We lazen op de site van NOS.nl, onder de kop “:Premier Rutte ziet kansen in Duitse en Italiaanse migratiecrises” (?) ondermeer het volgende:
Premier Rutte is bereid de komende twee weken zijn agenda schoon te vegen om te helpen een oplossing te vinden voor de migratiecrisis waar Europa opnieuw mee kampt. Eind juni is een top van Europese leiders, waarin dit waarschijnlijk het belangrijkste onderwerp wordt.
…
De premier denkt dat Nederland bij uitstek geschikt is om bruggen te slaan tussen de verschillende landen en compromissen te vinden. Bovendien is het volgens hem van groot belang nauw betrokken te zijn, om te voorkomen dat asielzoekers vooral in Nederland, Zweden en Duitsland terechtkomen.
In het kader van zijn sollicitatieprocedure voor een hoge topfunctie in Brussel denkt onze (ineens eurofiele) premier als bruggenbouwer actief aan de slag te moeten gaan, maar als we de laatste zin hierboven tussen haakjes lezen dan zien wij meteen waarom zijn aanpak gedoemd is te mislukken: hij vindt het belangrijk betrokken te zijn om te voorkómen dat migranten vooral in Nederland en, vooruit, Duitsland terechtkomen. Dat laatste is nodig omdat Angela Merkel, zo lang zij nog in functie is, voor Rutte van belang kan zijn…. de bekende useful idiot.
In Duitsland speelt er het geschil met de CSU over de migranten. Politiek gezien heeft Merkel extra tijd gekregen van Seehofer: hij mag voor een korte tijd de held spelen…. handig in verband met de komende verkiezingen in Beieren. En in dit toneelstukje roept bondskanselier Merkel voor de bühne te zoeken naar een “Europese oplossing” van de migrantencrisis – wat dus Rutte ook vóórstaat. Zoals we vaker hebben gezegd denkt Rutte uit eigenbelang: hij weet nu al dat het huidige kabinet de rit niet zal (kunnen) uitzitten en wil tijdig zijn voorbereidingen voor een topfunctie in Brussel afgerond hebben. En Merkel handelt ook uit eigenbelang, want haar functioneren staat ter discussie…. als we de kranten mogen geloven.
Maar wat beide bewindslieden tot nu toe van plan zijn lijkt eerder op een Duitse oplossing, zoals in 2015, dan op een Europese oplossing.
En we weten dat Merkel’s uitnodiging om toch vooral naar Europa (lees; Duitsland) te komen, totaal is mislukt.
We weten het nog goed: na de Duitse solo-inspanning bij de opening van de grens in 2015 groeide Merkel snel de situatie boven het hoofd. In haar nood riep ze zelfs tóen al op tot een “Europese oplossing” – ook andere EU-landen zouden migranten moeten opnemen. Maar ondanks verschillende crisisbijeenkomsten van een “coalition of the willing” in de Oostenrijkse (!) EU-ambassade in Brussel (Wenen stond toen nog aan de kant van de bondskanselier), bleef de “Europese oplossing” een hersenspinsel.
Toen Oostenrijk (in navolging van de Hongaarse premier Orban) zich sterk begon te maken voor een afsluiting van de (westelijke) Balkanroute, wilde Merkel opeens niets weten over deze Europese (gedeeltelijke) oplossing – en leverde zij zich (ons) uit aan sultan Erdogan.
Sindsdien heeft de EU een groot deel van haar vluchtelingenbeleid uitbesteed aan Turkije – lekker makkelijk, en ach, die extra miljarden kunnen de belastingbetalers makkelijk ophoesten.
Merkels toespraak over de “Europese oplossing” is een illusie gebleken – ze heeft zichzelf en het Europese volk uiteindelijk verraden. En heeft, als we kijken naar de criiminele gebeurtenissen als gevolg van haar massamigrate, heel wat bloed aan haar handen kleven, laten we dat niet vergeten.
Het zou zo maar weer dezelfde kant op kunnen gaan. Want de kanselier zoekt blijkbaar deals met Griekenland en Italië, zoals Frankrijk dat ook al heeft gedaan. Die landen moeten voor haar de kolen uit het vuur halen: zij moeten – melden de mainstream media althans – de immigratie naar Duitsland beperken. In werkelijkheid wil de psychopatische bondskanselier, in haar streven tot vernietiging van het door haar verguisde verenigde Duitsland, dat de toestroom continue door blijft gaan, zoals ook nu nog steeds in het geheim transporten naar de Bondsrepubliek blijven doorgaan.
Merkel en Rutte wilen dus een Europese aanpak, zeggen zij, maar aanvankelijk zouden dat alleen bilaterale overeenkomsten zijn, geen Europese. Ze kunnen de achterstallige hervorming van de asielwet niet vervangen, noch enige solidariteit op EU-niveau rechtvaardigen.
