Ik peins er niet over om in EPD-infrastructuur LSP te worden opgenomen. Drie redenen om driewerf nee te zeggen.
Een landelijk elektronisch patiëntendossier is natuurlijk onvermijdelijk. Politici waren voor de verandering slim genoeg om de privacygevaren te herkennen en de Eerste Kamer sloot het EPD-dossier met een ferme klap. Maar er was al zoveel geïnvesteerd in al die jaren dat de Tweede Kamer een infrastructuur optuigde. Zonde, nietwaar?
Die infrastructuur is nieuw leven ingeblazen door een vereniging van zorgaanbieders die volle kracht vooruitgaan met het landelijk schakelpunt (LSP). De Kamer investeert zelfs in dit initiatief, dus we steken er nog gemeenschapsgeld in ook nog. Maar inzage in wat er achter de schermen gebeurt, ho maar. En ja, het gaat niet om het EPD zelf, het is gewoon een infrastructuur.
Verstandig om ‘ja’ te zeggen
Een groepje huisartsen probeerde weerstand tegen het LSP te bieden bij de rechter en wilde het onrechtmatig laten verklaren. De rechtbank hield vervolgens het LSP tegen de Wet bescherming persoonsgegevens om te kijken of de huidige implementatie wel kan. Verrassing: de Wbp bevat geen onoverkomelijke struikelblokken voor dat LSP. Gelukkig moeten we nog wel zelf toestemming verlenen, want dat vereist het Wbp.
Zo’n vijftien procent van de Nederlanders gaf deze toestemming al. Ik heb de vraag ook gekregen en als je de folder leest, kun je eigenlijk enkel concluderen dat het heel verstandig is om mee te doen. Ik vermoed dan ook dat mensen eerder niet meedoen uit laksheid het formulier in te vullen dan uit een besef van de privacygevolgen.
Vandaag ‘nee’, morgen ‘nooit’
Als ik de voorstanders mag geloven is dat scenario ook waarschijnlijk. Hoe moet ik me dat trouwens voorstellen? Als ik lig dood te bloeden op straat, tikt het ambulancepersoneel dan eerst mijn gegevens in om te ontdekken dat mijn bloed A+ is? En dat met een mobiele verbinding zeker. Supersnel 4G, tenzij je de pech hebt tussen Santpoort en Bloemendaal te liggen. Maar dan vráág je er ook om, want wie gaat daar nou wonen?
Het is niet alsof we het honderden jaren zonder hebben gered. Zijn we straks vergeten hoe we het ooit redden zonder actuele gegevens? Hebben we dan geen universele donor meer? Hoe relevant is het dat iedere medische professional kan lezen over m’n moederissues omdat ik daarvoor ben behandeld? Is dat nou belangrijk voor een apotheker? Heeft die niet genoeg aan mijn pillenoverzicht, moet die ook weten waaróm het absoluut noodzakelijk is dat ik ze slik?
Lees verder via Computerworld.
