Het kan ons niet snel genoeg gaan, maar volgend jaar gebeurt het dan toch echt: Jean Claude Juncker, het drankorgel de president van de Europese Commissie, gooit het bijltje er bij neer.
De laatste tijd circuleert de naam van onze premier als zijn opvolger. Waar het op liegen aankomt, kan hij Juncker in ieder geval naar de kroon steken.
Welnu, wat dit betreft heeft ons land de beste Europese kandidaat voor zijn functie.
De laatste dagen worden berichten in de mainstream media over een “verhuizing” van Mark Rutte naar Brussel, steeds talrijker. Ondanks het feit dat onze premier de boot afhoudt en zegt zijn “karwei af te willen maken” staat hij ons inziens te trappelen van ongeduld om hier de benen te kunnen nemen.
Dat komt omdat zijn moeder de Duitse bondskanselier politiek gezien de houdbaarheidsdatum allang heeft overschreden. In haar thuisland neemt het aantal mensen (dat daar al langer woont) afstand van haar en haar beleid – behalve haar coalitiegenoten natuurlijk, die willen althans de schijn ophouden dat zij nog volledig achter hun Angela staan.
Niets is minder waar.
De psychologisch/tactische truc van haar om het partijvoorzitterschap neer te leggen, heeft zijn uitwerking niet gemist. Terwijl in Duitsland politici alleen dáár maar mee bezig zijn, kan zij haar ultieme plan – het overspoelen van het oude continent met miljoenen migranten – zo lang als zij nog in functie is, volbrengen.
Mark Rutte weet dat hij de steun van Angela Merkel, die hij gedurende zijn volledige premierschap als een schoothondje heeft gevolgd en waar nodig geholpen, heeft bij zijn streven naar het ultieme doel: een topbaan in Brusel. En die steun kan hij wel gebruiken ook, gezien het feit dat er méér kapers op de kust zijn voor Juncker’s baan.
Mark Rutte weet ook dat hij niet te lang moet wachten om die steun van Merkel te verzilveren: als Merkel als bondskanselier opstapt – en dat besluit zal zij niet lang nà Marrakesh nemen – dan staat onze premier wat haar steun betreft met lege handen.
Haast is dus geboden.
Vandaar ook dat de mainstream media al gaan speculeren over zijn carrièremove – en het feit dat vandaag de Belgische oud-voorzitter van de Europese Raad Van Rompuy zijn opwachting maakt in het tv-programma Buitenhof, vertelt ons dat de geesten in ons land alvast rijp worden gemaakt voor zijn vertrek.
Dat vertrek leidt – als we politici in Den Haag mogen geloven – zondermeer tot nieuwe verkiezingen (mogen we hopen), maar omdat een voortijdig vertrek van een politicus vaak gezien wordt als kiezersbedrog moet er eerst wat gemasseerd worden vóór het volk het allemaal “slikt”.
Dat van die nieuwe verkiezingen geloven wij trouwens niet zo. Bij vertrek van Rutte kan een vice premier hem opvolgen en de keus zal dan vallen op iemand van D66 of het CDA (die evenveel zetels hadden), maar u begrijpt wel waar we naar toe willen: we weten van iemand die het hele schouwspel beziet, iemand die tot het tijdstip van overlijden in ons land werkelijk de lakens uitdeelt. Inderdaad: Beatrix.
Beatrix en Ollongren – die van D66 – kunnen het samen heel goed vinden en omdat de koning uiteindelijk de nieuwe premier zal benoemen is een moederlijk gesprek van Beatrix voldoende om deze zaak “in der minne” te schikken. Want nieuwe tussentijds verkiezingen zouden weleens ongewenste uitkomsten kunnen krijgen.
Zijn sollicitatiegesprek voor het Europees nepparlement heeft hij inmiddels al achter de rug, en de NOS zegt het treffend: “Premier Rutte verklaart EU de liefde in Straatsburg.” Zo is dus onze premier verworden van een EU-kritisch premier tot een Eurofiel politicus, die graag zijn steentje (niet de onderste) wil bijdragen aan het vervolmaken van het Vierde Rijk.
