De jeugd van tegenwoordig heeft de toekomst, maar nu even niet

Wij als ouderen zijn vergeten wat leuk is, jeugd heeft de toekomst, maar nu even niet. Jongeren ze zijn hinderlijk, veroorzaken overlast en zijn onbeschoft !

Bovenstaande is een realiteit geworden, we zijn vergeten hoe het was, ooit waren we jong en hadden wat om handen. We bezochten vrienden, vriendinnen, we gingen naar de catechisatie, verenigingen en clubjes. Ook scholen organiseerden activiteiten, en wel buitenschools. We waren lid van elektronicaclubjes, speelclubjes en ook de vakantiebesteding deed een duit in het zakje. Er was geen tijd om te vervelen.

Tegenwoordig is dat totaal anders, Over beschermend zijn we geworden, Verkeer is te druk, dus brengen we het kind met de auto naar school en halen we deze weer op. Buitenspelen ? Nee, veels te gevaarlijk met alle pedofielen in de maatschappij. Vanaf 6 jaar alleen de straat op ? Nee , liever niet want stel je voor dat we de controle en overzicht kwijtraken. Vroegha was alles beter ! Onze ouders lieten ons vrij, we gingen zelfstandig naar school, lopend ! Zonder begeleiding als kleuter. Gevaarlijke wegen oversteken ? Moeders deed dat wel een aantal keren voor en dan werden we losgelaten ! 4 jaar, en dan alleen naar de kleuterschool, toen was dat normaal. Ouders werkten en je kreeg de sleutel mee, Bij de buren kon je een boterhammetje eten en hoppa voor dagdeel 2 weer naar school.

Onderweg kwam je de vriendjes en vriendinnen tegen en dan al babbelend  kwam je op het schoolplein aan, alwaar je nog even de zandbak indook of tikkertje ging spelen.

Ook speelden we tv series na, dat was een leuke tijd, Floris ( Rutger Hauer ), van stokken maakten we zwaarden en gingen elkaar te lijf. ‘s-avonds onder de builen en schrammen, maar we hadden wel lol gehad. maar ook hele samenvattingen werden op straat besproken, de fiets in het middelpunt, later de rolschaatsen. ook speelgoed hypen waren schering en inslag, als je geluk had kochten je ouders zo’n speeltje. de klik klak, 2 ballen aan een touwtje die met een vingerbeweging tegen elkaar stootte. Verveling ? Nee we hielden elkaar bezig, en als het donker werd dan gingen we naar huis. Etenstijd, vaste tijden, 18.00 uur de aardappels , groenten en vlees aangevuld met een toetje. Ook in de avond het kinderuurtje op Tv ( 2 netten ) van 1900 tot 20.00 uur. Opblijven was een feest, kijken naar Derrick ( een soort van CSI, maar dan in het Duits).

Nu gaat het anders, wij zijn de ouders en de gedachte over kinderen opvoeden is nu, het kind moet het beter hebben dan wij het thuis hadden. Onderwijs, verkeer en andere gevaren, waar we de controle over kwijtraken, deden ons huiveren. Als Jantje, Klaasje en Yvonne maar niets overkomt. Het is een gevaarlijke snelle wereld geworden. We moeten centen verdienen, vrouwen moeten carrière maken en we willen een koophuis. De tijd van vroeger is voorbij. maar we vergeten iets, onze kinderen hebben het nu veel slechter. Zelfstandigheid, normen en waarden, we zijn ze vergeten, druk druk druk, dat hebben we zelf gedaan.

Het communicatie en informatie tijdperk is aangebroken, wij ouders snappen er bitter weinig van maar onze kinderen zijn verslaafd geraakt aan die middelen en zijn vergeten hoe ze moeten spelen. Zelfstandigheid hebben ze niet geleerd maar wel de slechte invloeden van de huidige maatschappij. Ontwikkeling en Zelfontplooiing dat is nu het devies, maar in werkelijkheid is het “zoek het zelf maar uit”. De problematiek van de hangjongere is geboren.

De oudere klaagt; Geen respect, geen beleefdheid, kopschoppen, vandalisme en gebrek aan fantasie ! Maar we hebben het als ouders laten afweten. Heel vaak wordt de AKJ ( Automatische Kinder Juf) ingezet, zet de baby maar voor de TV, wat deze kijkt is niet belangrijk, als we onze handen maar vrij hebben ! Speelgoed wordt verstrekt wat geluid en beeld draagt. Alles voor de kleine prins en prinses. Krijgen ze een bal, dan moeten ze binnenshuis spelen, rollen niet gooien zeggen we erbij, later wordt het voetbal wel geintroduceerd, Buiten spelen ! Maar niet verder dan de galerij of het tuinhek ! Sociale interactie met andere kinderen vind plaats op de creche of op de basisschool. Dan ben je al 8 jaar oud !

