Het aantal jongeren dat niet in staat is hun natuurlijke sekse te aanvaarden, neemt al jaren gestaag toe. Artsen en psychologen vinden de trend op zijn minst zorgwekkend. Zij schrijven het hoge aantal gevallen toe aan sociale kanalen en de propaganda media-aandacht voor transseksualiteit.
In de media, op Youtube en Instagram, wordt transgenderisme als chique en cool beschouwd. Sterren als Madonna en Lady Gaga, die het spel met transseksualiteit als een tweede beroep hebben, zijn gewilde beroemdheden in de glossy kranten.
Onder de deelnemers van het laatste seizoen van Heidi Klum’s modelshow verwierf de transseksuele Giuliana Farfalla landelijke bekendheid.
Op een gelijkaardige manier probeert de transseksuele zangeres Kim Petras bekendheid te verwerven. Kim Petras, oorspronkelijk als jongen geboren in Keulen, kreeg op twaalfjarige leeftijd zogeheten puberteit-blokkers, een hormoonpreparaat dat de ontwikkeling van het mannelijke geslacht tegenhoudt. Later volgde de operatieve geslachtsverandering.
De doelgerichte onduidelijkheid over het geslacht is een modetrend onder jongeren geworden. Geslacht wordt beschouwd als vormbaar, als een rol die men als kleding en kapsel naar believen gestalte kan gegeven. Een gevaarlijke mode die door politici en de media wordt toegejuicht.
Deskundigen als Hartmut Bosinski, een seksuoloog uit Kiel, en Alexander Korte, een kinder- en jeugdpsychiater uit München, ervaren in hun dagelijkse praktijk de onmiskenbare duistere kant van deze bizarre homo-propaganda. In Welt-Online melden de artsen dat steeds meer kinderen naar hen komen die zichzelf als transgender beschouwen, zonder dat dit in hun kindertijd of vroege jeugd al zichtbaar is. Deze eerste tekenen zijn echter van belang om de diagnose “genderdysforie” te kunnen bevestigen.
Voor veel adolescenten gaat de fysieke verandering die gepaard gaat met seksuele rijpheid vergezeld met verwarring en soms zelfs angst. Korte en Bosinski geloven daarom dat het geloof om in het verkeerde lichaam geboren te zijn meer een “gevolg is van een puberale rijpingscrisis” dan een feitelijke transseksuele ontwikkeling.
Veel jongeren die ze behandelen verwijzen naar “rolmodellen” in hun directe omgeving en in de sociale media. De artsen zien daarom een “sociale infectie” als de oorzaak van het grote aantal gevallen van transseksuele kinderen, maar ze zien ook de “bagatellisering van genderveranderingen” in de media als medeverantwoordelijk voor de toenemende gendercrisis onder jongeren.
De cijfers spreken voor zich: Volgens het Federaal Bureau voor de Statistiek is het aantal personen dat een geslachtsverandering ondergaat tussen 2005 en 2012 verdrievoudigd. Het beeld is vergelijkbaar in andere landen. In een Brits gendercentrum, bijvoorbeeld, is het aantal minderjarige patiënten binnen acht jaar zelfs 26 keer zo groot geworden.
Dat een tijdelijke rijpingscrisis fataal kan eindigen als artsen de overtuigingen van hun patiënten kritiekloos overnemen en niet lang genoeg wachten tijdens de behandeling wordt gedocumenteerd door het tragische lot van Alexander Huber. Toen hij zestien was, geloofde hij er vast in dat hij in het lichaam van een meisje zat.
Tot dan toe had hij nooit enig teken in deze richting vertoond. Hij bracht zijn kindertijd en jeugd door als een zorgeloze, normale jongen.
De hulpeloze ouders brachten hem vervolgens naar een specialist. Vanaf dat moment verliep alles als een fataal uurwerk: de jongen kreeg hormoonpreparaten en na een paar jaar onderging hij een operatieve geslachtsverandering.
Reeds na een paar uur na de operatie betreurde Alexander zijn stap bitter. Maar nu was er geen weg meer terug. Hij zou nooit vader worden, nooit een gezin kunnen stichten met een vrouw.
Op 25-jarige leeftijd hing de jongeman zich op in de kelder van het huis van zijn ouders.
Lees verder bij de bron: fenixx
