Angela Merkel en Emmanuel Macron bereiden de EU-top over massamigratie voor. De aan de problemen van de massamigratie ten grondslag liggende oorzaken en een gespleten Europese Unie spelen hierbij geen rol, denken zij.
Wordt het een EU-top voor de (Duitse) bühne?
Als we sommige mainstream media in Duitsland mogen geloven dat lijkt bondskanselier Merkel het volgende plan uit te willen voeren: onder auspiciën van Brussel en met behulp van de Deutsche Bundesbank, particuliere banken en grote bedrijven moet er geld in de EU worden herverdeeld totdat de levensstandaard en alle andere belangrijke normen gelijk zijn geworden. Inderdaad: de transferunie, waarbij het noorden van de EU een deel van haar welstand (en geld) moet geven aan het zuiden. Daarnaast moet er meer macht worden geconcentreerd in Brussel, en moeten lidstaten zich onvoorwaardelijk schikken aan wat die opvreters en zuiperds daar beslissen.
Als dat gebeurd is, denken politici, hebben we uniforme asielnormen in de hele EU en zouden, bijvoorbeeld, migranten/vluchtelingen vanuit Brussel naar Spanje of Polen kunnen worden gestuurd, waar zij dezelfde sociale voordelen ontvangen als de migranten/vluchtelingen die naar Duitsland worden gestuurd.
Het uitvoeren van dit plan zou in het ergste geval Europa in een totale chaos gooien, en op zijn best een tekort aan toezicht creëren dat vergelijkbaar is met wat we in de DDR en in andere echte socialistische landen hebben gehad. Merkel zal zich als een vis in het water voelen.
Gevolg is dat als je in de buidel moet tasten voor deze gigantische herdistributie, je niet langer het recht op eigendom hebt en dus geen vrijheid. Een dergelijke herverdeling voedt massale sociale conflicten, en de grote teleurstelling over de echte levensstandaard in zo’n toekomst zal nog meer conflicten uitlokken, die Brussel wil “oplossen” met geheime politie en andere fascistische koevoet-methoden.
De voorbereidingen worden al getroffen, en zijn deels al ingevoerd.
Merkel was onlangs op bezoek bij Napoleon Macron in Frankrijk en bepleitte een EU-begroting, waardoor er in de zeer nabije toekomst steeds meer geld kan worden herverdeeld, van de “rijke” landen (lees: landen die de financiële huishouding redelijk op orde hebben) naar verschillende EU-lidstaten (lees: de zuidelijke landen die er een puinhoop van hebben gemaakt) in Europa.
De Bundesbank heeft nu voor meer dan 1.000 miljard euro aan schulden van andere staten in de boeken staan – hiermee worden de failliete EU-lidstaten gesubsidieerd. Die enorme vorderingen op andere landen maakt Duitsland (en ook ons land) chantabel. Zie je geld namelijk maar eens terug te krijgen als de andere partijen dwars gaan liggen.
Merkel en Macron willen nog meer macht voor de EU, zogenaamd voor de verdediging van het continent, en om op de een of andere manier de migrantentsunami in Noord-Afrika te bestrijden. Terwijl het in de geneeskunde normaal is vooral aandacht te besteden naar het zoeken van oorzaken en te werken naar preventie, weigeren politici in de EU de werkelijke oorzaken van de migrantencrisis onder ogen te zien, en zich dáár op te focussen.
Die oorzaken zijn simpel, en de uitnodiging van Merkel toch vooral naar de EU te komen is slechts een uitvloeisel. De Europese Unie heeft als beleid dat het al langere tijd dictaturen ondersteund, om deel te nemen aan conflicten en revoluties (of die zelfs te veroorzaken) – alles om méér geld en macht te krijgen. Wat dat betreft is het een raar beeld: heel bijzonder verkeer doorkruist de Middellandse Zee – in de ene richting: strijdkrachten en wapens naar Afrika en het Midden-Oosten – en de andere kant op: vluchtelingen die het slachtoffer zijn van deze wapens (en veel gelukszoekers, natuurlijk). Zoals je zou verwachten, beweren de leidende Europese politici dat ze de oorzaak van deze migraties niet weten.
En misschien kunnen we beter spreken van de “Grote Middellandse Zee”, een gebied van de VS/NAVO-strategie dat zich uitstrekt van de Atlantische Oceaan tot de Zwarte Zee en in het zuiden van de Perzische Golf tot de Indische Oceaan. Het is de basis van diezelfde VS/NAVO-strategie, die in feite de “boeg van instabiliteit” heeft gecreëerd door twee oorlogen tegen Irak, de twee andere oorlogen die Joegoslavië en Libië hebben verwoest, en de oorlog die moet leiden tot de vernietiging van Syrië, Rusland en Iran. Wat dat betreft heeft Conte boter op zijn hoofd, want volgens hem speelt Italië, dat aan al deze oorlogen deelnam, “een sleutelrol in de veiligheid en stabiliteit van de zuidelijke flank van het Bondgenootschap”. Het is maar hoe je het noemt.
