Private Banking, het zegt u misschien niets, want het is typisch een term die relevant is voor mensen met een fors spaartegoed. Private banking, wealth management en vermogensbeheer, zijn de termen die worden gebruikt door financiële dienstverleners die zich bekommeren om het adviseren van mensen met enig vermogen over hoe dat vermogen het best belegd kan worden.
Het is een aparte tak van sport binnen de financiële dienstverlening , waaronder banken. Persoonlijk noem ik de mensen die zich hier mee bezig houden oneerbiedig de prostituees van de industrie. Zij moeten mensen met vermogen ter wille zijn, ten einde hen tot hun cliënt te mogen rekenen.
Er is veel veranderd is de sector private banking de laatste jaren. Veel vermogende beleggers verloren veel geld sinds 2008 in de diverse schandalen, waaronder bijvoorbeeld Bernie Madoff. Madoff had USD 50 miljard opgehaald bij beleggers, veelal via private bankers, en dat geld middels een “ponzi scheme” verbrast. Het kantoor van Madoff in Manhattan werd gekscherend de Mont Blanc genoemd. Mont Blanc, vanwege de enorme hoeveelheden cocaïne die daar in de neuzen van de medewerkers van Madoff verdwenen.
Gisteren had ik twee private bankers op bezoek. Ze kwamen bij mij om andere dan zakelijke redenen en vertelden me dat er in de komende jaren nog meer gaat veranderen. Vanaf 2017 hebben inmiddels al 90 landen zich verplicht gesteld om aan elkaar fiscale informatie uit te wisselen over spaartegoeden en inkomsten van ingezetenen. Dus iemand die spaargeld heeft in Zwitserland, Luxemburg, of bijvoorbeeld Monaco en in Nederland woont, kan er vanaf dat jaar rekening mee houden dat de autoriteiten in de genoemde landen alle financiële data automatisch uitwisselen met de Nederlandse belastingdienst. Private banking zal hiermee een zachte dood sterven. Veruit het overgrote deel van door “private banking” beheerd vermogen werd altijd uit het zicht van de nationale belastingdiensten gehouden. Nu zult u misschien zeggen, dat dit allemaal wel zal mee vallen voor bijvoorbeeld Nederland, maar, met name voor heel voor minder ontwikkelde landen valt dit helemaal niet mee. Er wordt bijvoorbeeld geschat dat alleen al in het geval van Argentinië het vermogen dat door Argentijnen buiten Argentinië wordt aangehouden enkele honderden miljarden USD zijn.
Bron: De Nieuwe Realist
