De overheid heeft het ‘achter de voordeur’ komen opnieuw ontdekt en omarmd als instrument om nog meer grip op burgers te krijgen.
Iets waar eigenlijk relatief weinig aandacht aan wordt geschonken is dat er in het aankomende jaar dramatische toestanden kunnen en zullen ontstaan voor (alleenstaande) ouders met kinderen in de bijstand en eigenlijk voor alle alleenstaande ouders omdat zij doelwit zullen worden van een “regisseur” van de gemeente die zal bepalen wat wel of niet goed is voor hun kinderen.
Zoals bij de meesten bekend zal zijn wordt Jeugdzorg per 1 januari aanstaande overgeheveld van de overheid in Den Haag naar de gemeentes.
Wat zorgelijk is, is de manier waarop de overheid dit concept probeert te “verkopen” op hun website.
“Met de Jeugdwet worden – vanaf 1 januari 2015 – gemeenten bestuurlijk en financieel verantwoordelijk voor alle jeugdhulp en de uitvoering van kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering. Gemeenten zijn beter in staat om – op basis van de specifieke situatie van het kind – maatwerk te leveren en verbinding te leggen met zorg, onderwijs, werk en inkomen, sport en veiligheid. Daarbij zal meer nadruk komen op preventie, eigen kracht en demedicaliseren, allemaal met het uitgangspunt ‘1 gezin, 1 plan, 1 regisseur’.”
Vooral het woord “preventie” maar ook “1 gezin, 1 plan, 1 regisseur” doen het ergste vrezen.
Een ander heel zorgelijk aspect van de nieuwe Jeugdwet is het volgende:
“De nieuwe Jeugdwet, die per 1 januari 2015 ingaat, maakt het mogelijk om in bepaalde gevallen minderjarigen op te sluiten in de gesloten jeugdzorg zonder tussenkomst van de rechter”.
Dus, per 1 januari gaat Jeugdzorg over naar de gemeentes die hier absoluut geen kaas van hebben gegeten. Zij zullen bevoegdheden gaan krijgen die zover gaan dat ze zelfs zonder tussenkomst van de rechter kinderen, in ieder geval voorlopig, bij hun vader en moeder vandaan kunnen halen. Ouders hebben dan het recht om hun kind via de rechtbank in een later stadium terug te proberen te claimen.
Volgens de richtlijnen zoals die door de centrale overheid op hun website worden gepromoot moet de gemeente per gezin gaan zorgen voor een “regisseur”, een voogd of iemand met een andere welluidende titel.
De hele strategie van de overheid schijnt erop gericht te zijn dat regisseurs van de gemeente veel sneller dan tot nu toe het geval was, “een blik achter de voordeur kunnen werpen”. Wanneer ze dat eenmaal heben gedaan, vinden ze altijd wel een reden om zich intensief te gaan bemoeien met het lot van de achter die voordeur aanwezige kinderen.
Wanneer je kind regelmatig te laat op school komt, zal er een blik geworpen dienen te worden.
En zo zijn er nog talloze andere voorbeelden te bedenken waardoor men bij de gemeente van mening is, dat je als ouder afwijkend gedrag vertoont en dat er ingegrepen dient te worden.
In feite is het een geniale zet van de rijksoverheid. Want op deze manier en met de uitschakeling van de rechter, zullen er veel meer kinderen worden opgevoed volgens de “staatsnorm”.
Parallel aan deze strategie loopt een ander deel van het plan en dat is zorgen dat alleenstaande ouders in de bijstand niet voldoende geld meer krijgen om voor hun kinderen te kunnen zorgen. Want de gemeenten hoeven per 1 januari aanstaande geen rekening te houden met kosten die alleenstaande ouders met kinderen hebben en zullen dan ook het bedrag uitbetalen aan deze mensen dat gelijk staat aan het bijstandsbedrag voor alleenstaanden.
Van de huidige tien kindregelingen zullen er zes vervallen, zoals bijvoorbeeld aanvullende bijstand voor alleenstaande ouders. Wel bestaat de mogelijkheid voor deze ouders om een zogenaamde combinatiekorting aan te vragen bij de belastingdienst, maar dit telt alleen voor mensen met kinderen tot twaalf jaar. Dit compenseert het enigszins maar bij lange na niet voldoende.
Ook komen we terecht in eenzelfde soort situatie als waar de mensen achter het vroegere IJzeren Gordijn leefden. In een permanente staat van angst, voor alles en iedereen, voor het geval iemand een kleine misstap (in de ogen van de overheid dan) zou melden bij de autoriteiten.
In dat kader zullen scholen ook gevaarlijke plekken worden voor ouders. Want scholen en gemeenten zullen ongetwijfeld onderling informatie gaan uitwisselen over ouders die een blik achter de voordeur nodig hebben. Zo kan een kleine onenigheid met bijvoorbeeld de schoolleiding al snel aanleiding worden tot een klop op de voordeur van een gemeenteregisseur.
via Niburu.
