…Het hameren op de „grote crisis” als een uitzonderingstoestand, waarin slecht goed wordt, gijzelt het maatschappelijke gesprek. Hoewel ik nog niet weet wat ik van vaccinatieplicht vind, weet ik wel dat ik vrees voor het moment waarop de inentingsregistratie opeens aan de app wordt gekoppeld. Tegelijk merk ik dat ik aarzel die vrees op te schrijven.
Tot voor kort had zo’n kritische houding nog iets heroïsch: kijk de columnist eens ijverig zijn best doen. Nu lijk je ermee aan te sluiten bij de lunatic fringe, de krankzinnige rafelranden van de politiek.
Ik onderteken een oproep van de campagne Reclaim Your Face. De campagne richt zich tegen de snelle invoering van gezichtsherkenningssoftware en andere biometrische technologie in de EU. Het is een protest tegen surveillance van de bevolking; tegen het volgen en screenen van burgers in de publieke ruimte door overheden en bedrijven.
Stalking is strafbaar als het door individuen gebeurt, maar niet als het op grote schaal en systematisch gebeurt, stelt de campagne vast.
De maatschappelijke schade die kan ontstaan door mondiale stalking is groot. Voortdurende surveillance maakt niet alleen inbreuk op vriendschappelijke ontmoetingen, maar ook op politieke bijeenkomsten en demonstraties tegen onrecht. Gedragsanalyse door software leidt tot discriminatie en vervolging van minderheden.
Dus, ja, ik deel de zorg en ik onderteken de oproep van Reclaim Your Face, en tegelijk kijk ik schichtig om me heen. Ziet dit er niet heel verdacht en complotdenkerig uit?…
…De voorzitter van de RAI Vereniging, kroonlid van de SER, verwacht persoonlijk veel heil van surveillance. „We zijn er een beetje bang voor, maar we gaan heel veel profijt hebben van zelflerende algoritmes die data verwerken.”
Opgewekte man, dit lid van de Denktank Coronacrisis en de SER. Waarom kan ik niet net zo vrolijk worden bij de gedachte aan de rap versnellende introductie van surveillance? Het Openbaar Ministerie is er immers ook blij mee.
Nederland heeft een primeur in Europa met slimme camera’s die bellende automobilisten opsporen en het Openbaar Ministerie zegt daarbij: „Het doel is dat iedereen zich ervan bewust wordt dat altijd en overal iemand kan meekijken.”
Dit is de patstelling waarin de kritische burger verkeert: een uitzonderingstoestand waarin eventjes geen taboes zijn, snel oprukkende onwenselijke dingen waarvoor we een beetje bang zijn, en geen retorische ruimte voor bezwaren tegen de stappen die we in de basis niet willen, want gezondheid gaat voor…
…Uit pure menslievendheid richten we systemen in die we in de basis niet willen. Als alle crises voorbij zijn kunnen we ze immers altijd nog uitzetten. Hoe noemde …
Lees verder bij de bron: Privacynieuws
