Het wordt tijd voor een hele nieuwe generatie bewindslieden

Ik ben erg benieuwd of er mensen zijn die naar hetzelfde zitten te kijken als waar ik naar kijk, elke dag, in onze media. En dan heb ik het over onze bewindslieden. Bij het bekijken van de beelden van deze mensen op het nieuws, tijdens praat programma`s, in de krant en tijdens speeches, valt mij altijd iets op.

Namelijk een paar dingen, ten eerste: hoe goed deze mensen getraind zijn in het saai en passieloos brengen van hun mening en zienswijze (en daarmee de interesse van de massa verliezen) op het te voeren beleid. Het aangeleerde gedrag, de manier waarop ze door hun PR-trainers vertelt is hoe ze zich moeten gedragen tijdens gesprekken, het druipt er af mijn inzien. En worden er eens echte vragen gesteld dan is er de PR man of vrouw om in te grijpen. Bij deze mensen draait het, naar de buitenwereld toe, om het imago en niet om de inhoud.

Elke keer als ik zo`n politicus zie praten vraag ik me af, is dit nu werkelijk zijn eigen mening waar hij zelf over nagedacht heeft of is hem dit opgedragen te vertellen? Tijdens sommige discussies is dat zo overduidelijk waar te nemen, dat het gewoon beledigend is voor ons kijkers. Het niet antwoord geven, het er om heen gedraai, het belerende praten en het emotieloos formuleren van wetten en protocollen verhindert elke diepte in belangrijke discussies. Je luistert naar een geprogrammeerd uithangbord van de belanghebbenden. Als je echt luistert naar wat ze allemaal zeggen hoor je hoe weinig verstand er aanwezig is en hoe weinig passie er in de stem zit. Zeker als je beseft wat er op het spel staat, wereldwijd gezien. Kijk eens naar het debat tussen Romney en Obama, zit daar nog enige authenticiteit in? Of spontaniteit?

Nergens uit het overheid-en-grote-geld-kamp is vandaag de dag een stem te horen die het open en eerlijk vertelt, met een visie en hopelijk ook iets dat lijkt op een start van een oplossing. Geen man of vrouw van onze belangrijkste en meest invloedrijke instituten zoals  het IMF, Worldbank, ECB, EU, VN of regionale overheden, niemand die ons gewoon vertelt hoe het zit. De kaarten op tafel gooiend de boel wakkert schudt om tot een oplossing te komen. Het lijkt wel alsof de enige politicus die de waarheid spreekt diegene is die een ander beschuldigt van liegen. Interviews worden alleen gegeven in bladen die aan hun kant staan en in programma`s waarvan men weet dat er geen echte vragen gesteld worden en kritische journalisten worden vermeden. List en bedrog, hoe lang gaat de massa het nog pikken?

En alleen al vanwege het feit dat er daarbovenop ook alleen gepraat wordt over cijfers, groei en nietszeggende prognoses, in plaats van de omstandigheden van de burgers in probleemsituaties laat zien hoe de trekjes van ons kapitalistische systeem en denken steeds onmenselijker beginnen te worden. En dat dat niet houdbaar is wordt ook met de dag duidelijker, er is immers geen gevaarlijkere vijand dan een vijand die niets meer te verliezen heeft.

Nee, geef mij maar een verfrissend geluid. Een persoon die echte vragen stelt en er met bevlogenheid over praat en het wil uitleggen. Iemand die de status quo uitdaagt en ze voor het blok zet met onderbouwde en te begrijpen feiten. Mee eens of niet. Het valt op dat mensen die echt nadenken en zaken bestuderen en onderzoeken veelal tegen de huidige koers zijn. En overbodig om te zeggen, ze zijn meestal onafhankelijk. Dat wordt in onze media gemist, en is onmisbaar in de discussie richting een oplossing van de crisis welke eerlijk zal zijn voor iedereen.

Lees verder via verhip.

Foto via Michiel2005