Eens, eens was er niets. Bijna niemand weet het nog. Maar eens was er niets, helemaal niets, slechts inktzwarte duisternis zonder enige economie. Maar toen was daar de geboorte van de Europese Unie, met daarna alweer twee opeenvolgende ‘kabinetten Rutte’. En zie: het wonder geschiedde.
Eerst was daar die allereerste lichtpunt. Een allereerste lichtpunt die vooralsnog ook weer snel doofde. Maar toen niet zo erg lang daarna nog een volgend lichtpunt het levenslicht zag, en nog een, en nog eentje, toen moest zelfs de zwartste duisternis eraan geloven: hij was niet meer. Nee, hij was opgelost in een fontein van economische verlichting.
Van heinde en verre kwamen daarop de mensen het lichtend wonder met eigen ogen aanschouwen. Verre vreemdelingen die zelfs de taal en de gebruiken niet verstonden, afkomstig uit gebieden vanachter de diepste wateren en aller hoogste bergen, zij lieten zich door niets en niemand tegenhouden. In eindeloze rijen togen zij in tsunamische slagorde naar het wonder dat was geschiedt: De economie trok aan! En trok nu toch écht aan! ‘Heb je het al gehoord? Heb je het al gehoord? Vertelt het verder, vertelt het door.’
Sneller dan snel wisten de reizigers elkaar bij voortduring dan ook steeds weer over de allerlaatste economische wonderen te vertellen. ‘Heb je het al gehoord? Gratis geld, gratis woningen, gratis sociale verzekeringen, en dat bovendien op persoonlijke uitnodiging van de allerhoogste bazin van EU- wonderland!’
Het zal niemand verbazing geven dat Binnen EU-lidstaat Nederland, de plaatselijke premier met geen mogelijkheid kans zag om zijn lach nog langer te onderdrukken. En zodra de burgers langs het Haagsche ‘binnenhof’ wandelden dan hoorden ze niet voor niets vanachter elk raampje klinken; ‘Ha, ha, ha, ho, ho, ho, falderi, faldera, faldero, en we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet…’
Nee, en de reizigers uit den verre vreemde ook niet. Want “iedereen, waar dan ook ter wereld, die niet op heterdaad wordt betrapt op het dragen van een bomvest moet welkom zijn” had de allerhoogst EU-baas, Jan Klootpunker, pas nog gezegd. Het verbaasde de autoriteiten daarom ook niet dat alle wereldreizigers papieren bij zich droegen die bewezen dat ze uit Syrië kwamen. Omdat nu precies Syrië het land was dat niemand in bezit van bommen mocht verlaten.
Nee, die bommen hadden de Syriërs, thuis, zelf veel te hard nodig. Dus ‘dat zat wel goed’.
Ondertussen was Minister Asscher (Sociale Zaken) in gesprek met werkgevers, vakbonden en vluchtelingenorganisaties over de vraag hoe vluchtelingen met een verblijfsvergunning aan een baan zouden kunnen worden geholpen. Want misschien ging men zich wel vervelen en daardoorblonde meisjes en vrouwen lastig vallen? En die Syrische reizigers waren toch allemaal hoog opgeleid? Maar ja, er waren helemaal geen banen en er zaten alles bij elkaar toch al zo’n 1 miljoen autochtone werklozen thuis. Wat nu?
Welnu, in een enkel eureka-moment kende de minister de wonderlijke oplossing: “We schoppen die autochtone werklozen kanslozen gewoon het land uit en regelen een baantje voor ze in het Europese buitenland! Want Duitsland is zo al mogelijk nog veel meer een economisch wonderland. Die hebben al zo veel hoogopgeleide Syrische reizigers aan het werk dat de Duitse economie daardoor al bijna uit haar voegen dreigt te knappen! Bovendien nemen dan onze eigen werkloosheidstatistieken mooi af, en die hoogopgeleide Syriërs die weten zichzelf wel te verkopen hoor, moet je die diploma’s maar eens zien en kijk maar eens naar Duitsland! We moeten als Nederland namelijk wel oppassen dat Duitsland niet alle wereldwijde hoogopgeleiden reizigers gaat claimen hoor! En overbodig te zeggen dat datzelfde vanzelfsprekend ook geldt voor een land als Frankrijk.”
En terwijl de Duitse politie alle verrukkingen van het economisch wereldwonder niet meer weet te beteugelen met een instroom van 1 miljoen hoog opgeleide wereldreizigers per jaar, blijft die zelfde Duitse overheid vooralsnog stug volharden in een jarenlange bezuinigingspolitiek, met name op de politie. Soms voeren deze bezuinigingen zelfs tot werkelijk hilarische taferelen doordat burgers moeten bijspringen daar waar de nood het hoogst is. Maar dat is wonderlijk. Want ondanks het feit dat Duitsland sinds kort een wettelijk minimumloon heeft ingevoerd en het land tegelijk zo goed als geen enkele werkeloze telt, kan men desalniettemin de politie niet meer betalen? Wonderlijk!
De oplettende lezer zal begrijpen dat het even zo zeer wonderlijk is dat hoogopgeleide Syriërs kennelijk geen betaalde baan kunnen vinden in de Duitse of Belgische grensstreek, en dat daarom ‘bij gebrek aan beter’ een noodberoep moet worden gedaan op de langdurige Nederlandse werkelozen. Nederlandse werklozen die in Nederland daarom juist ook worden gekwalificeerd als ‘kansloos’ en in gevolge geen betaalde baan kunnen verwerven. Maar wel in Duitsland? Terwijl hier in Nederland de economische vlag steeds verder en verder wordt uitgehangen en de schaterlach van de premier steeds luider galmt, hoe dichterbij de landelijke verkiezingsdatum nadert?
Wonderlijk, of keren de Nederlandse tewerkgestelde kanslozen na verkiezingsdatum gewoon weer terug in de kaartenbakken van de Nederlandse Sociale Dienst? Of gaat Frau Merkel in wederkerigheid de Duitse kanslozen nu naar Nederland sturen? Daar zijn straks ook weer verkiezingen…
Maar zal dan ‘het economisch wonder’ evenwel stand kunnen houden?