Hoera, de winter is weer in aantocht, dus we mogen eindelijk weer onze griepprik halen. In Engeland is deze gratis, maar in Nederland moet u er nog voor betalen ook. Want, de griepprik blijkt helemaal niet zo effectief te werken, want griep is er in vele soorten, dus bescherming hiertegen is erg moeilijk.
Gebleken is dat ‘de prik’ maar in een derde van de gevallen effectief is. Tenminste, dat de ziekteverhouding tussen geïnjecteerden en niet geïnjecteerden 1 op 3 is.
Hoeveel waarde kunnen we aan die statistieken hechten?
Daar komt nog eens bij dat er veel middelen in het vaccin zitten waar iemand allergisch voor kan zijn, met alle gevolgen van dien. Is het dan maar beter om ‘de prik’ te weigeren? Dat moet iedereen natuurlijk zelf weten. Ikzelf, als hartpatiënt, neem het risico niet. Ik weiger al vele jarenlang ‘de prik’ en heb ook nooit griep gehad. Mogelijk wel als kind, maar dat kan ik mij niet herinneren.
Laten we vooropstellen dat griep vele malen erger is dan een verkoudheid, dus voorzichtigheid is geboden. Leef gezond.
Krijgt u toch griep, vinden we dit hierover op Wikipedia:
Over het algemeen houden mensen geen restschade over aan het doormaken van de griep. Daarnaast is het meestal een ‘self-limiting’ infectie waar het immuunsysteem van het lichaam uiteindelijk zelf de oplossing voor vindt. Er is dus normaliter geen behandeling nodig, behalve dan uitzieken. In uitzonderingsgevallen kan het nodig zijn om toch te behandelen. Met name bij immuungecompromitteerde mensen, zoals patiënten die immuunsuppressiva slikken of patiënten met aids, kan het immuunsysteem niet opgewassen zijn tegen de infectie. Er kan dan behandeld worden met antivirale middelen.
Het risicofactor dat het dodelijk is is klein, maar daardoor nog niet te verwaarlozen, daarom zijn er bij griep enkele middelen bekend die het genezingsproces versnellen.
Waarom werkt het griepvaccin soms niet?
Nieuw onderzoek naar waarom het griepvaccin de afgelopen jaren slechts bescheiden effectief was, toont aan dat uw immuungeschiedenis met de griep veel te maken heeft met uw reactie op het vaccin.
Lage effectiviteit van het griepvaccin wordt vaak toegeschreven aan problemen met de manier waarop het vaccin is ontworpen en geproduceerd. Soms zijn de griepstammen die voor het vaccin zijn gekozen, een slechte match voor degenen die in het publiek circuleren, vooral in jaren waarin de H3N2-stam overheerst. De meeste griepvaccins die over de hele wereld worden gegeven, worden ook in eieren gekweekt, waardoor het virus kan muteren en kan verschillen van circulerende stammen en dus minder beschermend kan worden.
In 2012-2013 was de H3N2-component van het griepvaccin effectief bij slechts 39 procent van de mensen. Dat seizoen geloofden volksgezondheidsfunctionarissen dat aanpassingen in in eieren gekweekte vaccins het probleem vormden. Maar in een nieuwe studie die deze week werd gepubliceerd in het tijdschrift Clinical Infectious Diseases , tonen onderzoekers van de Universiteit van Chicago, Harvard University en anderen aan dat slechte immuunresponsen, niet ei-aanpassingen, de lage effectiviteit van het vaccin dat jaar kunnen verklaren.
“Ei-aanpassingen hebben variabele effecten,” zei Sarah Cobey, PhD , universitair docent ecologie en evolutie aan UChicago en hoofdauteur van de studie. “Soms zijn ze belangrijk en soms niet, maar wat het meeste verschil lijkt te maken, is de immuungeschiedenis.”
