De xenobots komen er aan, het zijn kleine, zwermen biologische robots die ontworpen zijn door een computer. Wat betekent de geboorte van deze vreemde, niet echt levende wezens voor robotica – en vooral voor ons?
Echte robots zijn geen tweebenige stalen kisten met een metalen stem
De mensheid heeft zich lange tijd geavanceerde robottechnologie voorgesteld – de popcultuur zit vol met Terminators, Cylons en Droids. Maar in feite vertonen deze mensachtige ontwerpen een duidelijk gebrek aan verbeeldingskracht.
Waarom zijn we er altijd van uitgegaan dat robots zouden worden ontworpen om dezelfde basisvorm te hebben als wij: licht onhandige primaten die ronddraaien op twee voeten en misschien zelfs een pistool in hun hand hebben?
De nieuwste modellen laten dat specifieke idee er behoorlijk gedateerd uitzien.
‘Noch robot noch dier’: wetenschappers ontwikkelen de ‘Xenobots’, de eerste robots die volledig opgebouwd zijn uit LEVENDE CELLEN (VIDEO)
Een voorbeeld hiervan is het potentieel van de bizarre xenobots dat deze week door Amerikaanse wetenschappers is onteketend. Het zijn biologische robots van minder dan een millimeter breed, die kunnen bewegen, een lading bezorgen en zichzelf repareren.
Ze zijn gekweekt uit stamcellen (cellen die kunnen veranderen in elk type lichaamscel!) die in specifieke vormen zijn gesneden en ontworpen door een supercomputer. Ze kunnen wekenlang in het menselijk lichaam zwemmen en samenwerken met tienduizenden andere xenobots om een specifieke opdracht te vervullen.
Ze kunnen wandelen en zwemmen, wat betekent dat ze nog net niet aan de triatlon mee kunnen doen. Bovendien hebben ze nog een superkracht: de genezende factor van Wolverine. Nou ja, het komt wellicht niet uit een Marvel-strip, maar ze kunnen zichzelf repareren zonder enige hulp.
En wanneer de arme kleine xenobots het einde van hun korte maar glorieuze leven (leven ze?) in je lichaam bereiken, kun je gerust zijn met de gedachte dat ze, omdat ze volledig organisch zijn, op natuurlijke wijze biologisch zullen worden afgebroken. Gemaakt uit Afrikaans klauwkikker-DNA, sterven deze kunstmatige wezens in je aderen… Is dat geruststellend genoeg?
Supercomputer creëert gevoel
Alle gekheid op een stokje, dit is een verbazingwekkende sprong voorwaarts in het spel van God spelen. Maar wie is de Dr. Frankenstein precies voor deze xenobotmonsters? Hun specifieke vormen – ze lijken een beetje op Tetris-blokken – zijn niet ontworpen door de slimme wetenschappers, maar door een supercomputer.
Het deed dit via een soort xenobot Battle Royale, waarin honderduizenden willekeurig samengestelde ontwerpen werden geconfronteerd in een simulatie om de zwaksten te elimineren en de sterkste te muteren. Sommige van de winnende vormen zijn c-vormig, sommige driehoekig en er is zelfs een donutvorm met een gat in het midden. Maar dit zijn slechts degenen die de laatste iteratie hebben gehaald.
Genezen of doden?
Dus xenobots, kort samengevat, zijn een zwerm onzichtbare genetisch gemanipuleerde semi-gevoelige robots ontworpen door een kunstmatige intelligentie om weken achtereen in het menselijk lichaam te leven, waar ze kunnen overleven zonder voedsel en zichzelf genezen als ze beschadigd raken. Een levend programmeerbaar organisme. Wat kan er fout gaan?
Nou, de wapenwedloop om xenobots te ontwikkelen voor nieuwe toepassingen is al aan de gang, en militaire industrie zal zeker enthousiast zijn om ze in te zetten als biologische wapens. De supercomputer die de xenobots heeft ontworpen, was niet beschikbaar voor commentaar.
Als je deze video bekijkt met de 10 meest bizarre momenten van kunstmatige intelligentie in het publieke domein en je bedenkt dat een supercomputer nu xenobots kan maken zonder menselijke tussenkomst, zou jij jezelf vrijwillig in laten spuiten met xenobots om een bepaalde “positieve’ taak in je lijf te verrichten?
Singulariteit is het moment dat een kunstmatige intelligentie slimmer is dan alle mensen samen en zichzelf in enkele seconden opnieuw slimmer uitvindt en dat proces steeds sneller herhaalt. We kunnen met onze beperkte hersenen niet eens weten of we voor of na het punt van singulariteit leven. Als je de capaciteit van xenobots op je in laat werken, wat voel jij daarbij?
De xenobots zijn vernoemd naar Xenopus laevis, de Latijnse naam van de kikker. Kan het dan toeval zijn dat het voorvoegsel “xeno-” Grieks is voor vreemd”? Hoe dan ook, het past perfect bij deze nieuwe levensvormen.
Lees verder bij de bron: Earth Matters
