Wist u dat de CIA een eigen durfkapitaalfonds heeft? En wist u dat Venture fund de sleutel was bij het starten van Facebook en Google? Zoals uitgelegd in het boek Splitting Pennies – de wereld is niet zoals het lijkt.
Als je naar het profiel van het bedrijf kijkt, zie je Google of Facebook daar niet staan - dat is het beleid van bedrijven ten aanzien van particuliere consumentenbeleggingen dat van invloed kan zijn op het publiek (het wordt geheim gehouden achter een NDA). Hier is hoe het werkt – In-Q-Tel kan investeren in je startup, maar er is een grote vangst.
Ten eerste moet u een NDA tekenen die sterk wordt afgedwongen – dat u uw partner niet mag bekendmaken. Ten tweede moet u akkoord gaan met ‘samenwerking’ als het gaat om het delen van informatie nu of onderweg, zoals locatiegegevens over mensen die Facebook, Google of andere systemen gebruiken – misschien alleen om het in een big data-brein in Palantir te voeden.
Of misschien voor meer surveillance op straatniveau. Het toezicht is bekend door feiten, niet door samenzweringstheorie – maar door feiten – door de onthulling van geclassificeerde documenten door Edward Snowden. Als het niet voor Snowden was, konden we hier alleen maar naar raden. De naam van het hoofdprogramma is PRISM, maar er zijn nog veel meer.
Voor degenen in de VC-gemeenschap die diep geworteld zijn in de “Deep VC’s” zoals Peter Thiel bijvoorbeeld, zouden de onthullingen van Snowden niet als een verrassing komen. MUST READ – No Place To Hide – het verhaal van de NSA, PRISM en Snowden (geschreven door Greenwald).
Maar voor anderen kan het als een verrassing komen dat niet alleen de CIA een eigen VC-fonds heeft, maar dat het naast veel bedrijven in de Wall St. en andere virtuele valuta’s op veel bedrijfsborden staat.
En natuurlijk doen ze het altijd goed.
Laten we de deuren bekijken die ze voor Google hebben geopend, of in het geval van Google leek het meer op deuren die gesloten waren. Google was niet de beste zoekmachine, het was geen superieure technologie – het was zelfs niet echt heel goed. Het werd gewoon een monopolie en verpletterde de concurrentie. Velen vragen zich af hoe ze het hebben kunnen doen, en dat dit deel uitmaakt van de ‘magie’ van ondernemers die maar weinigen hebben. Nou we kunnen zeggen dat in het geval van Google er geen magie was, ze hadden een helpende hand van een vriend in de diepe schaduw. Google wilde enorm worden – de CIA wil informatie (dat doen ze altijd, dus we gebruiken de verleden tijd niet ‘gezocht’).
Het was dus een gezellig en rationeel partnerschap – in ruil voor het maken van de juiste handdrukken op het juiste moment, waardoor Google een wereldwijde kolos kon worden, het enige dat ze hoefden te doen was wat informatie over gebruikers delen. Werkelijk, veel informatie. Daar is geen kwaad aan, toch?
Maar daarmee schond Google zichzelf en pleegde het zijn model en gebruikers. Google doet dit nog steeds en is lang niet zo flagrant als zijn broer Facebook, maar Google deelt meer gedetailleerde ‘metagegevens’, wat eigenlijk nuttiger is voor Echelon-systemen zoals Palantir die afhankelijk zijn van big data, niet noodzakelijkerwijs foto’s van wat je hebt gegeten voor het ontbijt ( maar dat kan ook nuttig zijn, zeggen ze).
De metafoor maakt een deal met de duivel; je krijgt wat je wilt, maar het heeft een prijs. En dat is de prijs die gebruikers aan Google betalen – ze krijgen de service ‘gratis’ maar voor een hoge prijs, hun privacy. Natuurlijk – dit is allemaal gebaseerd op het concept van vrijheid dat echt bestaat in de VS. U hoeft Google niet te gebruiken – er zijn veel alternatieven zoals de rijzende eend Duck Duck Go :
Maar wie geeft om privacy; alleen criminelen, hackers, programmeurs, superrijken (UHNWI) en een paar filosofen.
