Vorig jaar zijn 21 duizend mensen in de cel belandt omdat ze hun boete niet hebben betaald. Oftewel 21 duizend mensen welke onschuldig in de cel zijn gegooid. Daarnaast blijkt uit documenten dat er maar liefst 140 duizend keer een verzoek van de officier van Justitie is gekomen om iemand te mogen op sluiten wegens het niet betalen van boetes. Wat opvallend is dat we hier in de media zeer weinig over gelezen hebben. Hier een daar een copy/paste artikel 1:1 gekopieerd van het ANP. Verder amper ophef. Wat de vraag met zich meebrengt hoe het kan dat media wel uitgebreid over de vrijheid van meningsuiting in Saudie-Arabie kunnen berichtten, maar 21.000 onschuldige landgenoten welke in de cel zijn beland blijkbaar niet ernstig genoeg is.
En wat is de retoriek van de overheid om dergelijk beleid goed te praten? Men zegt dat er hardnekkige criminelen zijn die willens of wetens niet willen betalen. Dat klopt. Voor dergelijke gevallen zou het ook prima zijn. Maar het punt is, dat er extreme voorbeelden worden genoemd om het beleid te rechtvaardigen. Voorbeelden die een kleine minderheid raken voor wie dit beleid bedoelt is. De realiteit is dat het ook mensen treft welke bijvoorbeeld bewust of onbewust door rood licht zijn gereden. Zelfs al is het bewust geweest, door rood licht rijden kan nóóit een reden zijn om in een gevangenis te belanden. Daar is geen reden of excuus voor.
De vraag is wat erger is, opgesloten worden omdat je wat hebt gezegd wat een overheid niet bevalt of gegijzeld worden omdat je een boete niet betaald. Wat eigenlijk in Nederland synoniem staat voor het spekken van de schatkist. Aangezien het een publiek geheim is dat de hoogte van boetes buitenproportioneel is en niks meer met verkeersveiligheid te maken heeft. Hoe kan het dat media over buitenlandse problematiek uitgebreid verslag doen maar Nederlandse problematiek amper aandacht krijgt?
Laatst genoemde vraag is belangrijk, omdat het rechtstreeks verband heeft met de huidige praktijken van de overheid. Het vergaren van nieuws en op de hoogte zijn van misstanden in de politiek en het overheidsapparaat zijn één van de weinige midellen welke in een democratie beschikbaar zijn om de overheid te corrigeren. Maar tegenwoordig maken we het de overheid wel érg makkelijk. Hoe kan iemand kritiek over beleid hebben als het er amper wat van af weet? Veel media zijn gedegradeerd tot spreekbuis van overheidsbeleid.
Het resultaat is dat het overheidsapparaat meer en meer trekjes krijgt van een politiestaat. Met als reden dat er amper tegengas is bij fout overheidsbeleid. Rutte en zijn kompanen laten ons dag in dag uit puur en alleen zeuren over asielzoekers, vluchtelingen en immigranten. Ook een probleem, maar níet het enige probleem. Zolang het over het buitenland gaat zien we élke dag politici mondig over oplossingen praten. Maar welke politici of woordvoerder heeft ooit uitleg gegeven over de lachwekkende boete systeem in Nederland of het niet werkende zorgstelsel? Zelfs niet over het schrappen van de verzorgingsstaat? Zolang er ook maar één Nederlander hier wegens fout overheidsbeleid onschuldig in de gevangenis vast zit is het uitgebreid verslag doen van buitenlandse problematiek onrechtvaardig en naïef.
Lees verder bij de Bron: NU WIJ!
