De Europese Unie wil optreden tegen de rechtse partijen waarvan zij denkt dat die door Rusland gefinancierd worden. De EU wil hiertegen optreden. Maar misschien moeten ze daar in Brussel ook eens gaan kijken naar de partijen van de liberalen – die worden namelijk in ieder gevàl gefinancierd, maar dan wel door de “vrije” economie.
De nationalistische politieke leider Marine Le Pen heeft gezegd dat de En Marche-partij van president Emmanuel Macron geld ontvangt van (buitenlandse) multinationals.
Zij heeft waarschijnlijk de klok horen luiden, maar weet niet waar de klepel hangt. In feite gaat het niet om Macron en zijn beweging, maar om de liberale partijfamilie ALDE. Die partij wordt namelijk “gesponsord” door het Duitse farmaceutische bedrijf Bayer. Maar ook Google, Uber en de Zwitserse pesticidengigant Syngenta stellen zich genereus op richting deze partij.
De fractie wordt sinds de zomer van 2009 voorgezeten door de Belg Guy “Maidan” Verhofstadt (zelf ook niet vies van geld – hij is de grootste bijbeuner in Brussel), vanuit Nederland zijn D66 en de VVD (met o.a. Verhofdstadt’s grote vriend Hans “Maidan” van Baalen) bij de ALDE aangesloten.
We lezen in Le Monde:
Sur la seule année 2018, ce parti centriste libéral a reçu 122 000 euros de la part de huit multinationales et lobbys. Tous ont payé un droit d’entrée compris entre 7 000 et 18 000 euros pour pouvoir intervenir lors du congrès annuel du parti, organisé à Madrid en novembre 2018, ou lors de colloques.
[Alleen al in 2018 ontving deze liberale centrumpartij 122.000 euro van acht multinationals en lobby’s. Allen betaalden een toegangsprijs van tussen de 7.000 en 18.000 euro voor het bijwonen van het jaarlijkse partijcongres, gehouden in Madrid in november 2018, of op conferenties.]
Vertegenwoordigers van Bayer en Walt Disney namen deel aan een debat over “De toekomst van handel, investeringen en innovatie” met een Europees commissaris, een Finse minister en een Duits parlementslid; Uber en Stuart maakten deel uit van een paneldiscussie over “flexibiliteit en de toekomst van werk”, terwijl de general manager van de agribusinesslobby FoodDrinkEurope zijn mening gaf over “de interne markt na 2019”.
De partijfinanciering geschiedt dus niet direct, maar indirect – door sponsoring van partijconferenties en congressen. En de liberalen zijn niet de enigen. Volgens “Le Monde” profiteert de conservatieve EVP (van topkandidaat Manfred Weber) ook in ruime mate van zogenaamde sponsoring. Deze club heeft 61.000 euro ontvangen van vier multinationals (AT & T, Disney, Microsoft en UPS) voor verschillende evenementen, waaronder de jaarlijkse conferentie van de EVP in Helsinki in november 2018.
In Frankrijk is dit soort sponsoring – of lobbyen – verboden, maar in Brussel is het gewoon standaard gebruik. Echter: vreemd genoeg vinden de technocraten in Brussel het wèl een foute zaak als het geld uit Rusland komt…..
Overigens zijn die Europese politieke partijen niet alleen afhankelijk van financiële giften van bedrijven en lobbygroepen….. ook het Europees nepparlement verstrekt hen graag geld van de belastingbetalers in de EU, maar natuurlijk wel via sluiproutes.
Zo kreeg een aan bovengenoemde ALDE gelieerde stichting, het “European Liberal Forum”, over 2018 meer dan anderhalf miljoen in de schoot geworpen. In deze stichting vinden we vier deelnemers uit ons land:
Mr. Hans van Mierlo Stichting (D66), Prof.mr. B.M. TeldersStichting (VVD), Haya van Someren Stichting / (VVD), Stichting Internationaal Democratisch Initiatief-Stichting IDI (D66). *=deze stichtingen hangen (evenals stichtingen van andere politieke partijen) ook aan de subsidie-tiet van de Nederlandse belastingbetaler.
Het overzicht van financiële steun van het Europees nepparlement aan politieke partijen is hier te vinden (PDF).
Tussen haakjes: die volksvertegenwoordigers in het Europees nepparlement graven hun eigen financiële sponsorgraf. Wanneer TTIP wordt ingevoerd (de onderhandelingen zijn alweer volop bezig, maar dat mag u eigenlijk niet weten), zullen bedrijven weinig of geen donaties meer gaan doen. Als het zo blijft met het recht van investeerders om in beroep te gaan tegen staten die nieuwe onaangename wetten aannemen, liggen de kaarten heel anders en hebben de multinationals de politici in de tang. “Verkeerde” bedrijfsschadelijke wetten kunnen dan tot in het extreme worden aangevochten (via eigen tribunaals) – met de bijbehorende miljardenclaims, natuurlijk.
Zou het niet consequenter zijn om alle vormen van verborgen partijfinanciering aan te pakken? En moeten burgers niet worden geïnformeerd over deze “standaard praktijk”, zo vlak voor de Europese verkiezingen?
Lees verder bij de bron: Stop de Bankiers
Bayer-Monsanto, Microsoft en Google financieren ALDE, de club van oa. Rutte & Macron
