Moderne papa’s en mamma’s weten het inmiddels wel, kleine kinderen , kleine problemen, grote kinderen grote problemen. Maar zelfs dat moet gerelativeerd worden. Want de tere kinderziel mag niets in de weg gelegd worden om zich te ontplooien.De verloren generatie, want daar hebben we het over, wil maar niet opkomen. Studie en gedrag staat ter discussie. Maar eigenlijk is dat er zo ingeslopen want het grote voorbeeld de USA is leidend.
We zien het gedweep met de USA, het volgen van de Amerikaanse verkiezingen, Amerikaanse evenementen zoals de Super Bowl. En de commerciële zenders die een duit in het zakje doen door het geld te verheerlijken. Shows omtrent incasso methoden, veilingen op zijn Amerikaans, het optreden van justitie en politie. Geen wonder dat de jeugd een verwrongen beeld heeft van de Nederlandse maatschappij. Het lijkt allemaal wel heel stoer die cultuur van criminelen met hun afgezakte broeken en bende-cultuur, echter er is sprake van een ernstige misleiding. Er wordt geleerd dat geld zo vreselijk belangrijk is, dat gedrag er bij inschiet. Horken hebben we opgevoed !
Carriere maken, veel geld verdienen , echter de normen en waarden die in Nederland gelden daar wordt aan voorbij gegaan. Wij ouders, gezagsdragers moeten het goede voorbeeld geven. Ook wij hebben een ideaalbeeld van onze kinderen. De praktijk wijst uit dat dat beeld niet haalbaar is. Het meest gehoord is de uitspraak “Dat gedrag vertoond mijn kind niet “. Maar ergens weten we beter. de onervarenheid en de drukte die wij als jongvolwassenen hadden zijn er ook debet aan. Wij willen dat onze kinderen het beter hebben dan dat wijzelf het gehad hebben. Maar zo slecht was het vroeger niet.
Wij gingen naar school, onze boterhammetjes werden gesmeerd, een warme maaltijd was aanwezig en heel belangrijk, er waren nog intermenselijke relaties. vrienden en vriendinnen maakten we op school, met onze buurkinderen speelden we tot laat in de avond, er waren grenzen ! Buiten spelen, fietsen , zwemmen. Kortom we hadden lol en vermaakten ons met oude wc rollen of een zelfgemaakte pijl en boog. De TV had zijn intrede gedaan en elke woensdagmiddag voor de buis ! Stuif-es in, de fabeltjeskrant en spelshows. Tv was nog beperkt in keuze, maar de jeugd nam een prominente plaats in. Een blok voor de jeugd van 1800 uur tot 20.00 uur op 2 netten ! Voor volwassenen, sport op zondag, Derrick ( Duitse krimi’s) Tatort en veel detective geweld. Wie kent de series nog zoals Beretta, Kojak en Starsky en Hutch ? De spelshows waren meer voor de oudere jeugd, muziek werd niet vergeten, we hadden top-pop en radio Veronica.
We hadden tijd om buiten te spelen, sociale contacten op te doen en onze ouders zorgden voor het heen en weer brengen van clubgenoten bij een wedstrijd van ons sportclubje. Nu zijn de ouders beiden werkend. De AKJ (Automatische Kinder Juf) speelt een prominente rol in de opvoeding. We parkeren de kinderen bij elektronische speeltjes. Daar worden ze volgeblazen met amusement van Amerikaanse aard. Volop animatiegeweld hoe prachtig en goed de USA wel is. Toezicht ? Jawel als we tijd hebben ! Merendeel hebben we geen tijd, we vervreemden van onze eigen kinderen die de Amerikaanse cultuur aanhangen. Op schoolpleinen wordt aan kopschoppen gedaan, een hierachie geldt ! De leerfabrieken kennen geen verantwoordelijkheid meer voor hun leerlingen. Ze weten dat ze moeten gaan deelnemen aan de maatschappij. Dat ze dat doen op een totaal verkeerde wijze vertellen we voor het gemak niet. We weten niet wat er speelt en als er iets boven water komt dan is het kommer en kwel.