Geld daar draait het om, en gemak, want kinderen zijn best wel lastig. Ouders zijn gemakzuchtig geworden, geen tijd, verantwoordelijkheid wordt afgeschoven naar leraren en leraressen. Opvoeders vergeten de OP maar leggen nadruk op VOEDING. Mijn Bartje lust dat niet, is allergisch of erger. Kijk nou hij peutert in zijn neus en eet het op, bah vies jong, handjes wassen. We zijn doorgeschoten, pedagogen roepen dat een tikje niet meer mag, praten moet je met je kind. Maar daar is geen tijd voor, dus besteden we dat liever uit. Nu beste ouders, we zitten met de gebakken peren ! Kinderen zoeken contact, hebben idolen, maar mogen het niet langer uiten want dat is aanstootgevend, gevaarlijk en ongewenst. Hebberigheid en egoïsme vieren hoogtij, en wie heeft het gedaan ? Wijzelf !

Bovenstaande foto laat zien wat het probleem is. Respect voor de openbare ruimte is niet geleerd. Voeten op de bank ? Een bank is om op te zitten, maar niet zo, dus sturen we er een handhaver op af. Is dit de manier om je kind op te voeden ? Ook zichtbaar is dat de jeugd gewoon aan het praten is, vrienden ontmoeten, ervaringen uitwisselen. Maar ze doen het op straat in de openbare ruimte. Hun eigen taal voerend met dito gebaren en multiculturele invloeden uit de gangsta scene, overgewaaid uit Amerika ! Dreigend en agressief komt dat over op ons ouderen, we zijn bang geworden voor onze kinderen. “he popo, heb je je je pippa bij JOLO !” Als U weet wat ze zeggen ? Straattaal, andere vriendjes met een kleurtje, ongewenst gedrag. We zijn er bang voor ! We begrijpen de jongere niet meer en wat we niet begrijpen moeten we aan banden leggen.

Een gesprekje met een jongere is een eyopener, wat speelt er ? wat verwachten ze van ons ? En hoe gaan we dit aanpakken ?

Waarom geven jongeren overlast ?

Jongere geven vaak overlast  als er in de directe omgeving  weinig te doen is, omdat er bijna geen activiteiten zijn, voor jongeren tussen de 14 en 18 jaar.

Wat willen jongeren ?

de meeste jongere dan die gaan in een straat staan avonds met muziek, en ze praten harder omdat er bijna geen hang plek is voor jongeren in de directe omgeving.Voorzieningen in onze woonplaats zijn meer voor kinderen tussen de 3 en 13 jaar. Maar voor jongere tussen de 14 en 18 is er helemaal niks te doen. Geen “hang plek waar jongere avonds of middags heen kunnen.

Hoe kan je die problemen op lossen dat jongeren geen overlast meer maken ?

In de directe omgeving een hang plek voor jongere te maken waar ze de dag kunnen vol maken. Meer activiteiten voor oudere jongeren, bv. een discotheek of ontmoetingsplaats

Wat zou aan de problematiek een einde kunnen maken volgens jou ?

Mijn persoonlijke wens is dat er meer in de buurt wordt georganiseerd voor oudere jongeren bv. voetbal toernooien  en mijn andere wens zijn een grote discotheek. Meer ontmoetingsplekken in de directe omgeving van jongeren.

Hoe moet een “hangplek” eruit zien ?

een soort bunker van beton met asbakken,vuilnisbakken, een gras veld waar jongere lekker los kunnen gaan met hun fiets en scooter zonder dat mensen last van hebben.Ook zou ik graag willen dat er voor jongens een hang plek is op een open terrein waar niemand last heeft van ons  en waar wij ons kunnen uitleven op “dode” voorwerpen. Glas kapot kunnen gooien, boksbal om tegen te slaan. Graffiti kunnen spuiten. Een snackbar waar wij iets kunnen kopen, een stroomaansluiting om de mobieltjes op te laden, Wifi om te kunnen communiceren.

Hoe krijgen we jullie zover dat activiteiten, voor jullie, ook bezocht gaan worden ?

Publicatie in kranten, lokaal of landelijk zien we niet, we zouden graag een jongeren app zien met een agenda van dag tot dag, op afroep ! Een soort alert, dat buurthuis open is voor een gratis theorieles, Een versnapering die betaalbaar is en waar we de “chickies” kunnen ontmoeten !

Dames en heren, wij ouders hebben het veroorzaakt, we moeten het wiel weer opnieuw uitvinden dus laten we eens luisteren wat de jeugd wil en dat toepassen, Scholen weer buiten schooltijden activiteiten laten ontplooien in leerlingenraden. Gelegenheid geven tot ontmoeten op plaatsen waar ze zich kunnen uitleven. De bescherming opheffen en ze weer zelfstandigheid geven onder begeleiding. Ze kunnen het ! Wij weten nog hoe ! Denk simpel en niet in geld, maar in plezier !

Lees verder via: Urubin