Het jaar 2020 wordt een belangrijk jaar voor de Europese Unie. Of iets nauwkeuriger gezegd, de EU-Bankenunie. Vrijwel niemand in ons kleine kikkerlandje die deze ontwikkelingen volgt. Voor de massa is het de “ver van mijn bed show.”
Als kritisch volger van de gebeurtenissen binnen onze Europese Unie vind ik deze Bankenunie een gedrocht. Een gevaarlijk monster waar de massa geen idee van heeft. Heel begrijpelijk overigens. Je wordt er niet vrolijk van als je deze ontwikkelingen volgt, die overigens in een zeer traag tempo verlopen. De bijdragen van de lidstaten aan deze bankenunie schijnt nogal een dingetje te zijn.
Er wordt een noodfonds opgetuigd, het Single Resolution Fund dat in 2023 klaar moet zijn. Alle banken moeten bijdragen aan dit fonds. Vreemd genoeg blijven de ontwikkelingen rondom dit fonds buiten beeld. Het is zelfs zeer de vraag in hoeverre de huidige stortingen op peil zijn.
Wanbeheer
Dit hele bankencircus ontgaat de gemiddelde burger. Wat op Europees niveau wordt besloten gebeurt ver bij ons vandaan. Het interesseert ons niet. Hoewel? Ik heb een bankrekening en daar hangt een spaarrekening aan vast voor de broodnodige reserves. Ik vertrouw mijn bank volledig want er is nog nooit iets mis gegaan met mijn geld. Nou ja, een verkeerde belegging ooit in het verleden, maar dat lag geheel aan mijzelf.
En net als bij andere medelanders gaat mijn internetbankieren nog altijd prima. De enige zorg die ik heb is dat het saldo op mijn rekening elke maand opnieuw onderuit holt. Ook daarvan zoek ik de schuld bij mijzelf. Toch maak ik mij zorgen. Niet om mijn eigen financiële wanbeheer maar des te meer over het wanbeheer van “onze” Europese banken.
Deposito Garantiestelsel
Onze Nederlandse banken gaan meedoen in een Europese Bankenunie. Dat klinkt allemaal mooi en aardig maar is die club wel koosjer? Om het even op zijn Joods uit te drukken. Ooit waren veel banken in handen van Joodse bankiers. In deze 21ste eeuw lopen bankiers achter de ontwikkelingen aan van het globalisme en moet alles grootschalig.
Als er dan iets mis gaat, gaat het grootschalig mis. Toch is het vertrouwen van de gemiddelde rekeninghouder in onze banken nog altijd groot. We kennen namelijk het deposito garantiestelsel en dat betekent dat de staat garant staat tot een bedrag van een ton ingeval een bank dreigt om te vallen.
In 2009 kwam dat goed van pas bij de rekeninghouders van DSB, toen deze bank op de fles ging. Het duurde een poosje maar uiteindelijk kreeg iedereen zijn saldo uitbetaald. Gezien deze ervaringen uit het verleden denken we allemaal dat het wel goed zit. Maar leest u verder.
ECB krijgt totale controle
Hoe anders staan de banken er nu in nu ze zijn verenigd in de EU-Bankenunie. Dat is de grote vraag. We krijgen straks te maken met een Europees garantiestelsel voor spaardeposito’s. Het EU-spaardepositogarantiestelsel staat nu op de agenda voor 2020.
Het lijkt er op dat er nu voldoende leden van het Europees Parlement voor stemmen. Eerder lag dat moeilijk bij de Duitse, Finse en de Nederlandse parlementsleden. Deze waren wantrouwend omdat de eigen landsbanken niet meer onder toezicht staan van de eigen nationale bank(bij ons DNB) maar straks vallen alle grote banken onder de ECB.
Dus ook de banken uit de perifere landen, zoals Griekenland, Italië, Portugal enzovoort. Alleen de kleine banken worden nog gecontroleerd door de eigen DNB. Dit betekent een totale integratie van alle Europese banken in één EU-Bankenunie. Alleen van de EU- lidstaten natuurlijk.
Duitsland wordt bang
Ik vraag mij af in hoeverre bankrekeninghouders van de diverse lidstaten beseffen hoe de banken van de periferie er voor staan. Waarom hebben juist die landen baat bij een EU-Bankenunie? En waarom was er lang twijfel in Duitsland en Nederland. Opvallend genoeg is Duitsland nu ineens om. Voor velen lijkt dat vreemd maar als je de werkelijke reden weet dan zou je kunnen schrikken.
Het is namelijk de Deutsche Bank(DB) die er buitengewoon slecht voor staat. De Duitse overheid lijkt bang te worden voor een eventuele redding van die bank, en dat mag niet meer met belastinggeld conform de nieuwe regels van de EU-Bankenunie. Maar hoe vreemd is het dan om te zien dat Nederland lijkt in te stemmen met dit nieuwe EU-Depositogarantiestelsel voor spaarders.
“Eerst gezond worden”
De officiële verklaring van de Nederlandse Staat was deze: “Voordat het risico op terugbetaling via zo’n stelsel over alle banken wordt verdeeld, wil het Nederlandse kabinet dat de Europese bankensector gezond is. En dat de risico’s van banken zoveel mogelijk zijn verminderd.” Meer info vindt u hier op de officiële website van de NL-overheid: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/financien-europese-unie/europese-bankenunie Wat de informatie van onze overheid waard is weet ik niet. De “echte Europese” besluiten worden tegenwoordig genomen door de Europese Raad. Dat zijn de gezamenlijke regeringsleiders van de lidstaten.
Schulden in Europa hoofdelijk omslaan
De Europese Raad neemt besluiten die klakkeloos en zonder enig kennis van zaken worden overgenomen door het Europees Parlement. Het eigen nationale Parlement wordt simpelweg daarmee buiten werking gesteld. Op deze wijze wordt dus de EU-Bankenunie opgetuigd. Maar geen mens beseft dat hiermee ook alle schulden in Europa straks hoofdelijk worden omgeslagen over de hoofden van alle bankrekeninghouders.
Nederlandse burgers betalen via de Bankenunie mee aan de schulden van de Zuid Europese banken. En niet te vergeten de Deutsche Bank. Niet voor niets wil de Duitse regering ineens instemmen met het Europees garantiestelsel.
Café Weltschmerz
Ik vrees dat juist hierin het grote gevaar schuilt. De DB staat er slecht voor zoals ik eerder al opmerkte. Onlangs bekeek ik deze presentatie van Arno Wellens over de gevaarlijke DB via café Weltschmerz: https://www.youtube.com/watch?v=5He-opu-nFk
Ik geef hier de link met het uitdrukkelijk verzoek om zijn uiteenzetting helemaal te volgen. Soms wat technisch maar zeer begrijpelijk uitgelegd. Zoals mijn lezers weten was ik al lang een ‘tikkeltje’ bezorgd over het gevaar van deze kolossale bank die makkelijk een crisis kan veroorzaken. Na het filmpje van Arno Wellens heb ik maar wat slaappillen ingenomen.
Had nog enige twijfel of ik het hele doosje zou innemen, maar vrouwlief raadde mij dat af. Gelukkig volgt zij de schokkende materie rondom ons wankel bankensysteem niet. Niettemin bent u gewaarschuwd.
Lees verder bij de bron: Columns van Gerrit Welbergen
