Er hebben zich op aarde gedurende de tijd dat er leven op deze planeet voorkomt vijf massa-extincties voorgedaan, momenten in de geschiedenis dat een groot gedeelte van het leven uitstierf. Er wordt geroepen dat de mens hard bezig is voor de zesde massa-extinctie te zorgen, maar voor de eerste vijf kunnen we niet verantwoordelijk zijn geweest, toen liepen we simpelweg nog niet rond op deze aardkloot. Een van die extincties was de zogenaamde Ordoviciaanse extinctie, die ergens tussen 447 en 444 miljoen jaar geleden plaatsvond.
In hoeveelheid uitgestorven diersoorten was het de derde ‘ergste’ extinctie, waarbij de helft van de organismen zo’n beetje kassie wijlen ging. Jaren terug wees Brian Thomas (Universiteit van Kansas) er al op dat deze extinctie mogelijk veroorzaakt is door een stoot gammastralen, afkomstig van een gammaflitser, die gedurende tien seconden (!) de ozonlaag van de Aarde voor de helft weg schroeide en daardoor de daaropvolgende tien jaar het leven blootstelde aan schadelijke UV-straling van de Zon.
Het blijken met name de lange gammaflitsers1 (Engels: L-GRB’s) te zijn, die langer dan twee seconden duren, welke gevaar kunnen opleveren voor de aarde. Zij ontstaan door de ineenstorting van een zeer zware ster (hypernova-explosies). Op de afbeelding hieronder zie je een voorstelling van een gammaflits door de ineenstorting van een zware ster.
Het tweetal sterrenkundigen Tsvi Piran en Raul Jimenez heeft onlangs berekend of zoiets weer kan gebeuren en wat de kans daarop is.
De uitkomst: de kans dat de aarde geraakt wordt binnen 500 miljoen jaar door de dodelijke stoot gammastralen van een L-GRB is 50%, binnen vijf miljard jaar is dat gestegen naar 90%.
Lees verder via Astroblogs.
Foto via s58y 
