Al jaren werd er naar gezocht: de geheime overeenkomst over de gaswinning uit 1963. Tot nu. Wat blijkt? De rol van de staat is beduidend groter dan gedacht. En opzeggen kan zomaar niet. „De partijen zijn zo elkaars gevangene.”
Tweede Kamerleden vragen de minister er al jaren om, journalisten en burgers zijn er al tijden naarstig naar op zoek. De grote vraag: wat staat er precies in die mysterieuze overeenkomst die Staatsmijnen, de NAM en de voorlopers van shell en Exxon op 4 maart 1963 met elkaar sloten en waar minister De Pous van Economische Zaken zijn goedkeuring aan verleende? En waarom is het document, 55 jaar nadat de handtekeningen werden gezet, nog altijd geheim?
Antwoorden bleven tot dusver uit. Wob-verzoeken werden steevast afgewezen, verzoeken van Kamerleden werden niet gehonoreerd.
Minister Eric Wiebes wil de overeenkomst wel openbaar maken, verkondigde hij onlangs in het gasdebat, maar hij mag het niet. „Daar hou ik niet van maar dat is contractueel zo vastgelegd”, vertelde hij. „Daar kan ik helaas niets aan doen.”
Nu is het geheime document in handen van Dagblad van het Noorden.