De Euro als krediet, het spel van vertrouwen en belastingen

Een euro is bankkrediet, het is niet meer dan een bankbiljet en dat feit realiseren we ons veel te weinig. Vooral omdat wij er voor moeten werken en belasting over moeten betalen. In dit bericht bekijken waarom het zo vreemd is dat de Euro feitelijk niets meer is dan krediet bij een bank.

Een korte highlight van een Wikipedia artikeltje over de goud standaard als vertrekpunt

De gulden werd de basis van het muntstelsel en bevatte 9,61 gram zilver. Het gouden tientje bevatte 6,056 gram goud. Vanwege het wantrouwen tegen bankbiljetten kwamen zogenaamde muntbiljetten in gebruik. Deze waren volledig gedekt door de muntstukken die op het biljet vermeld werden.

Het op zichzelf al vreemde basis-idee is dat zilver en goud intrinsieke waarde hebben, maar dat is een gegeven op deze planeet. Wen daar maar aan. De hele wereld is (ogenschijnlijk: was) namelijk ingericht op het feit dat goud geld is en intrinsieke waarde heeft. Ooit had een gulden waarde, het bestond uit een vaste hoeveelheid waardevast metaal.

Die tijden zijn ruim voorbij, we leven nu in het tijdperk van (onbeperkte) bankkredieten. En dat is vreemd als je daarover eens nadenkt. Laten we dat dus eens doen:

Van muntbiljet tot bankbiljet

Na de boven beschreven munten met intrinsieke waarde, kwam eerst de representatieve waarde, je kon de verder waardeloze munt inwisselen voor een vaste hoeveelheid goud of zilver, mocht je dat willen. Maar ook dat werd los gelaten, in ieder geval rond 1970 met de Nixon Shock. Vanaf dat moment kon je je gulden (of dollar, of whatever) niet meer inruilen voor een vaste hoeveelheid tastbaar iets met intrinsieke waarde.

Voor jou heeft de euro waarde

De euro is van zichzelf dan wellicht wel waardeloos, toch heeft die wel waarde voor jou. De Euro reken-eenheid is namelijk de enige wettelijk officiële ruilmiddel gemaakt, en dat heeft voor jou duidelijk wel waarde. Een modaal netto inkomen is ongeveer €2000, je ‘krijgt’ dat in ruil voor 21 dagen van 8 uur arbeid. Een uur werk is dus 12 euro. (minimumloon is €8,70). Een euro is modaal gezien dus 1/12 uur werk waard, dat is dus 5 Nederlandse modale minuten arbeid.

Wat je ermee kan kopen in de winkel echter, wordt uiteraard steeds minder in verband met inflatie en immer toenemende belastingen. Dat is grotendeels een discussie voor een andere artikel, maar weet dat de verdiende euro geen vaste waarde meer heeft. Een euro staat voor jou voor een wisselende hoeveelheid arbeid waar je steeds minder voor kan kopen.

Voor bankiers heeft de euro echter totaal geen waarde

Maar let op, een euro ontstaat niet omdat jij ervoor werkt. Het ontstaan van elke euro start als een krediet bij een bank. En een bank kan in principe oneindig krediet verstrekken, het is immers niets tastbaars en heeft geen vaste, intrinsieke waarde. Krediet resulteert praktisch gezien in een lening (€€) met rente (€) maar is niet meer dan status en aanzien, het vertrouwen in de bank.

Bankiers verstrekken krediet, maar voor hen is 5 euro dus geen 25 minuten werk. Voor hen is 5 euro slechts een zeer kleine regel in de boekhouding (een second werk, wellicht). Want ze verstrekken geen muntbiljetten van waarde, maar bankkrediet. De bank verstrekt dus feitelijk hun imago, hun waargenomen waarde, in papiervorm en tegenwoordig uiteraard vooral zonder papier. En banken kunnen hun vertrouwen uiteraard nagenoeg oneindig uitlenen. Letterlijk, het krediet dat je krijgt van Bank X is niet meer dan een lening met rente.

Er zijn enige beperkingen, maar één euro eigen waarde van SNS en ASN werd met gemak 40 keer (stand 2011) uitgeleend als krediet. Pure magie, zij toveren een euro krediet uit het niets, jij moet er 5 minuten voor werken. Dat is een machtsbalans die uiteraard totaal en compleet, volledig uit balans is. Maar het wordt mooier, want de bankiers hebben een akkoordje afgesloten met de overheid.

Bankiers en de overheid

Het verkopen van vertrouwen. Als SNS jou een lening verstrekt, geven ze je euro’s gebaseerd op het vertrouwen dat de bank voldoende waarde heeft voor die lening. Als ze twee maanden later (na de aankoop van bijv een auto) zouden eisen dat je de lening ineens volledig moet terug betalen, dan heb je een probleem. Dan ga je volgende keer niet meer naar SNS. Toch als je huis voldoende onderwater staat of als je bedrijf te weinig winst maakt, kan het wel zijn dat bankiers ineens geld willen zien. Nu doen ze dat niet zo snel meer als ze geld nodig heeft tegenwoordig, omdat ze een dealtje hebben met de overheid.

