Uitkeringsgerechtigden worden steeds harder aangepakt door sociale diensten. Er moeten tegenprestaties worden verricht, fraude wordt fors beboet, aanvragen worden afgehouden. En wie bijstand wil moet met de billen bloot: alle relevante persoonlijke informatie moet worden overlegd.
Wie niet meewerkt krijgt geen uitkering of wordt op z'n minst gekort. Alles wordt gedaan om misbruik te voorkomen en mensen zo snel mogelijk weer aan het werk te helpen. Is dit beleid rechtvaardig? Of zou het alleen moeten gelden voor fraudeurs en mensen die simpelweg geen zin hebben om te werken?
Gemeenten huren vaak commerciële bureaus in om uitkeringsgerechtigden te betrappen op fraude. Zo'n bedrijf wordt dan betaald op basis van no cure no pay, oftewel de kassa gaat pas rinkelen als ze iemand pakt. Maar leidt dat niet tot een klopjacht? En houden we nog oog voor de menselijke maat?
Bekijk het onderzoek naar de Sociale Dienst hier.
Alles bij de bron; deMonitor
Lees verder via PrivacyNieuws
Photo by Lieven SOETE