Binnen enkele dagen na het ongeluk was het duidelijk dat de co-piloot Andreas Lubitz de grote schuldige was.
Maar, helaas, het Franse onderzoeksteam loopt dingen te verkondingen die eenvoudigweg niet mogelijk zijn.
Wanneer een vliegramp wordt onderzocht dan krijgen de onderzoekers meestal de meest belangrijke informatie via de Flight Data Recorder (FDR) of Accident Data Recorder (ADR). De FDR legt alle instructies vast die naar de elektronische systemen worden gevoerd, inclusief de automatische piloot en de veiligheidssystemen voor toegang via de cockpitdeur.
Wat de captain en de co-piloot ook onderling met elkaar bespreken, dit dient bevestigd te worden door de “hard data” van de FDR. Normaal gesproken duurt het geruime tijd voordat de FDR en de cockpit voicerecorder zijn bestudeerd en er publiekelijk resultaten beschikbaar komen.
Niet in dit geval. Eén van de belangrijkste signalen dat we met een false flag te maken hebben, is dat er gelijk een schuldige wordt aangewezen. Binnen 24 uur na de crash wist de New York Times te melden dat volgens een “anonieme bron” binnen het Franse leger één van de piloten was buitengesloten van de cockpit.
Dan vervolgens het verhaal dat de captain op de deur stond te bonken om op die manier te proberen de cockpit in te komen.
Het vrijgeven van dit soort informatie is natuurlijk niets anders dan het ondermijnen van het onderzoek dat wordt uitgevoerd door het Franse civiele bureau BEA (Bureau d’Enquetes et d’Analyses pour la Sécurité de l’Aviation Civile). En zoals met alles, werd binnen een dag bepaald door de wereldpers dat Andreas Lubitz met opzet het vliegtuig naar beneden had laten storten.
https://vimeo.com/123736241
Lees verder via Niburu.co.