We dwalen wat van het onderwerp af…. over de rol van de NAVO in deze regio een andere keer.
Nadat zij jaren lang geen vinger heeft uitgestoken naar het migrantenprobleem, is voor de bondskanselier – vanwege de zogenaamde politieke problemen in Duitsand (wat gewoon een fraai geregisseerd toneelstuk is in verband met de komende verkiezingen in Beieren) – alles nu afhankelijk van een gedoogperiode van twee weken om een regeling te bewerkstelligen, volgens welke Italië, Frankrijk en de andere EU-lidstaten vluchtelingen/migranten die daar geregistreerd zijn en naar Duitsland gereisd zijn (iedereen was welkom, zei Merkel nog) terugnemen. Rutte veegde (in het kader van zijn sollicitatieprocedure voor een topbaan in Brussel) graag zijn agenda schoon om te helpen.
Zelfs als ze zo’n regeling voor elkaar krijgt, zou men deze vluchtelingen/migranten in Duitsland fysiek aantoonbaar moeten kunnen maken en deporteren, wat oneindig ingewikkelder is dan het beveiligen van de Duitse grens. Migranten/vluchtelingen zouden zich een tijdje tevreden moeten stellen met Spaanse of Italiaanse paspoorten en zouden vervolgens naar de BRD kunnen verhuizen, een (fictieve) onderneming kunnen registreren of kunnen trouwen om te genieten van de Duitse welvaartsstaat.
Iedereen vraagt zich nu af wat Seehofer – die Merkel twee weken heeft gegeven voor een regeling – van plan is te doen. Hoe meer de CSU wordt bedreigd door een ernstige regeringscrisis in Duitsland die Europa zou destabiliseren, hoe waarschijnlijker het is dat andere EU-landen eindelijk Angela Merkel zullen ontmoeten en een Europese oplossing voor het vluchtelingen- en migratieprobleem zullen kiezen. Het gaat dus niet echt om het probleem, maar om het kunnen handhaven van Merkel, de grote geldschieter van de EU.
Zal Seehofer voor de camera’s staan en tevreden zijn met Merkels luchtkasteel van een economisch verenigde EU met Sint Juttemis, waar Brussel migranten verdeelt en sociale uitkeringen overal hetzelfde zijn? Zal Seehofer tevreden zijn met de toezegging van Italiaanse en Franse staatshoofden om geregistreerde migranten die naar Duitsland zijn gereisd, weer op te nemen? Zal Seehofer geen grenscontroles uitvoeren, erop wijzend dat het bureaucratische apparaat in Duitsland migranten terugbrengt naar Italië of Griekenland?
Of houdt Seehofer er een eigen agenda op na, een coup die de steun krijgt van het Witte Huis? Als de CSU zich losmaakt van de CDU en er een soort landelijke CSU komt, dan zou Merkels CDU bij verkiezingen van de burgers minder dan 30% steun krijgen en zou de nieuwe landelijke quasi-CSU de tweede sterkste macht zijn. Dat is misschien genoeg voor een meerderheidscoalitie, zou het de AfD het gras voor de voeten wegmaaien en kan Seehofer aan de Duitse grenzen mensen uitzwaaien die op migranten lijken, en ze terugsturen naar bijvoorbeeld Italië als ze daar eerder waren geregistreerd. Het is voorwaar een scenario waar Trump mee zou kunnen leven.
We lezen het volgende:
Faced with the various challenges of migration, we underline our full respect of the right to asylum and the fundamental values enshrined in international and European law, including the principle of non-refoulement. At the same time, it is crucial to further reduce illegal migration to Europe as well as secondary movements within the European Union.
Het is dus lippendienst aan het asielrecht – om het vervolgens te hebben over “illegale” migratie (voorheen “irregular” genoemd) en het “asieltoerisme” (“secondary movements”). Tussen haakjes: we worden steeds vaker geconfronteerd met nieuwe termen voor oude begrippen. Zo bestaan er bijvoorbeeld vandaag de dag geen “illegalen” meer maar “papierloze migranten” (de gelukszoekers die hun legitimatie op weg naar de EU hebben weggegooid).
“Er is geen recht om vrij te kiezen in welke lidstaat asiel wordt aangevraagd” lezen we verder. “We zullen een flexibel gezamenlijk terugnamemechanisme opzetten dicht bij de binnengrenzen.”