Ze hebben namelijk afgesproken dat hun krediet de enige Nederlandse betalingsstandaard is. En elke euro krediet die in het leven wordt roepen, daarover hebben ze met de Nederlandse overheid afgesproken dat de overheid garant staat, en die kredieten kan en zal opeisen door middel van belastingen en gesteund met hun monopolie op geweld. De bankiers hebben de overheid zo gek gekregen dat voor elk krediet dat ze verstrekken uit het niets, de Nederlandse burgers aan bankiers in onderpand geeft.

Bankiers toveren krediet (vertrouwen in hun eigen bank, meer is het niet) uit het niets, de overheid bestempelt het vervolgens als enige officiële en wettige betaalmiddel en jij staat vervolgens garant met jouw leven en te verzetten werk. Goeie deal voor de bankiers, niet!?

De Euro en als het mis gaat

De bankiers spelen het spel hard. Als jij een hypotheek afsluit, is daarna de bank in principe voor 100% eigenaar van je woning. Denk eens aan de aflossingsvrije hypotheek! Tot het eind der tijden is de bank dan eigenaar van je woning. Jij mag erin zitten, als je even niet aan het werk bent, maar hij is toch echt van de bank. Totdat er iets mis gaat. Dan is de woning ineens van jou. Jij moet hem dus verzekeren (bij diezelfde bank liefst), en als er schade is moet jij het repareren op jouw kosten (tenzij verzekerd bij diezelfde bank liefst), als hij verkocht moet worden met schulden, zijn ook die schulden uitsluitend van jou. Toch ben jij niet de eigenaar van je woning, want dat is de bank. Jij bent slechts verantwoordelijk en aansprakelijk. Als je niet betaalt, komt de bank voor zijn eigendom. En jij mag uiteraard ook de belasting betalen over “jouw” huis.

Jij moet er ook hard voor werken, stel 2 ton voor een woning, dat is bijna 17000 uur werken. Je werkt snel gerekend zo’n 2000 uur per jaar, dat is 8.5 jaar arbeid! Au. Maar met de nodige rente die wordt gerekend over het krediet kan je dat zo verhogen met zeg ruim de helft. Herinner echter wat krediet betekende voor een bank, niets meer dan een regel in de boekhouding. Dus jij werkt 12 a 13 jaar voor je huis, en dat is nog exclusief belastingen. De bank tovert het uit het niets in een paar minuten werk en rekent je 8.5 jaar werk aan en nog 30+ jaar rente waar je ook voor moet werken. En jij blijft verantwoordelijk voor je huis als het mis gaat. Dat maakt jou uiteraard tot slaaf van je bank, en flink ook. Wie heeft de beste deal in deze?

Nu gaat het mis met Griekenland

Ok, investeerders hebben op basis van kredieten van bankiers geld verstrekt en gebruikt in Griekenland. Dat geld verdween omdat het verkeerd ging met de boekhouding van Griekenland en de aankopen bleken dus toch waardeloos. Ach, het betreft slechts bankkrediet, regels in boeken, en investeerders hebben duidelijk verkeerde keuzes gemaakt, tough luck, vette pech voor de bankiers, het vertrouwen in hen is wellicht weer wat minder waard gebleken?

Toch niet. Net zoals jij als enige verantwoordelijk en aansprakelijk bent over je huis met hypotheek, heeft de bank ook geen verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid over investeringen in Griekenland. De Griekse burgers moeten nu ineens gaan werken voor andermans banken en andermans investeringen – letterlijk. Noord Europese banken werden zogezegd via Griekenland gered met de 200+ miljard euro reddingsgelden.  Nagenoeg niets ging daarvan naar de Grieken, maar die moeten die 200+ miljard wel terugbetalen. En zij moeten langer dan 5 min werken per euro! En dat alles omdat er bankkredieten zijn verleend aan slechte investeerders die dat geld dus kwijt geraakt zijn.

Sterker nog, omdat de Grieken daar even geen zin meer in hadden, lopen de bankiers en investeerders nu zo keihard over de Grieken heen, dat Griekenland zijn soevereiniteit, democratie en elke vorm van inspraak nu volledig is kwijtgeraakt. Alles kan en mag om kredieten die slechts uit het niets zijn getoverd, te beschermen. En de bevolking maar werken als slaaf van bankiers, en de overheid maar belasting heffen!

Hoe zou de Griekse economie er nu hebben uitgezien wanneer die 200+ miljard aan de Griekse bevolking zelf was ‘uitgeleend’ in plaats van aan de Noord Europese bankiers?

Hoe gestoord is die gang van zaken!?

OK, ik ben geen econoom en er zal vast wel in kleine details wat naast zitten en wat snelle conclusies maken die beter onderbouwd kunnen worden als ik wat meer tijd zou nemen om e.e.a. uit te leggen. Maar gebaseerd op uitgebreid onderzoek, dat zal vrij weinig zijn in bovenstaande bevreemdende betoog. Dat brengt mij tot de conclusie:

De bankiers, de overheid en de belastingdienst werken hand in hand om dit gestoorde systeem overeind te houden. De euro (en trouwens ook de Gulden daarvoor) is niet alleen een waardeloze entiteit, het is een pressie-middel, een dwang-middel, het is zelfs een middel tot slavernij gebleken.

Het is vreemd hoeveel de perceptie afwijkt van de realiteit als het gaat om geld.

Lees verder via de Bron: Lang Leve Europa!