Nu de Duitse verkiezingen achter de rug zijn kunnen diverse politieke leiders hun strategie ten opzichte van Duitsland (her)analyseren. Waar dit voor europa als geheel positief nieuws is, betekent dit voor sommige andere landen bijkomende problemen.
Sinds het aantreden van trump als president van de verenigde staten zijn de relaties onder druk komen te staan met tal van bondgenoten. Zo onder meer met Europa, waarbij het Witte Huis lijnrecht in gaat ten opzichte van onder meer Duitsland waar Merkel aan de macht is.
Door deze gewijzigde houding ten opzichte van Europa zijn de relaties tussen frankrijk (na verkiezing Macron) en Duitsland terug sterk verbeterd. Er wordt dan ook gesproken over een verdere verdieping van de huidige Europese Unie of met een deel kernlanden ervan. Ook zijn er voor het eerst echte gesprekken over een Europees leger, dit door het wegvallen van de onvoorwaardelijke steun vanuit de Verenigde Staten aan Europa. Uiteraard is ook het wegvallen van het verenigd koninkrijk hierbij een belangrijke reden waardoor de gesprekken een stuk vlotter gaan.
Het voordeel aan de herverkiezing van Europa's machtigste politicus is de achtergrond en standpunten welke ondertussen reeds gekend zijn. Op Europees vlak zijn dit onder meer een harde houding ten opzichte van de brexit, een strakke begrotingsdiscipline en een milieuvriendelijker beleid.
Deze twee laatste zaken zijn niet enkel van belang op Europees vlak maar zorgen ook voor de nodige confrontaties en/of samenwerkingen met andere grootmachten. Het strakke begrotingsbeleid en het enorme handelsoverschot met de Verenigde Staten deden de relaties de aflopen maanden sterk verwateren. Er valt dan ook te verwachten dat dit de komende jaren niet zal verbeteren.
Op milieuvlak heeft Merkel een nieuwe bondgenoot gevonden in China. Sinds het opzeggen van het klimaatakkoord aan Amerikaanse zijde, vulde China snel het machtsvacuüm in. De kans dat Merkel deze harde lijn zal blijven aanhouden ten opzichte van Trump de komende jaren is te verwachten. Dit alles zal er dan ook voor zorgen dat de relaties tussen Europa en de Verenigde Staten verder zullen verwateren.
Indien Trump het huidige beleid voortzet, dan dreigt de relaties onomkeerbaar beschadigd te geraken met Europa. Zowel Merkel als Trump lijken alvast geen toenadering te zoeken met elkaar. Ook op andere vlakken, waaronder bijvoorbeeld de houding ten opzichte van Iran, wijken beide grootmachten af. Terwijl de Verenigde Staten zich vijandig gedragen, probeert Duitsland economisch voordeel te behalen. Dit zorgt op zijn beurt voor verdere spanningen waardoor het water tussen beide nog groter wordt.
Militair blijven de Verenigde Staten op dit moment de machtigste. Op politiek en economisch vlak is hun macht echter tanende waardoor de spanning met andere grootmachten blijft stijgen. Sinds de financiële crisis is de macht van Duitsland sterk gestegen binnen Europa. Merkel's woord is dan ook wet, waarbij een meer onafhankelijke houding ten opzichte van oud-bondgenoot Amerika prioriteit geworden is. De kans is dan ook groot dat Europa de komende jaren een meer onafhankelijke koers zal varen, weg van de Verenigde Staten, en meer gericht op Azië.