Daar hoort ook het voltooien van het door de Verenigde Naties en de EU in elkaar geknutselde migratieplan, waarbij ons land nog eens zo’n 8 miljoen kansenparels mag huisvesten en onderhouden. Zie ons artikel “Is het migratiepact nu bindend of niet”?
We zien trouwens ook overeenkomsten tussen de loopbanen van Mark Rutte en Jean Claude Juncker. Bij de benoeming van laatstgenoemde, eind 2014, als voorzitter van de Europese Commissie was hij (vanwege criminele activiteiten in Luxemburg) omstreden: hij gold als een compromiskandidaat die door niemand echt gewenst was, maar de functie toch kreeg. Hetzelfde geldt voor Mark Rutte bij het Nederlandse volk: als premier een compromiskandidaat die ook door niemand echt gewenst was (en is),
Eigenlijk heeft de doorsnee Nederlander het wel gehad met de politiek. Liegen en bedriegen is de norm geworden, burgerrechten worden stelselmatig afgebroken, en de kiezers hebben niets, maar dan ook helemaal niets meer in te brengen. Onze Zweedse minister Ollongren zei het ook zelf, bij de afschaffing van het referendum: “Ik vind het niet goed om de suggestie te wekken dat mensen nog veel invloed hebben.”
De minachting voor de burgers spat er van af!
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de meeste Nederlanders een bijzonder lage dunk hebben van politici. Men moet evenwel niet de denkfout maken dat “politici dom zijn” of “de burgers niet begrijpen”. Het tegendeel is waar: ze weten precies waar ze mee bezig zijn, ze doen wat hen is opgedragen geweldig, maar het is alleen niet datgene wat de “normale” mensen aan hadden gedacht toe ze hun voorkeurvakje rood maakten. Dat wat betreft de Nederlandse politiek, want op een EU-machthebber heeft geen burger in Europa ooit kunnen stemmen.
Sinds enkele tientallen jaren zijn politici erin geslaagd van ons land een open inrichting te maken – met dankzegging voor hun medewerking van de mainstream media. Noem de onderwerpen maar op waaruit de degeneratie van ons land blijkt: afbraak van sociale voorzieningen en gezondheidszorg, een slecht functionerende politie en een politiek-gemotiveerde achterlijke rechterlijke macht, onderwijs waarbij leerlingen de school dommer verlaten dan toen zij erop kwamen, voedselbanken, het veranderen van straatnamen en oude tradities bij het grofvuil gooien, woningnood (voor de mensen die hier al langer wonen, dan), het groter maken van racisme dan het in werkelijkheid is, afijn, we kunnen nog wel even doorgaan. Laten we vooral niet de politieke correctheid vergeten.
En dan zien we vandaag onze regeringsleiders de herdenking van het einde van de Eerste Wereldoorlog bijwonen, terwijl ze ons willens en wetens de Derde Wereldoorlog inslepen…..
Rutte past naadloos in het rijtje EU zakkenrollers/-vullers Juncker, Timmermans, Tusk of zelfs die onnozele Federicia Mogherini, die dacht dat de migrantentsunami ondermeer veroorzaakt werd door klimaatverandering (zie deze verbijsterende video). Ze liegen allemaal dat het een lieve lust is, omdat zij weten dat zij alles kunnen doen en nalaten wat zij willen: ze hebben, net als die boeven van de eurogroep en bij de ECB, volledige immuniteit. Rutte is niet voor niets een Bilderberg-bezoeker, net als genoemde Ollongren, die in 2016 als onbetekenende Amsterdamse wethouder de Bilderberg-conferentie bezocht en nu “toevallig” minister van Binnenlandse zaken is geworden. Daar, bij die “praatgroep” die door veel mensen nog steeds onderschat wordt, krijgen onze * proest* volksvertegenwoordigers hun orders.
Resultaat is dat onze premier Rutte – die zijn corrupte partijgenoten door dik en dun gesteund heeft en blijft steunen – van Nederland een “corpocratie” heeft gemaakt, en nu dus de massa-migratie zijn vernietigende werk laat doen. Het landsbelang en de soevereiniteit van Nederland zijn niet meer belangrijk.
Gauw het schip dat Nederland heet, verlaten. Op naar Brussel!
Lees verder bij de bron: Stop de Bankiers