Goed beschouwd is dat zo ongeveer wat Seehofer van Merkel eist. Hij wil geregistreerde migranten weliswaar rechtstreeks bij de grens weigeren – maar “dicht bij de binnengrenzen” ligt daar dicht bij in de buurt, vooral omdat ook stations moeten worden gecontroleerd.
Uit de wijnkelder koker van Juncker komt dus een migrantennota voor de EU, die beantwoordt aan de eisen van één enkele Duitse minister van Binnenlandse Zaken (Seehofer), om een hoofd van één regering (Merkel) te helpen. Een vrij uniek proces in de geschiedenis van de EU.
Maar ook Junckers masterplan heeft een zwakke plek. Het leidt namelijk tot een domino-effect. Als Duitsland vluchtelingen bij de grens afwijst, zal Oostenrijk (en andere lidstaten) hetzelfde doen. Merkel en Juncker moeten dus dit domino-effect zien te voorkomen!
Of misschien ook niet? Gaat het er uiteindelijk alleen om de CDU-leider te helpen – en het Seehofer-plan te verkopen als een “Europese oplossing”?
De EU-commissie zal dat tegenspreken en zeggen dat hun plan veel verder gaat. Klopt. Het omvat ook verzamelplaatsen voor vluchtelingen buiten de EU. Vluchtelingenkampen, zoals Brussel ze noemen…. of “vluchtelingenhotspots” (Macron, een jaar geleden), wij spreken liever van concentratiekampen, een fenomeen waar het Vierde Rijk (de EU) kan bogen op een enorme ervaring. Plekken waar, net als bij de opvangkampen in Turkije, ook kinderhandjes aan het werk worden gezet. En de EU zag dat het goed was.
Alleen al het idee om van Libië een “centrale partner” te maken in een gemeenschappelijke Europese asielprocedure is absurd. Omdat men kost wat kost zoekt naar een “gemeenschappelijke oplossing” in de asielkwestie, heeft men dit volledig uit het zicht verloren. Het niet-zo-kritische Amerikaanse blad TIME formuleerde het minder dan twee weken geleden treffend: “Libië is een mislukte staat geregeerd door krijgsheren en criminelen.” We kunnen er niets aan toe voegen.
De voorzitter van de Europese Raad, Tusk, had het onlangs over de “inrichting van vluchtelingencentra, bijvoorbeeld in Noord-Afrika”, en hij heeft volgens onze informatie dat onderwerp reeds geschreven in de ontwerpverklaring van de EU-top, die volgende week zal plaatsvinden. We kunnen er dus van uitgaan dat de zaak al in brede zin achter de schermen op werkniveau is aangenomen en op de Grote Top alleen nog maar publiek gemaakt te worden. Ongetwijfeld zal de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Seehofer ook genieten van deze nieuwe strategie, die de facto resulteert in het (officieel, natuurlijk) volledig dichtgooien van de EU van asielzoekers.
De laatste act van de absurde tragikomedie die Merkel, Seehofer, Macron en Juncker momenteel uitvoeren als een “coalitiecrisis” is al geschreven en uiterlijk volgende week kunnen we opnieuw “belangrijker” dingen doen – naar het WK voetbal kijken, bijvoorbeeld.
De martelingen, verkrachtingen, uitbuiting en tot slaaf gemaakte èchte vluchtelingen in het verre Libië zijn en waren opnieuw geen probleem voor “de dames en heren politici”. Dit is alleen logisch als men zich, zoals Macron het verkondigde, op het standpunt stelt dat de “humanitaire risico’s” pas beginnen als een vluchteling de Libische kust verlaat.
Als alle vluchtelingen in Libische kampen blijven, is de mensheid gered. Lang leve de EU!
PS. Junckers plan heeft het niet over een rechtvaardige verdeling van de lasten van de vluchtelingen, zoals met name Italië het noemt, het plan zwijgt daarover. De Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken Salvini dreigt daarom al de top te laten mislukken. Merkel en Juncker hadden beter meteen met Seehofer en Salvini om tafel kunnen gaan zitten, dan was ons dit hele toneelstuk bespaard gebleven….
Update:
De vier Visegrad-landen Hongarije, Polen, Tsjechië en Slowakije hebben aangekondigd weg te blijven bij de EU-migratietop, aanstaande zondag. Men is van mening dat het enige forum, dat bevoegd is tot besluiten aangaande het migratievraagstuk, de Europese Raad is (de gezamenlijke regeringsleiders), en niet de Europese Commissie. In de wandelgangen blijkt dat men zich ook ergert aan het gekonkel tussen Merkel, Macron en Juncker, en men bewust de oostelijke lidstaten uitsluit van voorafgaand overleg.
Lees ook eens verder bij de bron: Stop de Bankiers
Photo by David Blackwell. cc
