Christine Lagarde is deze week een stap dichterbij gekomen om Mario Draghi op te volgen als president van de ECB. De commissie Economische en Monetaire Zaken van het Europees Parlement steunde haar voordracht met 37 stemmen voor, 11 stemmen tegen en 4 onthoudingen.
De vraag is of we daar gelukkig van moeten worden, aangezien Lagarde in haar schriftelijke en mondelinge verklaring nogal opmerkelijke uitspraken heeft gedaan.
Zo wil ze de centrale bank niet alleen ‘groener’ maken, ook is ze bereid alle monetaire instrumenten in te zetten om de inflatie naar de doelstelling van 2% te brengen. Tenslotte wil ze overheden aansporen tot meer fiscale stimulering, terwijl eerder nog het streven naar een begrotingsevenwicht centraal stond.
Het heeft er dus alle schijn van dat de ECB onder leiding van de Française een ruim monetair beleid zal voeren en meer nadruk zal leggen op fiscale stimulering. Maar dat is nog niet eens het ergste.
Nog veel zorgwekkender is dat Lagarde zich meer met politieke zaken wil bemoeien, door te beginnen over ‘groene obligaties’ en een Europees ‘fiscaal stimuleringsplan’. Dat laat zich maar moeilijk rijmen met de principes van een neutrale en onafhankelijke centrale bank.
Lagarde gaf in haar verklaring tegenover het Europees Parlement alle politiek gewenste antwoorden. Ze wil het huidige monetaire beleid voortzetten en is bereid alle monetaire instrumenten in te zetten om de inflatie naar de doelstelling van 2% te brengen.
Haar uitspraken over groene obligaties zijn nog wel het meest opzienbarend, want dat is een vorm van politiek die ver buiten het mandaat van de centrale bank valt.
Voor wie deze term nog niet eerder …
Lees verder bij de bron: goudstandaard.com
