal aanzienlijk hoger, aangezien veel buitenlandse werknemers zowel zichzelf als hun kinderen niet inschrijven bij overheidsinstanties. Genoemde getallen betreffen dan ook de officieel ingeschrevenen.
Enkele van de belangrijkste knelpunten die het rapport signaleert, naast het feit dat veel nog niet bekend is en er een grote groep kinderen niet geregistreerd staat, is het lage opleidingsniveau (met name bij de Bulgaren en de Roma kinderen), het heen-en-weer gereis tussen Nederland en de herkomstlanden en de taalverschillen.
Een ander aspect dat de integratie van de kinderen bemoeilijkt is gelegen in het feit dat vaak beide ouders werken en geen tijd hebben voor de opvoeding van hun kinderen. Je kunt je afvragen waarom ze er dan aan beginnen, maar dat is een hele andere discussie. Het langdurig van huis zijn van de ouders zorgt ervoor dat de kinderen zich niet ‘wortelen’. Dat gevoel wordt nog versterkt doordat velen niet weten of ze permanent kunnen blijven in Nederland, aldus de onderzoekers.
Het rapport signaleert daarnaast een (sterk) wantrouwen jegens de Nederlandse overheid, hetgeen een soepele integratie evenmin ten goede komt. En, zoals gezegd, spelen taalproblemen een dominante rol.
Ook het onderwijs kampt met problemen (en hoge kosten). Scholen vinden bovendien dat het wegwerken van achterstanden bij Poolse kinderen hen meer inspanningen kost dan bij Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse kinderen, maar voor de laatstgenoemden krijgen zij wel extra geld op basis van het leerlingengewicht, voor de Poolse meestal niet.
Samengevat zijn de grootste problemen volgens het rapport:
“Problemen met de beheersing van de Nederlandse taal, harde en onzekere leefomstandigheden, gebrekkige kennis van de Nederlandse samenleving bij hun ouders (rechten, plichten, werking overheid, zorg, onderwijs, opvoedingsondersteuning) en gebrekkige aansluiting bij de Nederlandse samenleving door cultuurverschillen en/of geringe gerichtheid op Nederland. Net als bij eerdere groepen migranten loopt de tussengeneratie, en vooral de tieners, het meeste risico: kinderen die niet in Nederland zijn geboren, maar hier wel opgroeien en onderwijs volgen (pag. 75).”
Voeg daarbij de enorme verschillen in levensstandaard, lonen en sociale uitkeringen tussen de herkomstlanden en Nederland en men begrijpt dat die problemen niet zo makkelijk te overbruggen zijn. Het EU-migratiebeleid werkt dus niet, dat kan een kind nog constateren.
Lees verder via www.dagelijksestandaard.nl.
Foto via dorineruter 