De maatschappij is prestatiegericht, geen werk, geen eten. Het is elleboogwerk, de ander een oor aannaaien en wel zo prominent mogelijk. Zo komt men hoger op de “sociale” ladder. Pesten is in, maar is het wel pesten ? Jezelf in het voetlicht zetten door de bully uit te hangen en zo een gevolg te verzamelen doet meer denken aan een bende. Steeds meer zien we kinderen die een straattaal erop na houden om zo privacy te scheppen. Een eigen wereld, met eigen ( Amerikaanse ) regels ! Wij de ouders vertellen ze dat ze naar school moeten , een vak moeten leren en geld verdienen voor later als ze zelf een gezin gaan stichten.
Praktisch merken we dat kinderen het niet meer kunnen , geen fantasie meer. hele dagen op het schermpje loeren en de duimen flitsen over datzelfde schermpje. Spelen ? Nee, afpersingen, jaloezie en haantje de voorste spelen. Indruk maken met je dure spullen ! Zorgen voor elkaar ? Nee voort wat hoort wat, is van mij !
Wat verwachten wij dan van de maatschappij, we willen dat het kind gehoorzaam is, goed terecht komt en ook dankbaar is. Pubers denken anders. Ze willen en moeten het zelf ondervinden. De vrije opvoeding werpt nu zijn vruchten af. Besluiteloosheid, gebrek aan ervaring zorgt dat kinderen nu geen discipline meer kennen, geen zelfredzaamheid en totaal zijn afgestompt. Geen wonder dat ze grijpen naar verdovende middelen, spijbelen en zich schuldig maken aan vandalisme. Begeleiding en verantwoordelijkheid. He een kan niet zonder de ander. Dat zijn we “vergeten” als ouder. Voor de nieuwe participant in de samenleving is er geen plaats. Horken zijn het, onopgevoed, strebers met een verkeerde prioriteit. Een makkelijk baantje willen ze tegen een heel hoog salaris. Laat de “domme” maar fabriceren ! Zij delen niet de lakens uit ! Zo is het graaien ontstaan. Verwennerij van de gefortuneerde medemens naar zijn kinderen toe heeft een generatie voortgebracht die eigenlijk volkomen mislukt is. Het lijden van ons ouders zou vergemakkelijkt worden als deze generatie geëuthanaseerd zou kunnen worden. Terugdraaien van de integratie van de “american way of life” is een must. Realiteit en fantasie moet worden uitgelegd en worden bedreven. Normen en waarden moeten hersteld worden. Het kan, bedrijven en multinationals die het nu voor het zeggen hebben in politiek en maatschappij dienen te worden uitgeschakeld en teruggebracht te worden naar hun kerntaken. Bedrijven zijn er voor de burger, niet andersom.
Dat is de 1e verandering die moet gaan plaatsvinden. De staat dient opgeschoond te worden van de Amerikaanse elementen. Belasting moet geheven worden voor het welzijn van de burger, niet het spekken van multinationals en vreemde mogendheden. Laten wij dit over aan onze kinderen ? Ik vrees dat dat niet gaat werken, de goede oude tijd, ( die helemaal niet zo goed was) had zijn positieve kanten, we hadden toen dienstplicht, daar konden we iets leren. Je leerde discipline, saamhorigheid en als je geluk had ook nog een vak waar je iets aan had. Je kon nog even nadenken wat je wilde gaan doen. Daarom begrijp ik niet goed waarom men tegen de dienstplicht is. Jongens en meisjes leren een vak, de oude waarden. Niet om te dienen als kanonnenvoer, maar wel het vervolmaken wat de ouders hebben nagelaten. De opvoeding !
Wij als ouders luiden de noodklok, onze kinderen hebben niet langer een goede opleiding, mogen niets ondernemen, maar ze moeten werken en bijdragen aan de ratrace. Uiteraard tegen betaling van lesgelden, en als ze 18 jaar zijn hebben ze de verantwoordelijkheid om hun eigen ziektekosten verzekering te betalen, hun eigen studie. Begrijpt U dan ook dat er dan veel “wanbetalers ” bijkomen ? Want zonder inkomen, geen werk en/of perspectief hierop blijft het een verloren zaak en is het de ondergang van ons eens zo mooie land. Dank USA voor het “goede” voorbeeld.
Lees verder bij de Bron: Urubin
