Begin dit jaar kwam de Volkskrant met groot nieuws: ‘Hackers AIVD leverden cruciaal bewijs over Russische inmenging in Amerikaanse verkiezingen’.
De AIVD zou zijn geïnfiltreerd in de Russische hackersgroep Cozy Bear en getuige zijn geweest van de manier waarop de club de Amerikaanse presidentsverkiezingen probeerde te beïnvloeden.
De inhoud van het artikel werd door heel journalistiek en politiek Nederland voor waar aangenomen.
Naïef
Al snel begon het verhaal barsten te vertonen. Eelco Bosch van Rosenthal, die met auteur Huib Modderkolk had samengewerkt aan het artikel, verklaarde in Nieuwsuur geen bewijzen te hebben gezien voor het verhaal van de AIVD-hack.
Het hele artikel in de Volkskrant was volledig gebaseerd op wat inlichtingendiensten Modderkolk en Bosch van Rosenthal hadden verteld.
De journalisten hebben de AIVD hier verder niet over aan de tand gevoeld. Dat komt nogal naïef over, aangezien inlichtingendiensten nooit zomaar lekken, schrijft journalist Eric van de Beek voor Novini.
Amerikaans ‘lek’
“Zijn dit dezelfde bronnen die ons in 2002 vertelden over de Iraakse massavernietigingswapens?” twitterde cybersecurity-deskundige Arjen Kamphuis.
“Dezelfde bronnen die ons in 1990 vertelden over de gestolen couveuses in Koeweit, in 1984 over het belang van de bewapening van de Afghaanse moedjaheddien en in 1965 over de ‘winnable’ war in Vietnam?” vervolgde hij.
Anonymous sources from inside the government claim… Are these the same sources that told us about those Iraqi WMD's (2002), stolen Kuwaiti incubators (1990), the importance of arming the Afghan Mujaheddin (1984) and the 'winnable' war in Vietnam (1965)? https://t.co/21BJazvu2v
— Arjen Kamphuis (@ArjenKamphuis) January 26, 2018
Het heeft er alle schijn van dat dit een Amerikaans ‘lek’ was, met als doel Rusland als groot gevaar af te schilderen, merkt Van de Beek op.
Nepnieuws
NSA-klokkenluider Edward Snowden zei in 2015 in een interview met de NOS over de AIVD en MIVD: “Zij werken voor de Amerikaanse diensten en doen wat ze wordt opgedragen.”
Emeritus hoogleraar Cees Hamelink zei over het artikel in de Volkskrant: “Een artikel met zoveel anonieme, onverifieerbare bronnen, ongerijmdheden en misleidende onzorgvuldigheden zou ongetwijfeld tot nepnieuws gerekend zijn als het gepubliceerd was op sociale media.”
[Novini]