Enige tijd geleden schreven wij een artikel over dat in ons land één op de negen kinderen ADHD heeft en dat de toename van deze “afwijking” explosief is te noemen.
Het is dan ook beslist geen toeval dat er vanuit het onderwijs wordt aangedrongen om kinderen die teveel energie hebben “te laten behandelen”.
De min of meer standaard behandeling voor deze afwijking bestaat uit het voorschrijven van het farmaceutische “medicijn” Ritalin.
Zoals wij schreven in het eerdere artikel:
“Het aantal Nederlanders dat medicijnen slikt tegen ADHD is vorig jaar met 14 procent gestegen. Dat blijkt uit cijfers van de apotheken. Bij volwassenen was de stijging 19 procent. De apotheken gaven in totaal 200.000 mensen medicijnen mee tegen de hyperactiviteitstoornis. Zeven jaar geleden waren dat er nog 70.000. Methylfenidaat werd het meest verstrekt, ruim 1,1 miljoen keer. Het medicijn is verkrijgbaar onder verschillende merknamen, waaronder Ritalin.
Om een heel lang verhaal vrij kort te houden: Ritalin is chemische rommel, funest voor zowel lichaam als geest (samen één) en door de farmaceutische industrie in het leven geroepen om zoveel mogelijk mensen verslaafd te krijgen en te houden”.
Gouden tijden voor de farmaceutische industrie want “medicijnen” zoals Ritalin vliegen als warme broodjes over de toonbank.
Uit een afgelopen zaterdag in de gedrukte Telegraaf verschenen artikel kun je echter een belangrijke oorzaak afleiden voor de fenomenale stijging van het aantal kinderen met ADHD. Die is te vinden op scholen.
Ons algemene onderwijssysteem is er niet een waarbij de creatieve ontwikkeling en het eigen denkvermogen van het kind wordt ontwikkeld, maar waar opgroeiende kinderen worden “gevormd” tot gehoorzame burgerslaven.
Dit betekent dat ze opgroeien binnen een oerwoud aan regels en voorschriften en die “kennis” in hun hoofd dienen te stampen waarvan men weet dat dit uiteindelijk zal leiden tot niet teveel nadenkende gehoorzame burgers die bovendien gewend zijn dat hen wordt voorgeschreven hoe ze moeten handelen en denken en die vooral niet teveel vragen stellen.
Om te zorgen dat scholen deze missie in de praktijk goed uitvoeren, dienen er een aantal zaken goed geregeld te worden.
De eerste is dat er aan het hoofd van de basisscholen bij voorkeur iemand staat die ook niet zou hebben misstaan als kampcommandant van Stalag 13. Dit is belangrijk want een dergelijk iemand kan er niet alleen voor zorgen dat de voorschriften strikt worden nageleefd, maar ook dat er vakkundig wordt afgerekend met ouders die teveel lastige vragen stellen. Een dergelijk hoofd wordt dan ook blindelings gesteund door het schoolbestuur zodat ze ongestraft hun dictatoriale bewind kunnen handhaven.
De tweede is dat je struktureel geld gebruikt als dwangmiddel. Je zorgt ervoor dat scholen alleen voldoende middelen krijgen als ze ervoor zorgen dat hun kinderen binnen de vastgestelde “normen” vallen. Om dit te kunnen meten is de beruchte CITO toets een uitstekend middel. Zijn er nog teveel kinderen die niet volgens de voorschriften denken en de school scoort te laag bij de CITO toets? Dan zal dit in de praktijk financiële consequenties hebben.
Ten derde zorg je dat de leerkrachten in een soort permanente stress situatie terechtkomen door ze te overladen met administratieve werkzaamheden en bij voorkeur te grote klassen.
Dit systeem draait als een trein, behalve als er kinderen zijn die teveel last veroorzaken doordat ze nog niet volledig zijn geprogrammeerd. Kinderen die vol energie zitten, vaak creatief zijn en op allerlei mogelijke manieren proberen, ondanks de omstandigheden, zelf na te denken.
Dit soort kinderen, die in feite de juweeltjes van iedere maatschappij zijn,
Lees verder via Niburu.
