George Herbert Walker Bush is vrijdag overleden. Een compleet zielloos figuur die afleiding van binnenlandse problemen door oorlog te voeren tot een kunstvorm verhief.
Geboren als zoon van Prescott Sheldon Bush, die flinke winst maakte door steun te verlenen aan het opkomende Derde Rijk, lag George senior er warmpjes bij. Na even wat gevlogen te hebben en te zijn neergehaald tijdens WO II was het tijd voor iets rustig; de olie-industrie.
Dat bleek al snel goed te lopen en meneer had na wat leuke contactjes als Saudi-Arabië wel zin aan een nieuwe uitdaging, dus wat doe je dan? De CIA. Als we een memo van J. Edgar Hoover mogen geloven was Bush senior flink betrokken bij de fuck up in Cuba genaamd The Bay of Pigs Incident.
Goed, CIA-werk was toch niet helemaal wat hij ervan had verwacht, dan maar de Amerikaanse senaat in! Hij verloor eerst van een Democrat in Texas, werd verkozen als afgevaardigde namens het zevende kiesdistrict van Texas, verloor weer van een Democrat in Texas, werd toen maar ambassadeur bij de VN en daarna begon het balletje pas echt te rollen.
Na Nixon kwam Ford en die zag wel iets in Bush. Ford stuurde Bush naar China en na een jaar werd Bush voorgedragen als nieuwe directeur van de CIA. Inmiddels is het baantjes-hoppen geworden en deed Bush een gooi naar het presidentschap. Hij moest tegen Reagan in de Republikeinse voorverkiezingen en daar had je toch echt persoonlijkheid voor nodig, dus verloor hij. Wel werd hij ‘running mate’ van Reagan, dus kon hij mooi meeliften op andermans succes.
Dat hij verder een slappe zak hooi was bleek wel toen een gebrek aan vertrouwen, zichtbaarheid en populariteit steeds vaker onderwerp van gesprek werd rondom Bush. Gelukkig was Saddam Hussein net begonnen met de stampij in Koeweit, waar Bush gretig gebruik van maakte.
Toen hij verloor van Bill Clinton was het snel gedaan met zijn leven als publieke figuur en mocht zijn zoon de bende in het Midden-Oosten nog eens dunnetjes overdoen. Ook niet bepaald een succes te noemen.
Lees verder bij de bron: Stop de Bankiers
Het blijft apart dat wanneer er een “grote meeting of iets belangrijks” is zoals ditmaal de G20, er tegelijkertijd iemand die “groots/bekend” is overlijd. Als ik de tijd vind, zal ik een lijstje maken met deze toevalligheden.
