In 2013 kwam de Guardian met het verhaal dat het noordpoolgebied tegen 2015 ‘ijsvrij’ zou zijn als gevolg van een catastrofale door methaan veroorzaakte ‘opwarmingspuls’ en een gebrek aan sneeuwval en ijs.
Tien jaar geleden beweerde dezelfde krant dat Groenland binnen tien jaar zou ‘instorten’. En toch, volgens NASA, is de grootste gletsjer, de Jacobshavn, de afgelopen drie jaar gegroeid, en in januari 2020 heeft het eiland feitelijk een nieuw lage temperatuur-record gevestigd.
In 2008 kwam persbureau AP met de kop ‘we zijn er geweest’ en meldde dat NASA-wetenschappers beweren dat ‘het noordpoolgebied tegen 2018 ijsvrij zal zijn’ door smelten, snelle verdamping en een gebrek aan sneeuwval.
In 2000 schreef The Independent dat wetenschappers van de University of East Anglia waarschuwen dat ‘kinderen niet meer zullen weten wat sneeuw is’, aangezien het witte spul ‘uit ons leven begint te verdwijnen’.
En zelfs al in 1988 maakte de AFP ons bang door ons te laten geloven dat de Malediven ‘over 30 jaar volledig onder water zouden staan’ als gevolg van stijgende temperaturen en een smeltende Noordpool, met een apocalyptische datum, die zich mogelijk al in 1992 aandiende ‘als drinkwatervoorzieningen opdrogen.’
Onnodig te zeggen dat de op budget jagende wetenschappers die bij het bovenstaande onderzoek betrokken waren, allemaal een flater hebben geslagen. Toch hebben deze zogenaamde ‘experts’ op de een of andere manier hun baan, titels, geloofwaardigheid en onderscheidingen behouden; en misschien nog verbazingwekkender: zij staan achter enkele van de laatste catastrofale voorspellingen in de steeds groter wordende lijst van Eind-van-de-Wereld-profetieën van vandaag – profetieën die wachten tot hun vervaldata zonder problemen voorbijgaan…
Sneeuwseizoen 2019-2020 noordelijk halfrond
Maar als catastrofale opwarming van de aarde inderdaad iets zou betekenen, dan zou deze langverwachte sneeuw/ijsloze trend toch veel duidelijker moeten worden naarmate de dag-des-oordeels-klok steeds dichter middernacht nadert…?
Welnu… de sneeuwvalgegevens van dit jaar op het noordelijk halfrond, verzameld door degenen die het een en ander weten over sneeuw – het Finse Meteorologisch Instituut (FMI) – onthult dat het seizoen 2019/2020 één van de meest sneeuwrijke noordelijke-halfrond-winters ooit is geworden, en dus in lijn is met de stijging die de afgelopen jaren is waargenomen.
Als we naar de onderstaande FMI-grafiek kijken, bereikte de totale sneeuwmassa op sommige punten in het seizoen 3 standaarddeviaties boven het gemiddelde, wat wijst op zeer ongebruikelijke hoeveelheden sneeuw.
Bron hier.
Hoewel het zo is dat de polar vortex deze winter ongelooflijk goed bij elkaar is gebleven, waardoor de arctische lucht effectief op de pool is opgesloten, heeft de situatie op de verre noordelijke breedtegraden de ‘sneeuwloze gebieden’ die op de lagere breedtegraden zijn waargenomen, meer dan goedgemaakt.
Bovendien heeft een aantal koude-uitbarstingen in het vroege en late seizoen van het Noordpoolgebied (met name in Noord-Amerika, Noord-Europa en Rusland) ook bijgedragen aan de verbazingwekkende totalen van dit seizoen – zoals we gisteren meldden, bijvoorbeeld, landen als Zweden breken alle- tijd seizoensgebonden sneeuwvalrecords dit jaar (vertel het niet aan Greta).
In een e-mail bevestigt de FMI dat dit inderdaad ‘een van de meest sneeuwrijke winters ooit’ is geweest sinds de registratie begon in 1979, sinds het aanbreken van het satelliettijdperk.
Het instituut wijst er ook op dat de winter van 2017-2018 nog uitzonderlijker was en dat de volgende winter (2018-2019) nog hoger scoorde qua sneeuwval, met alleen 1989, 1993, 1997 en 2001 die een hogere massa noteerden op hun seizoenspieken (3600 gigaton was het maximum).
Dus als ik de gegevens goed lees, was 2018-2019 wat de piek-sneeuwmassa betreft het vijfde sneeuwrijke noordelijk halfrond seizoen van de afgelopen 41 jaar, met 2017-2018 als zesde, terwijl dit seizoen 2019-2020 voorlopig op de zevende plaats lijkt te komen.
Bovendien, als je kijkt naar de totale gemiddelde sneeuwmassa in maart (misschien een betere klimaatbarometer), dan heeft 2018 volgens de FMI het record voor de sneeuwrijkste noordelijke halfrond winter – dat jaar was er een gemiddelde sneeuwmassa van 3190 Gt in maart waarmee het op de eerste plaats kwam in 41 jaar registratie en ongeveer 330 Gt boven het gemiddelde van 1979-2018.
Zoveel sneeuw zou binnenkort tot het verleden behoren? De trend lijkt precies het tegenovergestelde te zijn.
De koude tijden keren terug in lijn met de historisch lage zonneactiviteit, wolkenkern vormende kosmische straling en een meridionale straalstroom.
Zelfs NASA is het, op zijn minst gedeeltelijk, eens met hun voorspelling voor deze komende zonnecyclus (25), die het beschouwt als “de zwakste van de afgelopen 200 jaar’, waarbij de dienst eerdere afzwakkingen van zonne-energie correleerde met langdurige perioden van wereldwijde afkoeling hier.
Lees verder bij de bron: Climategate
