Merkel is aangeslagen. Bij “The Economist” heeft men het over “Merkelschemering”. Nu laat men Macron voor het voetlicht treden. De financiële globalisten laten de poppetjes nog steeds dansen. Macron moet voor hen “Europe´s new order” doordrukken. Dat betekent nog meer EU en vooral één eurozone begroting.
Emmanuel Macron: de marionet met de reageerbuispartij is de uitvoerder van de financiële globalisten
Macron is voor Frankrijk en de EU datgene wat Barack Obama voor de VS was, een marionet van het establishment, met de opdracht een missie te vervullen. Macron´s missie is: financiële EU. Het gaat om een eurozone begroting, een minister van Financiën van de EU, een euro-belasting, een Openbaar Ministerie van de EU, het uniform maken van de EU-markt en tenslotte om het EU-leger. Frankrijk en Italië zijn aangeslagen en hebben enorme schulden. Hen zou een eurozone begroting heel goed van pas komen.
Het was overduidelijk en toch zijn de meeste Fransen erin getrapt. Op een moment dat zowel de Franse socialisten als de conservatieven hun steun in de bevolking kwijtraakten, dook in 2016 als vanuit het niets de nieuwe partij “En Marche!” op. De jonge en charismatisch voormalige Rothschild-bankier en minister van Economische Zaken Emmanuel Macron trok andere politici aan zijn kant, ook al zaten deze al voor andere partijen in commissies of in het parlement.
Het was vooral opvallend dat heel plotseling bijna de voltallige Franse mainstream media Macron bejubelden, vleiden en reclame voor hem maakten. Wanneer is dat bij een partij met een nieuweling ooit eerder gebeurd? Het riekt naar een coup: omdat de socialisten en conservatieven de agenda niet meer konden doordrukken, heeft men gewoon een nieuwe, kunstmatige reageerbuispartij met een charismatische kandidaat in het leven geroepen. Hij moet de agenda van het financieel establishment doordrukken en daarbij – net zoals Obama dat in de VS heeft gedaan – een zo mogelijk vriendelijk en sympathiek gezicht laten zien.
Macron lost Merkel als belangrijkste stuk in het EU-schaakspel af
Werd Merkel nog lange tijd als machtigste vrouw van de wereld bejubeld en na de verkiezing van Donald Trump tot president van Amerika door de Amerikaanse mainstream media zelfs als mogelijk aanvoerster van de westerse wereld gevierd, dan is haar aanzien na de Duitse parlementsverkiezingen sterk afgenomen. Té duidelijk is de afnemende steun in de Duitse bevolking. De CDU mag dan weliswaar nog de grootste partij zijn, maar de negatieve tendens is voor iedereen zichtbaar. Ook in het buitenland.
Nu treedt Macron naar voren. Hij is de nieuwe hoop van de mensen achter de schermen. Niets verduidelijkt dit beter dan de voorpagina van “The Economist” van 30 september (foto). Daarop is te zien hoe Macron in de schijnwerpers en Angela Merkel in de schaduw staat. “Europe´s new order” is de titel bij de illustratie. Men neemt echter beide nog wel als duo waar. Er is zelfs sprake van de “Emmangela show”. Maar men maakt ook duidelijk dat het nu Macron is die de kar trekt. Zijn toespraak over het “vijfjarenplan”, waarbinnen de EU hervormd en uitgebreid moet worden, stuitte bij de financiële elites op groot enthousiasme. Hij lijkt nu te leveren wat men van hem verlangt. Men is positief gestemd: “The scene is set: after a long winter of crisis, the political and economic winds for Europe are now fair. Mr Macron and Mrs Merkel will not get a better chance.”
De EU-lobby zal het tempo opvoeren – De EU-critici moeten duidelijker tegensturen
Voor de financiële globalisten en EU-lobbyisten is het tijdskader nu gunstig. Naar het motto: Nu of nooit! Macron zit vast in het zadel, Merkel is aangeslagen, maar nog altijd bondskanselier. Daarmee kan voor de komende vier jaar het roer van de EU in de richting van de absolutistische centrale staat omgegooid worden. Zo schijnt men in hun milieu te denken. Of uitgedrukt in het jargon van “The Economist”: “The leaders of Germany and France will change the EU.”
Maar de feiten dat het de AfD in Duitsland is gelukt om als op twee na grootste partij in het parlement te komen en in Frankrijk Marine Le Pen het gelukt was om in de finale van de presidentsverkiezingen te komen, spreken een andere taal. Ook al tekenen zich nog geen absolute meerderheden af voor de EU-critici, dan is het desondanks duidelijk dat het EU-scepticisme in de Europese bevolking toeneemt. De politieke oppositie van de Oost-Europese landen met betrekking tot de huidige koers in Brussel spreekt boekdelen. Merkel en Macron zullen de EU-koers aangeven en doordrukken wat doorgedrukt kan worden. Op deze koers zal men zich moeten instellen.
De EU-kritische oppositie weet dus uit welke hoek de wind waait en hoe de zeilen gezet moeten worden om schuin tegen de wind in te varen die ons vanuit Brussel, Parijs en Berlijn in het gezicht blaast.
Bron:
http://www.freiewelt.net
Lees ook eens verder bij de Bron: E.J. Bron
