Wij als ouders dus en de toekomstige ouders, zo’n beetje iedereen op dit moment onder de 45 jaar. We twitterren en facebooken een beetje om te laten zien dat je een beetje boos/niet eens bent, maar echte opstand/actie voor onze kinderen is er niet, we vinden tegenwoordig alles wel best.
Het klinkt hard maar we doen geen rotmoer voor eigen vlees en bloed waarvoor je meestal toch daadwerkelijk hebt gekozen.
Waar zijn wij als ouders en toekomstige ouders toch mee bezig?
Omdat we erg snel vergeten nog een reminder in een aantal linkjes,lees en leg verbanden, kom tot de conclusie dat we niet goed bezig zijn vooral niet met onze verantwoordelijkheid richting de toekomstige generatie, dat zijn wel onze kinderen.
Besef wel dat het onze verantwoordelijkheid is om voor een toekomst met lichtpuntjes te zorgen, als de veranderingen doorgaan zorgen wij voor een uitzichtloze put.
Verantwoordelijkheid nemen we tegenwoordig niet meer en schuiven liever alles af en door, echte beslissingen nemen is er gewoonweg niet meer bij. Zoals onze ouders(al wiet rokend) de EU toegelaten heeft en ons erin hebben laten rommelen om nu een ieder te laten uitpersen door de banken, politiek, verzekeraars en overheid moeten wij nu opstaan voor onze (toekomstige) kinderen. Zo is het ondertussen wel, dan heb ik het nog niet eens over de rest van de narigheid dat we toelaten zoals TTIP, GMO voedsel. Het genetisch gemanipuleerde voedsel draagt er mede aan bij dat de mens een beetje drukker of afwezig wordt, als oplossing duwen we ze vol met pillen zoals Ritalin.
Waar is het verantwoordelijkheidsgevoel gebleven? Weet wel dit is de toekomst van generaties na ons oa. onze kinderen en kleinkinderen. Herhaling van het verleden met steeds heftigere uitwerking. Het is om depressief van te worden, als oplossing slopen we daarom de gezondheidszorg en de geestelijke gezondheidszorg. Vooral de GGZ heeft dan weer als uitwerking nog meer pillen in de vorm van antidepressiva.
Het basisrecht op voeding en onderdak gaat ook op de schop! Deze maatregelen betekenen het einde van het basisrecht van iedereen op voedsel, kleding en opvang.
Daarbij gaat de Leerplicht naar 21 jaar en een nieuw leenstelsel/studiebeurs met daarbij horende 35 jaar lang afbetalen dat langer is dan een hypotheek cq dak boven je hoofd. En zoals nu al merkbaar is, zal een vaste baan een luxe zal worden/zijn.
AD zegt het met woorden. ‘Dag basisbeurs, hallo schuldenberg.’ En: ‘BKR en Nibud slaan alarm over leenstelsel.’ pic.twitter.com/X4zCPA2mVE
— Gert-Jan Segers (@gertjansegers) 30 mei 2014
Hoe ga ik dit uitleggen aan mijn kinderen? Ik houd mijn mond nog maar even….
PS: Ik zal dit artikel waarschijnlijk nog wel een aantal keer aanpassen omdat dit geschreven is in een opwelling van frustratie. Tips, opmerkingen, aanpassingen, toevoegingen zijn van harte welkom.
