Hoera er zijn weer nieuwe cijfers bekend! En dan vooral over langdurige armoede. Het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft namelijk ook weer een rapportje uitgebracht en hieruit blijkt dat veel Nederlanders langdurig in de armoede blijven. Bijna 600.000 Nederlanders leven langer dan 3 jaar in de armoede. Aldus het SCP.
Langdurige armoede
De onderzoekers constateren dat eenmaal arm ook blijvend arm betekent. Alle media besteden er uitgebreid aandacht aan, maar er is toch wel een zinnetje wat mij niet ontgaat: “Veel langdurig armen zijn op de een of andere manier al als werkende aan de slag.” Aah hier zijn we aangekomen bij het probleem, de dwangarbeid van de Nederlandse regering, onder het mom van iedereen moet iets terug doen voor de samenleving. De participatiewet noemen ze het zo mooi. Het zou een mooi streven zijn ware het niet dat het gewoon een vermomming is van uitbuiting van de werklozen. Hier een voorbeeldje: De 53-jarige Hagenaar Harrie verloor in 2010 zijn baan als stratenveger. Door zijn leeftijd komt hij slecht ergens anders aan de bak, zoals zoveel mensen op die leeftijd. Maar in 2013 mag Harrie als behoud van uitkering aan de slag als, jawel lieve dames en heren, stratenveger. Hij verdient er 400 euro in de maand minder mee dan in 2010. Hier het linkje van het bericht. Gelukkig kwam daar in 2015 verandering in, de uitbuiting van de stratenvegers moet stoppen! Aldus de Haagse wethouder Rabin Baldewsingh (PvdA). Er komen in totaal 260 stratenvegers in dienst van de gemeente en dat voor een bedrag van maximaal 120% van het minimumloon. Er viel verder weinig meer te vinden over de Haagse stratenvegers en het zou mij zeer benieuwen hoe het ze nu vergaat.
Cijfers CBS
Terug naar de cijfers. Schijnbaar is het vrij lastig om uit te rekenen hoeveel mensen er nu daadwerkelijk in armoede leven. Volgens het CBS was dit aantal aanzienlijk lager dan de nieuwe cijfers van het SCP. Eind 2015 kwam het CBS namelijk met eenzelfde onderzoek, maar dan iets rooskleuriger. De armoede zou namelijk sinds 2014 stabiel zijn en in 2015 zelfs licht dalen, het enige minpuntje was dat er wel meer kinderen in armoede leefde. De exacte cijfers van het CBS: 734.000 in armoede dat zou zo’n 10,4% zijn. In de periode 2011-2013 kwamen er nog eens 70.000 bij die een risico liepen op armoede. Maar toch is de verwachting dat de armoede in 2015 en 2016 daalt naar 10,1 en 10,0 procent. Die 70.000 risicogevallen lopen dus blijkbaar in een keer geen risico meer. Eenderde van de gezinnen met een laag inkomen leeft langdurig in de armoede, dat zijn dus bijna 250.000 gezinnen.
Cijfers SCP
Dan nu de nieuwe cijfers van het SCP: In 2013 leefde er 1,25 miljoen mensen in armoede, waarvan 600.000 langdurig in de armoede leven. Hun conclusie, je kunt eigenlijk niet uit de armoede komen, en als dat wel lukt zit 40% binnen 5 jaar weer terug onder de armoedegrens. Volgens Jetta Klijnsma laat het rapport zien “hoe stevig de economische crisis ons heeft geraakt in de periode tot 2013”. Het heeft verder uiteraard niks te maken met de aanpak van de Nederlandse regering.
Aanpak gemeenten
Het grootste probleem is natuurlijk werkgelegenheid. Maar daarnaast is het gewoon een feit dat mensen in armoede vaak geen degelijke opleiding hebben genoten. En daar zit nu juist het probleem, want het feit dat je geen opleiding hebt gehad, betekend niet altijd dat je ook niet in staat bent om een opleiding te volgen. Ik neem mezelf als voorbeeld, ik zou prima een HBO-opleiding kunnen doen, maar financieel heb ik hier geen enkele mogelijkheid toe. Hierdoor zit ik vast in baantjes die net boven minimumloon uitkomen, dit zorgt er dus voor dat ik waarschijnlijk nooit uit de armoede zal komen. Misschien vind ik ooit met geluk die ene baan waar half Nederland op jaagt met doorgroei mogelijkheden. Al jaren probeer ik via de gemeente hiervoor hulp te krijgen, en dan bedoel ik niet direct voor het bekostigen van de opleiding, maar meer in het vinden van een leer-werk plek zodat ik wel nog mijn rekeningen kan betalen. Natuurlijk heb ik het zelf ook geprobeerd maar zonder succes, toen ik bij mijn werkcoach aanklopte voor hulp bij het vinden van een leer-werk plek voor de opleiding die ik wou gaan volgen kreeg ik nul op mijn rekest. Er werd mij letterlijk gezegd dat er een hoge zelfstandigheid werd verwacht en dat ik niet hoefde te rekenen op enige ondersteuning op dit gebied. Niet geheel toevallig zit mijn gemeente dan ook in de top 5 van gemeentes waar de langdurige armoede het grootst is.
Dan nu een heel andere gemeente, de gemeente Zaanstad besloot het over een andere boeg te gooien. Wethouder Jeroen Olthof: “Door al onze regels hielden we mensen in armoede, in plaats van voorkomen dat mensen in zo’n situatie belanden. Dat willen we nu anders doen door niet uit te gaan van de regels, maar van de mensen”. Dit klinkt toch bijna te mooi om waar te zijn, maar niets is minder waar. De gemeente Zaanstad kreeg bijvoorbeeld een hulpvraag van lasser Amin Salmani Bahripoor. Hij zocht hulp bij zijn financiën. Amin wilde als lasser gaan werken maar had niet de benodigde 1200 euro om de materialen te betalen. De gemeente betaalde dit voor hem en had binnen 2 maanden de kosten eruit, omdat Amin nu niet meer in de uitkering zit. Lees hier meer over de nieuwe werkwijze van de gemeente Zaanstad.
Het is vaak niet een kwestie van niet willen, maar vooral een kwestie van niet kunnen, of niet de mogelijkheid zien hoe. Een beetje hulp kan dan al zorgen voor een groot effect. Maar de Nederlandse regering houdt liever vast aan de zelfredzaamheid van de burger, en dan het liefst nog een beetje dwangarbeid voor de Nederlandse maatschappij erbij, want ja voor niets gaat de zon op natuurlijk.
Lees verder bij de Bron: Gepubliceerd in samenwerking en onder copyright met/door budgetmiep.nl
