Griekenland is aan het eind van deze week wellicht geen land meer. Hoe dramatisch dat ook moge klinken, veel beter en veel korter valt de noodtoestand niet samen te vatten. Het opheffen van de Griekse autonomie is totaal: ze geldt voor de politiek, de economie en de financiën van het failliete land.
Allereerst is er de politieke inlijving. Het Griekse parlement moet woensdag al wetten stemmen over de fundamenten van de sociale zekerheid, fiscaliteit en economie. Met een normaal democratisch proces heeft dat niks meer te maken. De Griekse parlementsleden zullen niet eens de tijd hebben om alle wetteksten te lezen, laat staan ze uit te vlooien op fouten. Hun tijdnood of ijver doet er eigenlijk niet eens toe. Willen ze binnen Europa blijven, dan moeten ze het plan goedkeuren.
De politieke afhankelijkheid is helemaal vervlochten met de financiële aanhechting door Europa. De facto staat het land onder curatele tot overmorgen, pas dan bestaat de kans op een nieuw steunprogramma en overbruggingskrediet.
PANDJESHUIS EUROPA NEEMT SLECHTS ONDER STRIKTE VOORWAARDEN ‘THE STATE FORMERLY KNOWN AS GREECE' OVER
En dan is er de economische overname van de mediterrane staat. Heel de economie – van havens tot vliegvelden – staat in de uitverkoop of moet aan de orders van Europa gehoorzamen. Zullen de Chinezen in de toekomst de haven van Piraeus kunnen uitbaten? Zal een megalomane touroperator de Griekse eilanden, inclusief hun inwoners, opkopen?
Het ging dit weekend eigenlijk niet meer over Griekenland. Het ging over scheuren in het Europese huis. Over de gebarsten as tussen duitsland en frankrijk. Over vertrouwen en vernedering. Als politici met die emoties goochelen, zitten ze in de kern van een crisis.
Het ging dit weekend al helemaal niet meer over de gewone Griek. De gematigden zijn er in steeds kleiner aantal, de extremisten – denk aan de neonazi's van de Gouden Dageraad – zien hun aanhang groeien. Het mag een wonder heten dat voorlopig de rellen tussen de neonazi's en communisten van de KKE uitblijven. De druk op het land van buitenaf maakt dat de samenleving van binnenuit verpulvert. Even verscheurd als Europa is Griekenland zelf.
Die uitdijende chaos is te wijten aan de Grote Europese én Griekse Leiders. Alexis Tsipras heeft met het referendum gehoopt dat hij Griekenland sterker zou maken tegenover Europa. Maar hij heeft het hele Griekse hebben en houden vergokt en verloren. Nu neemt pandjeshuis Europa slechts onder strikte voorwaarden the state formerly known as Greece over.