We zien momenteel wereldwijd bij verkiezingen en referenda in de westerse landen een grote opkomst van populistische partijen. We lijken af te stevenen op een ware politieke aardverschuiving.
Daarbij verscherpen de tegenstellingen in het politieke debat. Kijken we naar ons eigen polderlandschap, dan zien we met de komst van nieuwe partijen een behoorlijke versplintering ontstaan in het politieke landschap. De nieuwste partij aan het firmament is “Geen Peil” waarmee het aantal partijen die straks meedoen aan de Kamerverkiezingen op 20 stuks uitkomt.
Waar moeten we in vredesnaam op kiezen vragen de stemgerechtigden zich af. De gevestigde partijen kunnen het wel schudden, althans zo blijkt uit peilingen van Maurice de Hond. Partijen als VVD, CDA, SP, D66, GroenLinks en PvdA zouden samen nu nog maar 87 zetels scoren.
De PVV met 34 zetels zou veruit de grootste zijn. Het is wel duidelijk hoe groot het wantrouwen onder ons burgers is ten opzichte van het establishment in Den Haag. Zoals de laatste tijd in zoveel landen wordt de Tweede Kamerverkiezing bij ons op 15 maart een spannende aangelegenheid.
EU raakt uit de gratie
Ook in de landen om ons heen zien we dat de politiek afgerekend gaat worden op het jarenlang gevoerde beleid van bezuinigingen en het vasthouden aan een status quo. Mede veroorzaakt door de feitelijk onhoudbare eenheidsmunt de euro. Een gezamenlijke munt van landen die niet een echte eenheid vormen kan niet lang standhouden, vooral als de verschillen in de financiële huishouding zo enorm groot zijn dat daardoor een constante stroom van goed geld naar kwaad geld op gang wordt gehouden.
Het geduld bij burgers van eurolanden raakt op nu men eindelijk lijkt in te zien dat het beleid van pappen en nathouden geen verbetering van de leefomstandigheden met zich mee heeft gebracht. In de eigen natie waar de gekozen regering meer met de EU bezig lijkt te zijn dan met het eigen binnenlandse beleid is men het zat om te zien hoeveel contributie er moet worden afgedragen aan die bodemloze put in Brussel. Een groot deel van dat geld blijft hangen in de enorm verkwistende Europese Commissie en maar een klein deel van het geld vloeit in de vorm van subsidies terug naar het eigen land waar de ambtenaren over elkaar heen rollen om dat geld op een ambtelijke, maar ook verkwistende wijze te verdelen.
Veel ambtenaren, geen vooruitgang
Via die ambtelijke aanvraagprocedures krijgt MKB’er Pietje Puk zijn EU-bijdrage van 10.000 euro voor zijn nieuw ontwikkelde robot die de schappen van de supermarkt vult wanneer het op vier na laatste pak suiker is weggenomen door de klant. Scheelt weer een paar studenten die graag wat eurootjes hadden willen bijverdienen om de dalende studiebeurzen aan te vullen.
Een hele carrousel om het geld van de belastingbetaler te laten ronddraaien met het uiteindelijke resultaat om vooral ambtenaren aan het werk te houden met aan het einde van de keten weer een klein stukje minder werkgelegenheid. Zo ongeveer werkt die mallemolen van de EU. Belastinggeld wordt rondgeslingerd zonder dat er zichtbare verbeteringen opdoemen voor het maatschappelijk welzijn en het op peil houden van de sociale verzorgingsstaat. Een status quo zonder vooruitgang, maar met een sluipende bijna onopgemerkte achteruitgang.
Vastgelopen democratie – Het grootkapitaal regeert
Toch komen in deze tijd van de alternatieve internetmedia steeds meer wakkere lieden tot de ontdekking dat we met ons allen in het ootje worden genomen. De zogenaamde democratische regeringen in onze westerse economieën zijn geleidelijk aan omgevormd tot een technocratische proletenclub die ons burgers niet meer in de rekening hebben. Het is min of meer een automatisch proces die vanzelf is ontstaan vanuit een vastgelopen democratie waarin iedereen denkt wat in de melk te moeten brokkelen.
Een ‘democratie’ waarin sluwe lobbyisten de politiek proberen te paaien voor hun ideeën waarbij de macht van het kapitaal een grote rol speelt. In een nieuwe democratie is het een kwestie van tijd vooraleer de kapitaalkrachtigen het uiteindelijk, na vele jaren druk uitoefenen, de macht overnemen. Het is een langzaam en bijna onopgemerkt proces. We kunnen onze democratieën met nog zoveel medezeggenschap inrichten maar na tientallen jaren lopen we vast in de brij van door onszelf ingestelde wet- en regelgeving.
De lobby van het grootkapitaal is altijd de winnaar in een tijd dat de meningen steeds meer verdeeld raken tussen links en rechts. “Als twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen.” Het grootkapitaal speelt daar slim op in.
Van instabiliteit naar erger
Wat er momenteel mondiaal speelt is in feite de grote politieke instabiliteit. Onvoorspelbare verkiezingsuitslagen en grote desinteresse bij het grote publiek. Veel kiezers laten het afweten en hebben geen vertrouwen meer in de gevestigde politieke orde. Populisten spelen er handig op in en grijpen de grote heersende onvrede over o.a. het immigrantenbeleid, de verarming van de middenklasse, en de afbraak van de verzorgingsstaat etc., aan om de kiezers naar de stembus te krijgen.
Of we voor een totale omwenteling staan is natuurlijk de grote vraag. Ook de beloftes van de populisten zullen m.i. verzanden in het wespennest van een verstrengelde mondiale politiek. Eenmaal in het pluche wordt duidelijk dat mooie beloftes niet realiseerbaar zijn. De machtige lobby van het grootkapitaal zal sterker zijn dan de stampvoetende populist die al snel de knuppel in het hoenderhok gooit of gewoon als marionet gaat meedraaien in de grote poppenkast. De aanstaande aardverschuiving op het politieke toneel zal wel eens snel kunnen uitlopen op grote instabiliteit vanwege onberekenbare beslissingen van toekomstige onervaren politici.
De financiële markten zijn bijvoorbeeld, na eerst negatieve verwachtingen, een slag in de rondte omgedraaid bij de verkiezing van Trump als president van de VS. Als straks mocht blijken dat hij zijn verwachtingen niet kan waar maken zullen de markten met in hun gevolg de grootste slachtoffers, de belastingbetalende burgers, heel snel het vertrouwen opzeggen, en is de schade niet te overzien. Vergeet niet dat de helft van de Amerikanen afkerig is van de persoon Trump.
Schuldenberg is de winnaar
En zeg nou zelf, hoe kun je nu in deze met schulden beladen wereld een land regeren als je mooie verkiezingsbeloftes in de kast moet zetten doordat de stijgende rente- en aflossingsverplichtingen op die enorme schuldenberg bijna alle belastinginkomsten opslokken.
Er is simpelweg geen ruimte op de begroting om nog geld te reserveren voor het in stand houden van de sociale verzorgingsstaat zoals deze nu eenmaal in veel westerse democratieën en vooral in West Europa is opgezet. Het tanende vertrouwen zal omslaan naar wantrouwen en daarna nog erger, in chaos. De instabiliteit van onze westerse economieën lijkt de enige zekerheid die wij kunnen verwachten.
Oorzaak? Heel simpel, het gedeukte blikje bol van de schuldbekentenissen die we jarenlang voor ons hebben uitgeschopt. Wanneer niemand het fatsoen heeft de rommel op te ruimen dan zullen we er uiteindelijk één keer over moeten struikelen.
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