Om deze afspraken tot de EU-top in twee weken na te komen, zit er voor Merkel niets anders op dan enorme druk uit te oefenen op Athene en Rome. Duitsland zien we daar wel toe in staat, alleen denken wij dat de antimigratielanden in het oosten van de EU een weinig coöperatieve houding zullen aannemen wat betreft het opnemen van migranten… En ook Italië kan wel eens een – voor Merkel en Rutte – bepalende negatieve factor zijn. Volgens onze informatie wil Rome namelijk af van de Turkije-deal van Merkel.
Maar hoe ziet de “Europese oplossing” er nu uit? Hiervoor hebben we een korte analyse gemaakt:
wat niemand nog weet, maar in feite al geregeld is: het Europees nepparlement heeft de wetswijziging namelijk al besloten. Over tien dagen komt het beschikbaar voor de leiders van de lidstaten van de EU, als laatste besluitvorming, om het vervolgens als “Europese wet” aan te nemen.
En de onderliggende documenten lezen vóór er gestemd gaat worden? Net als met TTIP en het Oekraïne-verdrag is dat nèt te hoog gegrepen voor het intellect van onze politici.
Het gevolg is nog grotere, uitgebreidere migratie naar de EU.
Zelfs met de stemmen van de leden van de CSU in het Europees nepparlement onder Manfred Weber (die zich er eerder van distantieerde, omdat ze “erin geluisd” waren) bestaat precies dàt document waarmee Angela Merkel haar migratieplan kan doorzetten.
Als de EU-raad eind juni akkoord gaat, zullen wijzigingen in de “Dublin III-verordening” definitief worden. Daarna is niet langer het eerste land (waar de migrant aan land komt) verantwoordelijk voor de asielprocedure, maar het EU-land waar de migrant naartoe wil. Hij moet gewoon banden hebben met dat uitverkoren land, of het in ieder geval beweren: “in Berlijn woont de broer van mijn buurman uit mijn dorp” is dan al voldoende om naar Duitsland vervoerd te worden: dat land is dan rechtstreeks verantwoordelijk voor de toelatings- en asielprocedures.
Regeringsleiders uit Italië, Malta, Spanje en Griekenland zullen het in de raad van regeringsleiders hier mee eens zijn, omdat het hun landen zal verlichten. De staatshoofden van de Oost- en Midden-Europese landen zijn het daar ook wel mee eens. Ze hebben amper vluchtelingen opgenomen en dus weinig of geen migranten met echte of vermeende “banden”.
Je hebt niet veel fantasie nodig om je voor te stellen hoeveel mensen er opeens familieleden, kennissen en dergelijke in de “rijke” noordelijke lidstaten van de EU hebben. Het zal leiden tot enorme verhoging van kosten, schrikbarende misdaadcijfers, “no-go zones” (getto’s) gecreëerd door de gevormde clans – dit alles zal exploderen.
Dit is de “Europese oplossing” van Angela Merkel en Mark Rutte!
Het is het tegenovergestelde van Europa, het is het tegenovergestelde van een toekomst in vrede en vrijheid!
Het zet de Duitse waanzin op grote schaal voort.
En dat, terwijl de oplossing van de migrantencrisis eenvoudig is – als je maar wilt:
– èchte vluchtelingen een fatsoenlijke asielprocedure geven
– de (buiten)grenzen van de Europese Unie bewaken
– migranten moeten zich verplicht legitimeren, zo niet: tot ziens!
– illegale migranten en gelukszoekers meteen terugsturen
– een paar kilometer uit de kust van Afrika gesignaleerde migranten direct terugsturen en niet honderden kilometers verderop aan land zetten in Europa
– voordelen voor toegelaten migranten in eerste instantie alleen in natura verstrekken
– NGO’s die zich schuldig maken aan mensenhandel, gerechtelijk vervolgen en financieel ten gronde richten
– geen familiehereniging voor illegale migranten in de EU
– hulp ter plekke (landen van herkomst migranten) door de UNHCR.
Deze maatregelen zullen de meeste migranten, die hier naartoe willen zonder de echte wens te integreren en in het eigen onderhoud te voorzien, beslist ontmoedigen zich in te laten met de misdadige mensensmokkelaars, die nu ook nog betaald worden door de NGO’s, die op hun beurt ter plekke meehelpen met het mensenvervoer en dus het instandhouden van deze mensonterende crisis.
Los van dit alles is er natuurlijk één groot probleem dat de crisis veel langer kan laten duren: de forse bevolkingsgroei in Afrika. Het Westen zou daar veel meer een faciliterende rol moeten spelen om dat af te remmen, anders blijft het “dweilen met de kraan open”. En wat de EU verder betreft: fatsoenlijke bedragen neertellen voor producten en grondstoffen uit dat continent, geen zaken doen met corrupte en gewelddadige regimes… misschien een soort Marshallplan voor Afrika?
Lees ook eens verder bij de bron: Stop de Bankiers