Google blijft het dominante zoekplatform en nog veel meer. Google exploiteert een nichemarkt door te concurreren met de Alexa-service van Amazon.
Het argument hier is dat Google geen Google zou zijn zonder de hulp van de CIA. Dit is niet ons idee, het is een feit, je kunt er hier over lezen op qz.com:
Twintig jaar geleden werkte de Amerikaanse inlichtingengemeenschap nauw samen met Silicon Valley in een poging om burgers in cyberspace te volgen. En Google vormt de kern van dat oorsprongsverhaal. Een deel van het onderzoek dat leidde tot de ambitieuze creatie van Google werd gefinancierd en gecoördineerd door een onderzoeksgroep die door de inlichtingengemeenschap was opgericht om manieren te vinden om individuen en groepen online te volgen.
De inlichtingengemeenschap hoopte dat de leidende computerwetenschappers van het land niet-geclassificeerde informatie en gebruikersgegevens zouden kunnen nemen, deze zouden combineren met wat bekend zou worden als het internet, en beginnen met het creëren van winstgevende, commerciële ondernemingen die zouden voldoen aan de behoeften van zowel de inlichtingengemeenschap en het publiek. Ze hoopten vanaf het begin de supercomputerende revolutie te sturen om te begrijpen wat miljoenen mensen binnen dit digitale informatienetwerk deden.
Daar heb je het – Google is het kind van de digitale revolutie van de toezichtsstaat. Waarom spioneren, wanneer u gegevens elektronisch kunt verzamelen en analyseren met machine learning?
De nieuwe spion is de webbot.
En de beleggers in Google deden het goed – dus dat is het beleggingsverhaal dat er toe doet. Het loont de moeite om vrienden te hebben op hoge plaatsen en op donkere plaatsen. Van alle investeringen die In-Q-Tel heeft gedaan, hebben ze bijna allemaal het goed gedaan. Dat betekent niet dat Palantir zal groeien naar de grootte van Google, maar het biedt natuurlijke ondersteuning als een bedrijf dat wordt gesteund door In-Q-Tel in de problemen komt.
Tegen de tijd dat Facebook uitkwam, was digitale surveillance al in de n-de generatie van de evolutie en ze hebben hun spel echt opgevoerd. In de griezeligste voorbeelden verzamelt Facebook niet noodzakelijkerwijs (en primair) gegevens op Facebook-gebruikers, maar ook. Maar dat is slechts een gegeven – u hoeft geen toezicht te houden op iemand die al zijn gegevens vrijwillig aan het systeem geeft – u weet altijd waar ze zijn en wat ze op een bepaald moment doen. De kunst is om informatie te krijgen over diegenen die proberen hun activiteiten te verbergen, of het nu echte terroristen zijn of gewoon paranoïde genieën.
Hoe doet Facebook dit? Er lopen letterlijk honderden programma’s – maar in een enge installatie verzamelt Facebook foto’s die gebruikers nemen om de omgeving te analyseren. Overigens zijn de locatiegegevens VEEL MEER accurater dan je ziet aan de voorkant van de winkel. Dus je krijgt de krant en ziet een cadeau in je mailbox voor je verjaardag – je neemt een foto omdat de linten hangen. Wat verschijnt er op de achtergrond? Allerlei informatie. Wat de buurman aan het doen is. Kenteken van de auto voorbijrijdend. Prullenbak wacht om opgehaald te worden door de straat. Een kinderspeelgoed achtergelaten door het trottoir. Je krijgt de foto.
Facebook-gebruikers zijn veranderd in stiekeme kleine digitale spionnen! Terwijl ze rondlopen met hun ‘smartphones’ (zouden ‘dumbphones’ moeten worden genoemd) door hun muren scrollen en foto’s wegknippen – ze nemen ook foto’s van jou. Dat betekent dat Facebook gegevens verzamelt voor de CIA over gebruikers die geen Facebook-accounts hebben. Dit is het enorme geheim dat de reguliere media je niet willen vertellen.
Het verwijderen van je Facebook-account doet niets – elke keer dat je in het openbaar naar buiten gaat, wordt je gefotografeerd, video-opnames gemaakt en nog veel meer – allemaal gaan we naar big data kunstmatige intelligentie voor analyse.
Lees verder bij de bron: Zero Hedge