Een ingewikkelde geschiedenis van het immuunsysteem
Wat er speelt is een fenomeen dat bekend staat als “oorspronkelijke antigene zonde”. Griepvaccins zijn ontworpen om het immuunsysteem antilichamen te laten produceren die de specifieke stammen van het virus herkennen dat iemand in een bepaald jaar tegenkomt. Deze antilichamen richten zich op unieke sites op het virus en vergrendelen ze om het uit te schakelen. Zodra het immuunsysteem al antilichamen heeft om zich op een bepaalde plaats op het virus te richten, reactiveert het bij voorkeur dezelfde immuuncellen de volgende keer dat het het virus tegenkomt.
Dit is efficiënt voor het immuunsysteem, maar het probleem is dat het virus van jaar tot jaar zo weinig verandert. De site die de antilichamen herkennen, kan er nog steeds zijn, maar het is misschien niet langer de cruciale om het virus te neutraliseren. Antilichamen geproduceerd door onze eerste ontmoetingen met de griep, hetzij door vaccins of infecties, hebben de neiging om voorrang te hebben op die gegenereerd door latere inentingen. Dus zelfs wanneer het vaccin goed past in een bepaald jaar, en als iemand een geschiedenis heeft met griep, kan de immuunrespons op een nieuw vaccin minder beschermend zijn.
Dit verhaal kan gecompliceerd zijn door een extra factor, namelijk dat het vaccin een zwakke immuunreactie kan induceren bij velen die het krijgen.
“We zien dat zowel gevaccineerde als niet-gevaccineerde mensen waren geïnfecteerd met vergelijkbare griepvirussen en dat het vaccin geen sterke immuunrespons opwekte bij de meeste mensen in onze studie,” zei Yonatan Grad , MD, PhD, universitair docent immunologie en infectieziekten aan de Harvard TH Chan School of Public Health en co-auteur van de studie.
Onderzoekers testen vaak de relatie tussen verschillende griepstammen, of hoe goed infectie of vaccinatie tegen de ene soort je beschermt tegen infectie met de andere, bij proefdieren zoals fretten. In 2012-2013 hadden fretten die waren geïmmuniseerd met de aan eieren aangepaste stam een antilichaamrespons die slecht reageerde met de circulerende H3N2-stammen van dat seizoen. Ambtenaren geloofden dus dat ei-aanpassingen dat jaar de schuldige waren.
Maar toen Cobey, Grad en hun collega’s bloedmonsters analyseerden van mensen die dat jaar werden gevaccineerd, zagen ze geen verschillen in antilichaamresponsen op het vaccin of circulerende stammen. Het lijkt erop dat hun immuunsysteem niet de moeite heeft genomen om de verschillen met de eiermutaties te herkennen omdat ze al zoveel andere plaatsen op de vaccinstam herkennen.
“Stel je voor dat griepvirussen zijn als verschillende merken en modellen van auto’s,” zei Grad. “De fretten, die nog nooit griep hadden gezien, leerden het verschil te vertellen tussen nauw verwante soorten – zoals het vertellen van het verschil tussen een Honda Civic en een Toyota Camry. Maar mensen maakten geen onderscheid tussen hen en zagen in plaats daarvan alleen auto’s. ”
Dat wil niet zeggen dat ei-aanpassingen er niet altijd toe doen. In een apart onderzoek uit 2017 ontdekten Cobey en een team onder leiding van onderzoekers van de Universiteit van Pennsylvania dat ei-aanpassingen mismatches veroorzaakten in het meest voorkomende vaccin dat werd gegeven in 2016-17, nog een ruw seizoen gedomineerd door H3N2.
Eieraanpassingen kunnen ook een factor zijn tijdens het recordbrekende griepseizoen van dit jaar. H3N2 is opnieuw de overheersende soort die mensen ziek maakt, en het meest voorkomende vaccin is hetzelfde als vorig jaar met zijn potentieel problematische ei-aanpassingen.
Nieuwe vaccinalternatieven
Er is echter een alternatief. Nieuwe vaccins die zonder ….
Lees verder bij de bron: Gerrit Herders Blog
