Uitkeringsgerechtigden worden steeds harder aangepakt door sociale diensten. Er moeten tegenprestaties worden verricht, fraude wordt fors beboet, aanvragen worden afgehouden. En wie bijstand wil moet met de billen bloot: alle relevante persoonlijke informatie moet worden overlegd.
Wie niet meewerkt krijgt geen uitkering of wordt op z’n minst gekort. Alles wordt gedaan om misbruik te voorkomen en mensen zo snel mogelijk weer aan het werk te helpen. Is dit beleid rechtvaardig? Of zou het alleen moeten gelden voor fraudeurs en mensen die simpelweg geen zin hebben om te werken?
Gemeenten huren vaak commerciële bureaus in om uitkeringsgerechtigden te betrappen op fraude. Zo’n bedrijf wordt dan betaald op basis van no cure no pay, oftewel de kassa gaat pas rinkelen als ze iemand pakt. Maar leidt dat niet tot een klopjacht? En houden we nog oog voor de menselijke maat?
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
