In veel landen is het leger een bedreiging voor de vrijheid. De machthebbers gebruiken het leger om wetten te handhaven en de burgers in het gareel te houden. Opstanden worden neergeslagen en stakingen worden gebroken door inzet van het leger. Het bloedbad van het Tiananmen-plein in Beijing (1989) ligt nog vers in het geheugen.
In het voorjaar van 2014 werd het Oekraïnse leger ingezet tegen de Russisch-gezinde bevolking in Oost-Oekraïne in een poging om afsplitsing van die regio te voorkomen.
Let wel: in deze gevallen werd het leger ingezet tegen de eigen bevolking.
Het komt ook regelmatig voor dat het leger de macht grijpt in een militaire staatsgreep. De voorbeelden zijn talrijk: Zimbabwe, Myanmar, Suriname, Chili, Nigeria, Indonesië, Thailand… lees rustig verder in deze lijst
De burgers van sommige Europese landen (Polen, Griekenland, Turkije) kunnen er nog over meepraten.
Legers kunnen ook een bedreiging voor de vrijheid van burgers in buurlanden. Het waren militairen met wapens en uniformen, die in mei 1940, Nederland bezetten. En het waren ook militairen, betaald uit defensiebudgetten, die in 1968 Tsjechoslowakije binnenvielen.
Bij de Dodenherdenking op 4 mei staan militairen stram in de houding om de slachtoffers te gedenken, die andere militairen op hun geweten hebben.
Het is soms net of er twee soorten militairen zijn: slechte soldaten, die de vrijheid bedreigen en goede soldaten, die er hetzelfde uitzien, die de vrijheid waarborgen.
Hoe weten wij zeker dat de militairen, die wij nu bedanken voor hun inspanningen voor de vrede, ons volgend jaar niet zullen onderdrukken?